" နွဲ့ဆိုးဗိုလ် "

၄

ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ ( ၄ )
 
သည္ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ဗိုလ္ ေက်ာင္းတက္ၿမဲလာတယ္။ ေက်ာင္းၿပင္ သိပ္မထြက္ၿဖစ္ေတာ့။
အိမ္နဲ ့ေက်ာင္း .. ေက်ာင္းနဲ ့က်ဴရွင္ .. က်ဴရွင္နဲ ့အိမ္ .. ပုံမွန္လို ၿဖစ္လာတယ္။ အတန္းထဲမွာလည္း ေမးထူးေခၚေၿပာ သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္ေလာက္ ရလာတယ္။
 
အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ အိမ္မွာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ သီဟန္ပဲ။ အခ်ိန္တန္ ပုံမွန္ သီဟန္ပါ။
သီဟန္ တစ္ေယာက္သာ ညတိုင္း ညတိုင္း ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဆီကို ဖုံးဆက္ၿပီး ဗိုလ္ဗိုလ္ ေၿပာသမွ် ရင္ဖြင့္သမွ် နားေထာင္ေပး စကားေၿပာေဖာ္အၿဖစ္ ေနေပး .. ေထြရာကမာေတြ ေၿပာႀက ဆိုႀက ရယ္ႀကနဲ ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ အတြက္ အပ်င္းေတာ္ေၿဖ အေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ ၿဖစ္လာပါတယ္။
“ နင္တို ့ဟာက ဟုတ္ေရာဟုတ္ရဲ ့လား၊ ေၿပာလိုက္ႀကတာဆိုတာ သမီးရည္းစားက်ေနတာပဲ။”
အေမကေတာင္ အဲ့လိုမွတ္ခ်က္ေပးရပါတယ္။
ေၿပာလည္းေၿပာစရာပါ။ ည ၈နာရီ TV မွာ သတင္းေႀကညာၿပီဆိုတာနဲ ့ မႀကာခင္ ဖုံးက ေအာ္ပါၿပီ။ မကိုင္လိုက္နဲ ့၊ အဲ့ဒါ သီဟန္ပဲ။
အေမတို ့ အေဖတို ့ကလည္း မကိုင္။ ကိုႀကီးေဇာ္ခ်ိဳက ညတိုင္းမဆက္။ ဆက္ရင္လည္း သူ ညဘက္ အေဆာင္က ထြက္လည္ခ်ိန္ ပိုရေအာင္လို ့ ၇နာရီေလာက္ ေစာေစာဆက္တတ္တယ္။
 
၈နာရီဖုံးဟာ သီဟန္ ့ဖုံးပဲ။ ဖုံးလာၿပီဆိုမွၿဖင့္ ဗိုလ္ဗိုလ္ ကကိုင္၊ ၿပီးရင္ ဖုံးစင္နံေဘးက နံရံကို ေက်ာမွီ၊ ေၿခေထာက္ကို ဆင္းထိုင္ၿပီး ေၿပာေပေတာ့။ ၿဖစ္ေႀကာင္းရယ္ကုန္စင္ေၿပာ။ ေတာင္စဥ္ေရမရေၿပာ။ ေရလႊတ္ခရားေၿပာ။ ေရပက္မ၀င္ေအာင္ေၿပာ။ စကားေၿပာနည္း နိႆယ်ည္း စကားႀကီး ဆယ္ခြန္းသာ ကုန္သြားမယ္၊ ဗိုလ္ဗိုလ္ တို ့မွာ ေၿပာစရာက မကုန္။
တခါတေလ ေဆာင့္ေႀကာင့္ထိုင္လိုက္၊ တခါတေလ ေၿခတဘက္ဆင္းထိုင္လိုက္၊ တခါတေလ ေၿခစုံဆင္းလိုက္၊ ကိုယ္ေနကိုယ္ထားသာ ေၿပာင္းေၿပာင္း သြားတယ္ ဖုံးအေနအထားက မေၿပာင္း။ ဗိုလ္ဗိုလ့္ နားမွာ ခ်ိတ္လ်က္သာ။
၈ နာရီနဲ ့ ၉နာရီႀကား ဘာဖုံးမွ ၀င္မလာနဲ ့။ ေဆာရီးပဲ။ လူႀကီးမင္းေခၚဆိုေသာဖုံးမွာ လိုင္းမအားေသး ပါရွင္ပဲ။ အဲ အဲ  လိုင္းမအားေသးပါခင္ဗ်ာပဲ။
 
