Korkuyla inleyerek gürültüyle sıçradığım gibi oturduğum sandalye yere devrildi. Masaya dökülen süt direkt bacaklarıma yönelmesi gerekirken , hissettmediğim acı ve masayla arama set olan bedene şaşkınlıkla bakakaldım.
Koruma amaçlı üzerime eğilen bedenin altından hızla çıkıp masayı sıkıca tutan koluna uzandı elim.
Derisinde başlayan kızarıklığa içim acıyarak baktım ama dokunamadım , onun soğuk bakışlarında çekinerek durdurdum kendimi.
Tenim, tenine değmeye utanıyor.
Dudaklarımı dişleyerek dolu dolu gözlerle kolunu gösterdim. Hareketimle gergin yüz hatları daha da gerildi . Mavi irislerini hafif koluna değirdi.
"Önemsiz , soğuktu." Dolu gözlerime bakıp kaşlarını daha da çatışıyla benden bu derece soğumasına hiç bir şey diyemedim. Mavi irislerini benden aldığı gibi kolunu çekip devrilen sandalyeyi tek eliyle kavrayıp düzeltti.
Masanın yanında ufalmış bedenime aynı sekilde soğukca bakıp eliyle garsona işaret verdi.
"Masaya bakın . Ardından bir Filtre kahve ve..-" durup gözlerini ufacık bir an yüzümde gezdirip konuştu. "Bir bardak sıcak süt. "
Sandalyeye usulca otururken dolan gözlerimi silip bakışlarımı gergince masaya diktim.
Beni hiç mi özlememişti , hiç mi aramamıştı gözleri beni?
Kıpkırmızı koluna uzanan parmaklarım değmediği için beynimi yiğen düşüncelerle saniyesinde kahroldum.
