Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●🖤
Pusula..
Ufak bir mesajin etkisinden çıkamamıştım. Bu şehre adım attığım anda bir sapık edinecek kadar güzel ve dikkat çekici olduğumu düşünmüyordum. Zaten insan ilk defa gördüğü bir kişinin numarasını bulması ,dahası takip etmesi saçmalık olurdu.
Kalbim ,sakin ol.
Kendi kendime yaptığım çıkarımlar sonucu geriye tek bir isim kalıyordu. Kalbimin rotası , pusulam. Kendisiyle beraber yüreğimi de aklımıda götüren adam.
O muydu ki?
O anda dudaklarım ufak dua'ma sarıldı , özlemle , kederle.
Allah'ım lütfen o olsun..
Zihniminden çıkmayan kalbimin tamamına taht kuran kişi miydi o ? O olmasını , bana kırgın ya da küs dahi olsa da beni bulmasına o kadar ihtiyacım vardı ki .. Şimdi tüm gerçekleri bir köşeye atıp bu hayale inanmak istiyordum. Ama şöyle de bir gerçek vardı ki , nasıl olurda onu tanımazdım, sesini , kokusunu en önemlisi bakışlarını tanımazdım. Bu mümkün müydü ?
Kokunu benden sonra değiştirdin mi pusulam? Benden o kadar mı uzaklaştın...
Buna inanmazdım , buna izin vermezdim, yapamazdım.
Elimde sımsıkı tuttuğum telefonu bırakmadan hızla arkamı dönmemle Barlas'ın taksiciye uzattığı parayı gördüm , ardından arabanın çalışması ile telaşla yutkunarak oraya adımladım. Belki şurada en fazla beş adım olsada , en fazla iki adım atmamla arabanın motor sesinin sokakta yankısıyla, ben daha ciğerime çektiğim acı nefesi veremeden taksi gitmişti.
O olsa gitmezdi ..
O olsaydı , en azından bir merhaba demez miydi? 'Benden sana zarar gelmez ' demeyi bana çok görmezdi değil mi?
Boğazıma oturan yumru ile elimde titriyen telefonu zar zor hissettim. Barlas'ın kaç dakikadır ' iyi misin' diyen sesiyle istemeyerekte olsa kendime geldim. . Elimde tuttuğum telefon ile aptalca düşüncelerin esirinde kalmıştım.
Aptalsın Nefes, ufacık bir mesajla bile kendi kaybedecek kadar aptalsın !
Kendi kendime söylenerek Barlas'ın endişeli yüzüyle , yüzüme eğreti gülümsemi kondurarak gözlerimi usulca açıp kapadım, kısaca 'sorun yok' demekti bu.