သီဟန္ ့ကို အိမ္က သေဘာက်တယ္။ ဒီေကာင္က ရုပ္သန္ ့တယ္၊ အရပ္ကလည္း ဗိုလ္ဗိုလ္  ထက္ၿမင့္တယ္။ မွင္ေမာင္းက ခပ္ေကာင္းေကာင္း။
အငယ္ေကာင္ ဗိုလ္ဗိုလ့္ သူငယ္ခ်င္းဆိုလို ့ သီဟန္တစ္ေယာက္ပဲ မႀကာမႀကာလာလည္တာ မဟုတ္လား။ မုိးေ၀ဆိုတာက ေက်ာင္းသြားဘို ့ ကားနဲ ့တခါတခါ ၀င္ေခၚတတ္ေပမယ့္ ကားေပၚက ဆင္းတာမဟုတ္၊ အိမ္ေရွ ့မွာ ကားရပ္ၿပီး ကားဟြန္းတီးေခၚတာ။
အခုလို အငယ္ေကာင္ ၁၀တန္းက်ၿပီး၊ ေအာင္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ မေတြ ့ၿဖစ္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ အိမ္လာလာေနတာဆိုလို ့ သီဟန္တစ္ေယာက္သာရွိတယ္ေလ။ ဒါေႀကာင့္လည္း အိမ္က သူ ့ ကို ေကာင္းေကာင္းသိေနတယ္။ ညတိုင္း ဖုံးေၿပာႀကဦးေတာ့ ဘာမွမေၿပာ။
 
ဒီေကာင္က ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဆီ ခနခန လာမွာေပါ့၊ အလကား လာတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ လာတိုင္း လာတိုင္း ဒီေကာင့္ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ေအာစာအုပ္ တစ္အုပ္က ပါလာတတ္စၿမဲ။ ၿမန္မာလို စာအုပ္ေတြအၿပင္၊ ယိုးဒယား အေမရိကန္ ေအာဓါတ္ပုံစာအုပ္ေတြပါ ပါလာတတ္တယ္။ တပါတ္နဲ ့တပါတ္ မရုိးရေအာင္ အေဟာင္းၿပန္ယူ အသစ္လာေပး လုပ္ေနတာပါ။ သိပ္ခ်စ္ဘို ့ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ။
ေအာစာအုပ္ ပါလာတယ္ဆိုမွေတာ့ ဗိုလ္ဗိုလ့္ အခန္းတံခါးကို အေသအခ်ာပိတ္၊ အိပ္ရာေပၚတက္ႀကၿပီး ပုခုံးခ်င္းထိလို ့ အတူႀကည့္ႀကၿပီ။
ဟုိေစာ္ဟာက ၿပဲတယ္၊ ဒီေစာ္ဟာက လန္ထြက္ေနတယ္၊ ဟုိေစာ္ ကုံးေနတာက ေနာက္ကို ၿပဴးထြက္ေနတာပဲ .. စသၿဖင့္ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြ၊ သုံးသပ္ခ်က္ေတြ၊ ေကာက္ေႀကာင္း ေကာက္ခ်က္ေတြ ဗိုလ္ဗိုလ့္ အိပ္ရာေပၚမွာ မစားရ ၀ခမန္း ေၿပာႀက ဆိုႀက။
အၿပင္သြားႀကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေအာစာအုပ္ေတြကို ေမြ ့ရာေအာက္ ထိုးထည့္ဖြက္ခဲ့ရတယ္။
သီဟန္နဲ ့က အခန္းေအာင္းတာထက္ အိမ္ၿပင္ထြက္လည္တာက ပိုမ်ားပါတယ္။
 
ႏွစ္ေကာင္တြဲႀကၿပီ ဆိုမွေတာ့ တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္ လည္ႀကၿပီပဲ။ အတြဲက ညီမွာေပါ့ သက္တူရြယ္တူကိုး။ ဗိုလ္ဗိုလ္ က ၂လလားႀကီးရဲ ့။ ဒါေပမယ့္ သီဟန္က အႀကီးလုပ္ၿပီး ဗိုလ္ဗိုလ္ က အငယ္။ တခါတေလ ရုပ္ရွင္ႀကည့္၊ တခါတေလ ေရကူး၊ တခါတေလ သူ ့အိမ္မွာ ေအာကားႀကည့္။
 
သီဟန္မွာက ညီအကိုရယ္လို ့မရွိ။ ႏွမေလး တစ္ေယာက္သာရွိတယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း ေယာက္်ားေလးအေဖာ္လိုခ်င္လို ့ ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဆီ ေရာက္ေရာက္လာတာ။ ဗိုလ္ဗိုလ္ အၿပင္ သူတို ့ တန္းခြဲ ဆလိန္ က အခန္းတူ သူငယ္ခ်င္း မ်ိဳးမ်ိဳး ဆိုတာရယ္၊ ဗိုလ္ဗိုလ္ ရယ္ ၂ေယာက္တည္းကိုပဲ ခုံခုံမင္မင္ ေပါင္းတယ္။
သူ ့အိမ္က တစ္ဦးတည္းေသာ သားမို ့ VDO ၀ယ္ေပးထားတာေႀကာင့္ သူ ့အိမ္ လူရွင္းရင္ ေအာေခြငွားၿပီး ႀကည့္ေနက်။ တခါတေလ မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ ၃ေယာက္။ တခါတေလ ဗိုလ္ဗိုလ္ နဲ ့ ၂ေယာက္ထဲ ႀကည့္တတ္တယ္။ ေအာကားႀကည့္ရင္း စိတ္မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုမွေတာ့ ပုဆိုးေအာက္ကို အသာ လက္လွ်ိဳသြင္း၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ေပါင္လယ္ေလာက္ ေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာ့ခ်၊ ကိုယ့္လၿပြတ္တံ ကိုယ္ကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုႀကေရာ။ ၀တ္ရည္ေတြ ထြက္ေတာ့ မယ္ဆိုမွ ပုဆိုးစိုမွာ စိုးလို ့ ပုဆိုးအေပၚစကို လွန္လိုက္ၿပီး ပန္းထုတ္ႀကတာပါ။
၀တ္ရည္ထြက္ရင္ သီဟန္က အက်င့္မေကာင္း။ ေဘးက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ပါးကို နမ္းၿပီး သူ ့၀တ္ရည္ေတြ ကို ညွစ္ထုတ္ တတ္တယ္။
“ဟဲေရာင္ကြာ .. လီးတဲ့မွပဲ၊ ကိုယ့္ဟာကို ထုတ္တာ မဟုတ္ဘူး။”
ဗိုလ္ဗိုလ္ .. ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းကို အဲ့လို ညဳတုတု ေၿပာလိုက္ရပါေသးတယ္။
 
