Άνω των δεκαοκτώ...

Κεφάλαιο 2ο

Στο προηγούμενο...

ΕΙΠΑ ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΤΣΙ;

Ναι

ΤΙ ΘΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ;

Απαντάω στα ερωτήματα σου.

ΝΑ ΤΡΕΞΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ;

Ναι...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

Μετά από λίγη ώρα σιγής άρχιζα να τρέχω και από πίσω μου ένας Nathan να με κυνηγάει για να με χτυπήσει χωρίς έλεος.

Μετά από λίγο με έπιασε και άρχιζε να με χτυπάει και μετά άρχισε ένας πόλεμος μεταξύ εμένα και αυτού!

Αρχίζαμε να χτυπάμε ο ένας τον άλλο και όταν σταματήσαμε κάθισα στο παγκάκι να ξεκουραστώ...

*Κοιταει το χέρι της*

ΤΟΝ ΗΛΙΘΙΟ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΗΜΑΔΙ!!

Όταν χτυπιόμασταν μου έδωσε μια δυνατή σφαλιάρα στο χέρι και τωρα μου έχει κάνει σημάδι.

Μιλούσε με τον φίλο του και τον πλησίασα και του δείχνω αυτό.

"Μου έκανες σημάδι παλιό ηλιθιε!" Του φωνάζω.

"Εγω τι θες να κανω;" Είπε ανασηκώνοντας τους ώμους του.

"Σου ξαναλέω...ΕΧΩ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΣΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕΣ!" Του φωνάζω.

"Και άλλες κοπέλες έχουν σημάδια από εμένα αλλά οχι στα χέρια τους." Είπε και μου έκλεισε το μάτι.

ΤΙ ΨΩΝΙΟ ΘΕΕ ΜΟΥ

ΠΑΝΕ ΑΥΤΟΚΤΟΝΑ!

"Ωχ Θεέ μου go kill your self please..." Μουρμουριζα καθώς έφευγα.

Τωρα τι να κάνει η μερεντα που έχω κρυμμένη στο ντουλάπι για να μην την φάει το γουρούνι ο αδερφός μου;;

"Γη καλεί Κάλλη, γη καλεί Κάλλη!" Μου φωνάζει η Μαρία μέσα στην μούρη μου διακόπτοντας με από την όμορφη σκέψη μου.

"ΗΛΙΘΙΟ ΜΕ ΕΚΟΨΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ!" Της φωνάζω κουνώντας τα χέρια μου.

"Εμένα σκέφτεσαι πάλι;" Μου είπε ο Nathan.

"Οχι κάτι καλύτερο." Είπα και κοίταξα αλλου.

"Για πες..." Είπε και ερχόταν όλο και πιο κοντά το σώμα του.

"Την μερεντα που έχω κρυμμένη στο ψυγείο, τωρα αν δεν σας πειραζει πρέπει να φύγω γειαα!!" Είπα και έφυγα τρέχοντας.

"Ευτυχώς.." Μουρμούρισα με κατεβασμένο το κεφάλι καθώς έβγαινα απο το πάρκο.

Δεν ξέρω γιατι νιώθω νευρικά κάθε φορά που έρχεται κοντά μου, νιώθω πολυ άβολα..

Ίσως γιατι παλιά μου άρεσε και του το είπα..;

Μπορεί και αυτό.

ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

ΚΑΛΛΙΡΟΗ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΦΑΕ ΤΗΝ ΜΕΡΕΝΤΟΥΛΑ ΣΟΥ...

ΚΑΙ ΚΑΤΣΕ ΛΙΩΣΕ ΤΟ ΝΕΤΦΛΙΞ.

{•••}

Όταν έφτασα στο σπίτι μου ξεκλειδωσα αργά, αργά την πόρτα και πλησίασα το ντουλάπι το οποίο κρύβει τον θησαυρό..

Αργές κινήσεις..

Αργές κινήσεις...

ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΕΝΤΑ ΜΟΥ;!!

ΣΩΤΗΡΗ ΕΙΣΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ.

Με μονομιάς έτρεξα προς τις σκάλες και μπήκα απότομα στο δωμάτιο του αδελφού μου βλέποντας τον να χλαπακιαζει το μωρό μου...

"ΕΧΕΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ!!!!" Του φωνάζω και σηκώνετε με την μερεντα και τρέχει προς το σαλόνι.

ΕΕΕΕ ΤΗΝ ΜΕΡΕΝΤΑ ΜΟΥΥΥΥΥΥ!!

Τον κυνηγούσα αλλά δυστυχώς είναι πιο γρήγορος και πιο συνηθισμένος στην γυμναστική και τον άφησα να νικήσει και εγω στο πάτωμα να αργοπεθαίνω από την κούραση.

*μπιμπ μπιμπ*

"Ποιος είναι πάλι;" Είπα και κοίταξα το κινητό μου.

Μήνυμα.

"Γιατι έφυγες έτσι ξαφνικά;;"
Διαβάστηκε.

"Γιατι ηθελα να φάω μερεντα."
Διαβάστηκε.

"Ααα τι κρίμα έφαγες μερεντα...Αρα δεν θα έρθεις lovely έτσι;"
Διαβάστηκε.

"ΕΡΧΟΜΑΙ!!"
Διαβάστηκεε.

"😂😂😂"
Στάλθηκε.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

ΟΟ ΧΕΥΥ ΜΑΡΚ

ΛΟΙΠΟΝ

Βρμ

ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΑ COPY PASTE ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ.

Λοιπόν..

Δεν έχω να πω κάτι άλλο.

Όποτε σιι γιουυυ