U Turn//4.0

4.6K 330 590
                                    

Bölüm müziği :
Emre Aydın -
Çocuğum belki


Keyifli okumalar..

●🖤

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


🖤

Bir deprem oldu , ortalığı yıkarcasına. Depremin şiddeti ile sarsılan vücuduma söz geçiremedim , benim yüzümden olan bu depreme ne diyebilirdim ki ..

Elimi attığım kolun sahibinin bakışları ve arkamdaki bedenin acısıyla kalakalmıştım.

Bir şeylerin ucundan tutuyor , geri de kalanları ise yıkıyordum. Yaptığım doğru değildi.

Düşüncelerle kavrulan zihnime daldığımdan mı ne olduğum yerde sendeledim, Barlas'ın birden kolunu çekmesi ile elim boşluğa savruldu. Başımdaki hafif dönmeyi yok saymaya çalıştım , iyi değildim.

"Niye çağırdın beni!"

Sert çıkışı ile gözlerimi bir kaç kez kırpıştırarak baktım , benim burada ne suçum vardı ? Sözleri bana değil Cem'e olsada gözlerini benden ayırmamıştı.

"Ölüyor olsam da seni çağırmam Barlas."

Ortalık, ben olmasam da karışacakmış onu iyi anlamıştım. Cem , o haliyle bu kadar Barlas'a saldırgan davranmasını anlamıyordum , biraz daha iyi olsa , Barlas'ı yaka paça buradan atardı. Halbuki Barlas onun için gelmişti , ne olursa olsun gelmişti.

"Ne ?"

Sert soluk sesiyle gözlerim tekrardan odağını buldu . Koyu irislerini perdeleyen kirpiklerine oradan da kaşlarına kaydı bakışlarım . Öfkeliydi ama şu andaki tavrı daha çok başka bir nedenden gibiydi. kaşlarını birbirine değecek derece çatılmıştı . Ne olduğunu anlam vermeme izin vermeden çıkıştı.

"Sen numaramı ondan almadın mı ?"

Ne ?

Bu soru da nereden çıkmıştı!

Barlas'ın bakışları altında ezilirken , mantıklı düşündüğüm söylenemezdi ve ortaya çıkmak şu durumda istemiyordum. Benden bir cevap bekleyen bedene bakmadan hızla kolumu doğrultup, Eylül'ü işaret ettim.

Hareketimle Eylül'ün yüzü dehşete düşmüş bir şekilde aldı . Gözleri daha ne kadar irileşebilirdi bilmiyordum ama bana bakarken , tedirginliğini belli oluyordu. Hadi ama beni bu durumdan kurtarabilirdi.

Dudaklarını birbirine bastırıp kafasını onaylamaz bir şekilde ağırca iki yanına salladı. Ama bu tamamen 'bittin' demekle aynı şeydi.

"Sarışın!" Sesiyle olduğum yerde sıçradım.

"Numaram Eylül de yok , işin tuhaf tarafı hattımı yeni aldım ve sadece iki kişi de vardı ."

U Turn || TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin