evgeny grinko - short memory
♩
Midem kıpır kıpırdı.
Kelebekler uçuşuyor, dedikleri his tam olarak bu muydu? Ya da ruhumda çiçekler açıyor?
Daha önce hissettiğim her şeyden farklıydı. Diğer bütün hislerden de daha üstün. Öyleki yatağımda öylece duran nemli kıyafetlerin sebebini bile bir süreliğine unutturmuştu.
Üzerimde hala onun kırmızı hoodiesi ile ellerim arasına aldığım sıcak baharatlı çayım ile odamdaki pencerenin önündeki sedirde oturmuş artık önceye göre daha seyrek düşen kar yağışını izlerken belki de uzun süredir ilk kez bu kadar mutlu hissediyordum.
O da böyle hissediyor mu?
Bu soru ile ilk kez bir başkasının tam şu an ne yaptığını merak ettim.
Şimdi ne yapıyordu? Odasındaki ince şiltenin üzerinde oturmuş hemen sol tarafında kalan çalışma masasının üstündeki pencereden kar yağışını izliyor olabilir miydi? Yoksa diğerlerinin yanına dönmüş müydü?
Dönmüş olmalıydı. Diğer altıs-...
Böylece tam o an düşüncelerim Young Jae'yi buldu. O an ruhumda açan bütün çiçekler soldu sanki. Sanki gece daha da karardı ve oda daha da soğudu. Yüzümdeki gülümseme düştü ve sedirin yumuşak yüzeyinde paramparça oldu.
Elimdeki fincanı pencerenin pervazına bırakıp dizlerimi kendime çektim ve etrafını kollarımla sardım. Çenemi dizlerim arasına yerleştirirken gözlerimi kapadım.
"Seni sevmek istemiyorum."
Bütün sorun buydu.
Haftalardır soğuk davranışının sebebi bana karşı hislerinin olması mıydı?
Onu hayallere yeniden küstüremem.
Bu kelimeler zihnimde başka bir anıyı çağırdı. Young Jae'nin animasyon için Jae Bum'dan yardım istediği, Jae Bum'un reddettiği zamana.
Young Jae ile kafeterya kapısından çıkarken yaptığımız konuşmanın sonunda söylediği sözü tekrarladım yüksek sesle.
"Jae Bum hyungun hayallere olan küskünlüğünü unutmak..."
Yoksa haftalardır bana soğuk davranmasının nedeni kendi hislerini fark etmesinin yanı sıra Jae Bum'un hislerini de fark edişi miydi?
Bu durumda gerçekten o yetişkin davranışın sebebi gerçekten bana karşı hisleri olması mıydı?
Kaçma.
Vücudumu içten içe ele geçiren soyut bir soğuk nedeniyle üşüdüğümü hissettim. Kollarımı daha sıkı sardım kendime.
En yakın arkadaşlarımdan birini kaybetmeye hazır değildim.
Derin bir nefes alıp kafamı daha da yukarı kaldırdım.
"Orada mısın büyükbaba?"
Onun ölümünün hemen ardından yağar karın bir çeşit ben iyiyim olduğunu düşünmüştüm. Şimdi de bu tip bir mesaj gönderebilir miydi?
