40

7.5K 477 25
                                    

​ေလာကဓံတရားကိုၾကံ့ၾကံ့ခံႏုိင္​ဖို႔အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားခဲ့ရၿပီးၿပီမို႔အခက္​အခဲ​ေတြ႐ွိလာတိုင္​းခိုလႈံစရာရင္​ခိုင္​တစံု႐ွိ​ေနတယ္​ဆိုတာသတိတရ႐ွိ​ေန​ေပးပါ..
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
_
"သဲငယ္​.."

ငွက္​သံပက်ိပက်ိနဲ႔အတူမ်က္​ႏွာ​ေနလာထိုး​ေန​ေသာ္​လည္​း လူကမထႏုိင္​..အိမ္​မက္​လိုလိုဘာလိုလိုႏွင္​့မို႔အသံ​ေတြကလည္​းၾကားတခ်က္​မၾကားတခ်က္​..တကိုယ္​လံုးလည္​းနာက်င္​ၿပီးလုွပ္​လို႔​ေတာင္​မရ ​ေအာက္​ပိုင္​းကပိုဆိုးသည္​..

"ငယ္​.."

႐ွန္​ပူနံ႔သင္​းသင္​းနဲ႔အတူျသ႐ွ႐ွအသ​ံ..ကုတင္​တျခမ္​းအိက်သြားမႈႏွင္​့အတူႏွဖူးထက္​ခပ္​​ေႏြး​ေႏြးျဖစ္​သြား​​ေသာ​ေၾကာင္​့သူႏုိး​ေနၿပီထင္​သည္..

"အင္​း~~"

"ႏုိး​ေနၿပီမို႔လား ငယ္​ ကိုယ္​​ေရစပ္​​ေပးထားတယ္​ ​ေရခ်ိဳးရ​ေအာင္​​ေလ"

ဆံပင္​​ေလးကိုသပ္​တင္​ကာ​ေျပာ​ေတာ့​ေစာင္​ကို​ေခါင္​းမႉးခ်ံဳပစ္​သည္​..

"ဆက္​အိပ္​ခ်င္​​ေသးလို႔လား ငယ္​.."

"အင္​း~ခန​ေလာက္​"

"ဒါဆို ဆက္​အိပ္​လိုက္​ဦး အၾကာၿကီး​ေတာ့မအိပ္​နဲ႔​ေနာ္​ ကိုမနက္​စာ--"

တီး​ေတာင္​~~

"Taehyung ​ေရ~~"

"ဟမ္​ jin hyung"

"TAE HYUNG! JEON JUNGKOOK"

အသံျပဲႀကီးႏွင္​့​ေအာ္​​ေခၚ​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့ taehyung ႏုိးသြားမွာစိုးရသည္​..ထြက္​မ​ေတြ႔ရင္​လည္​းမလာမခ်င္​း​ေအာ္​​ေခၚ​ေနမွာမို႔ကမန္​းကတန္​းထြက္​​ေတြ႔ရသည္​..

"ဟာ jin hyung အက်ယ္​ႂကီး​ေအာ္​ေခၚ--"

"အား!jungkook ျပန္​ဝင္​စမ္​း အကၤ်ီသြားဝတ္​စမ္​း"

"ဟမ္​?"

Jin hyung က​ေအာ္​​ေျပာမွကို႔ကိုယ္​ကိုျပန္​ၾကည္​့မိသည္​..​ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီးခ်င္​းတန္​းထြက္​လာသည္​မို႔​ေအာက္​ပိုင္​းကိုသပတ္​တထည္​ပဲပတ္​ထားသည္​ကို..

"အာ ဟုတ္​သား ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ဒီကို​ေရာက္​လာတာလဲ hyung အရမ္​းအား​ေနတာလား ​ေက်ာင္​းမွာဘာမွလုပ္​စရာမ႐ွိဘူးလား"

only him..[Complete]Where stories live. Discover now