Άνω των δεκαοκτώ...

Κεφάλαιο 14

Στο προηγούμενο..

Όταν πήγα να ανοίξω την πόρτα άκουσα φωνές.

"Τι θες εσυ εδώ;"

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

"Που είναι η Κάλλη;" ΟΟ νοοοοο.

"Σε μια φίλη της." Είπε ο Nathan και άκουσα έναν γδούπο.

"Σας είδα να την φιλάς πριν δέκα λεπτα. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!" Φώναξε και τράβηξα την πόρτα και μπήκα μέσα.

"Εδώ είμαι Μάρκο. Τι θες;" Είπα και σταυρωσα τα χέρια μου.

"Θέλω να μάθω γιατι σε φίλησε;!" Είπε και άφησε τον Nathan.

"Γιατι έτσι ήθελε! Και τωρα φύγε." Είπα και τα χαρακτηριστικά του σκλήρυναν.

"Εσυ γιατι ανταπεδωσες;!" Ούρλιαξε.

"Προτιμώ να φιλάω τον Nathan παρά να καθομαι να πηδιεμαι μαζί σου." Είπα και τον χαστούκισα.

Δεν είπε τιποτα παρά μονο έφυγε από το παράθυρο νευριασμένος.

"Εισαι εντάξει;" Είπα και πλησίασα τον Nathan.

"Ναι καλά είμαι. Εσυ;" Είπε και προσπαθούσε να κρατήσει το χαμογελο του.

"Σου άρεσε που τον χαστούκισα;" Είπα και με κοίταξε.

"Τωρα αν σου πω οχι θα σου πω ψέματα." Είπε γελώντας.

"Καλά. Καληνύχτα!" Είπα και με σταμάτησε.

"Περίμενε! Θες να κοιμηθούμε μαζί;" Είπε και γουρλωσα τα μάτια μου.

"Μονο θα κοιμηθούμε έτσι;" Ρώτησα και κούνησε το κεφάλι του αρνητικά.

"Οκ εγω φεύγω." Είπα και μου έπιασε το χέρι.

"Θα κοιμηθούμε μονο. Μην φοβασαι." Είπε και ξαπλωσαμε στο κρεβάτι.

"Καληνύχτα." Είπε και φίλησε τον ώμο μου.

"Καληνύχτα." Είπα χαμογελώντας.

{•••}

"Nathan σηκ- ΙΙΙΙ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΕΚΕΙ;!" Άκουσα την φωνή του Daniel και πετάχτηκα.

"Σκάσε ρε ηλιθιε! Συζητούσαμε και μας πήρε ο ύπνος!" Είπε ο Nathan.

"Ααα συγνώμη που σας ξύπνησα, αλλά Nathan είχα ένα τηλεφώνημα και εχουμε μια δουλειά." Είπε ο Daniel και ταράχτηκα.