Άνω των δεκαοκτώ...

Kεφάλαιο 28

Στο προηγούμενο...

"Ααα και Καλλιρόη μην εμπιστέυεσαι τον πατέρα σου. Αυτός θέλει να σας καταστρέψει. Και η μητέρα σου δεν μπορεί να το αποτρέψει εσύ όμως μπορείς. Βιάσου." 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Tι;" Είπα και γύρισα να απαντήσω στην γριούλα αλλά είχε φύγει.

Μετά από αυτό έβαλα το κλειδί στην κλειδαρότρυπα και άνοιξα το διαμέρισμα.

Αντίκρισα έναν χάος μέσα στο σπίτι και προσπάθησα να βρω πληροφορίες για το τι έχει γίνει.

Άρχιζα να ψάχνω κάτω από καναπέδες και δίπλα από τηλεοράσεις αλλά δεν βρήκα τίποτα και έτσι αποφάσισα να ψάξω το δωμάτιο του.

Μπήκα μέσα στο αγορίστικο δωμάτιο και πάνω στο μικρό κρεβατάκι που υπήρχε ήταν ένα ημερολόγιο ανοιχτό, αμέσως το άνοιξα και το διάβασα..

Ιούνιος 2019..

   Καλό μου ημερολόγιο έχω να σου γράψω καιρό εδώ και έχω να σου πω πολλά αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Περισσότερο γράφω εδώ γιατί είμαι σίγουρος ότι εσύ Κάλλη ήρθες να μάθεις τι συμβαίνει. Δεν έχω καταλάβει τι συμβαίνει. Μας κυνηγάνε Κάλλη! Σε παρακαλώ σώσε μας. Και επίσης μην εμπιστευτείς για κανένα λόγο τον πατέρα σου! Αυτός κρύβεται πίσω από όλα..Τον Nathan τον πήραν είδη..Και την Μαρία. Σε λίγο και εμένα. Περίμενε λίγο..Ήρθαν. Συγνώμη Κάλλη που δεν μπορώ να σου πω περισσότερα! ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΣ ΚΑΛΛΗ! Και μην τον εμπιστευτείς..Αντίο.

Daniel...

"ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ?!" Φώναξα και πέταξα το ημερολόγιο.

Άφησα το ημερολόγιο και έτρεξα έξω γιατί ήξερα ότι δεν ήμουν ασφαλής.

Έτρεξα και στην τράπεζα και έβγαλα κάποια λεφτά από τον λογαριασμό μου.

Όταν βγήκα έξω άρχιζα να τρέχω με το skate προς το σπίτι μου για να βρω πληροφορίες σχετικά με τον πατέρα μου.

{>>>}

Ξεκλείδωσα την πόρτα και είδα την μητέρα μου να κλαίει καθισμένη στον καναπέ. Την πλησίασα.

"Είναι εδώ?" Ρώτησα και μου απάντησε αρνητικά. "Ωραία. Πάρε αυτά και γύρνα στην Ελλάδα στην θεία Καλιόπη." Είπα και κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. "Μαμά..Πρέπει να με ακούσεις. Πάρε το τελευταίο αεροπλάνο και γύρνα πίσω. Θα σε πέρνω τηλέφωνο κάθε μέρα και θα επίστρεψω στην Ελλάδα μαζί με τους υπόλοιπους." Είπα και έτρεξε να φτιάξει την βαλίτσα της. 

Μετά από λίγο κατέβηκε γρήγορα και με φίλησε στο μάγουλο. "Σε αγαπώ παιδί μου. Τελείωσε εσύ αυτό που δεν κατάφερα να τελειώσω εγώ. Πιστεύω σε εσένα" Είπε και έφυγε.

Όταν έφυγε έτρεξα στον υπολογιστή του να τον ψάξω και τον άνοιξα γρήγορα.

Έβλεπα φωτογραφίες που έβγαλε εμένα και τον Nathan και ένα κείμενο στο word για εμένα και τον Nathan...

                                                                             "Η καταστροφή τους"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Χευυ δεν θα πω πολλα παιδια γιατι θα παω για υπνο τωρα και ΣΙΓΟΥΡΑ θα γραψω κεφαλαιο και αυριο γιατι εχω παρα πολυ εμπνευση αλλα και τωρα δεν μπορω να κανω διαφορετικα, διοτι αν μαθουν οι γονεις μου οτι καθισα μεχρι τοσο αργα την πατησα οποτε..

Καληνυχτα απο εμενα.

1:09pm..

See you my friends...