Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●🖤
Eylül'ü, elektrik direğine yaslanmış kendi kendine konuşur bir şekilde görünce göz devirdim , uzaktan deli gibi gözüktüğünün farkında mıydı acaba ?
Tempomu düşürmeden yanına gidip nefes nefese kendimi bıraktım. Sırtımı direğe yaslarken üzerimdeki kapşonlu hırkayı çıkarıyordum , fazla mı sıcak olmuştu hava ?
"Bu ne hal kızım , milli maratona mı katıldın?"
Elimi boşver dercesine havada sallarken , gözlerim yarı kapalı, hala nefesimi kontrol altına alamamıştım. Cem den koşarak kaçtığımı söyleyecek kadar delirmemiştim sonuçta.
"Mesajlarımı gördün tabi , üç buçuk attın değil mi?." Pişkin bir şekilde konuşan Eylül'e garip garip baktım , ne diyordu bu kız yine?
"Tamam canım sakin ol , atmadım zaten ." Canım kelimesindeki 'a' harflerini uzatarak , çok büyük bir şey yapmış gibi konuşmasına göz devirdim , cidden neyden bahsettiği hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu.
Gözlerimi kısa bir an etrafta gezdirip , fazla insan olmayışına kanat vermemle omzuna dürtüp bakışlarını kendime çevirdim ve ellerimi kullandım.
"Ne saçmalıyorsun ?"
Sözlerimle yüzündeki pişkin ifade silindi ve burun kıvırdı.
"Acaba telefonuna hiç baktın mı sen ? " bir eli belinde hesap sorar haline cevap vermemi beklemeden kendi konuşmaya devam etti, çok mantıklı bir arkadaşım var kesinlikle(!)
"Benim mesajlarıma neden bakılmıyor ya ! Barlas'a saniyesinde cevap veriyorsun ama ." Çocuk gibi mızmızlanmasına mı tepki veriyim yoksa bugün hiç telefonu almadığım farkettirdiğine sevineyim bilemedim.
Sol elimi cebime götürecekken çığrışı ile şaşkınca duraksadım."Sakın!" Tepkisiyle , 'yine ne var ' dercesine baktım suratına.
"Hevesim kaçtı , bu tehditi daha sonra yaparım .Mesajlarımı sileceğim senden, kıpırdama bakiyim."
Ben ne olduğunu anlamadan cebimden telefonu hızla alması ile göz devirdim. Görmeyeceğini bilsemde ' ne yaparsan yap diyip ' yürümeye başladım.
Bazen Eylül'ün hızına yetişemiyordum. Çevremde arkadaş sayısı az oldukça , insanlardan o derece soyutlanıyordum. Ki zaten benimle arkadaş yapmak istemezlerdi , niye istesinlerdi benim gibi birisini?
O anda Tam bir adım atmıştım ki aklıma gelen şeyle gözlerim dehşetle irileşti. Nasıl unuturum .