တစ္ေယာက္လီးကို တစ္ေယာက္ မၿမင္ခ်င္မွ အဆုံး။ အေသအခ်ာ အနီးကပ္ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ သီဟန္က အရပ္ပိုရွည္လို ့ သူ ့လီးက သြယ္သြယ္၊ ဗိုလ္ဗိုလ့္ လီးက ေရႊတုပ္။ အဲ့ေလာက္ေတာ့ ၿမင္ဘူးႀကတယ္။
တစ္ရက္ ေရသြားကူးႀကတုန္းကမ်ား ႏွစ္ေကာင္သား စပီဒုိေဘာင္းဘီကိုယ္စီ၀တ္ၿပီး ေရကူးကန္ထဲ ဆင္းခါနီးမွ သီဟန္က ေသးေပါက္လိုက္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ၿခံစည္းရုိးနား ကပ္သြားတာ ေသးမေပါက္ ၿဖစ္ေတာ့။ ကုန္းကုန္းကြကြ လုပ္ေနၿပီး ဗိုလ္ဗိုလ့္ ကို လက္ယပ္ေခၚ၊ သူ ့ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လက္ညွိဳး တစ္ေခ်ာင္းတင္ၿပီး .. ရႈး .. တိုးတိုးတိတ္တိတ္လာခဲ့တဲ့။
ဗိုလ္ဗိုလ္ သူ ့အနားေရာက္သြားေတာ့ ၿခံစည္းရုိး နံေဘးမွာ စုံတြဲတစ္တြဲ၊ ဘဲက ေစာ္ကို Kissing ေပးေနၿပီး၊ သူ ့လက္က ေစာ္ရဲ ့ထမီထဲမွာ လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္နဲ ့ ေကာင္းေကာင္းႏႈိက္ေနေလရဲ ့။
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သား မလႈပ္ဘဲ ၿငိမ္ၿပီး ႀကည့္ေနလိုက္တာ တေအာင့္ေလာက္ေနေတာ့ ဗိုလ္ဗိုလ့္ ေက်ာကို ေနထိုးတာေႀကာင့္ ေရကူးရေအာင္ သီဟန္ကို ႀကည့္လိုက္တယ္။
သီဟန္ ့ စပီဒုိေဘာင္းဘီေရွ ့မွာ ေဖာင္းလို ့တင္းလို ့၊ ဗိုလ္ဗိုလ့္ စပီဒိုေဘာင္းဘီထဲမွာလည္း မတ္လို ့တင္းလို ့။ ဗိုလ္ဗိုလ္က သီဟန္ ့ ပုခုံးကို လက္နဲ ့တို ့လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကို လက္ညွဳိးနဲ ့ထိုးၿပ၊ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးလုပ္ၿပ၊ ၿပီးမွ ေမးေငါ့ အခ်က္ၿပလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေရကူးကန္ဘက္ ၿပန္လွည့္လာၿဖစ္ေတာ့တယ္။ ေရကန္ထဲ ဒုိင္ဗင္ထိုးဆင္းလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေပါင္ႀကားက တက္မတိုင္ တစ္ေခ်ာင္းစီက ေရထဲမွာ ပဲ့ထိန္းအၿဖစ္ လိုက္ပါသြားပါေတာ့တယ္။
 
တြဲမိၿပီဆိုမွေတာ့ ၿပင္ဦးလြင္ကို သြားလည္ႀကမလား ေၿပာေနတာကမွ ႀကာေနဦးမယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ္ အ၀တ္အစားဘီရုိကိုဖြင့္၊ ႏွစ္ဦးစာ အကၤ် ီ လုံခ်ည္မွ်ထည့္၊ အေမ့ဆီက ပုိက္ဆံေတာင္း။
သီဟန္က သူ ့အိမ္ကို ဖုံးဆက္ေၿပာ။ ၿပီးတာနဲ ့ ဘူတာႀကီးကို ေရာက္ေအာင္ေၿပးႀက၊ မႏၱေလးရထား လက္မွတ္ ၂ေစာင္အရ ၀ယ္ၿပီး၊ တက္လို ့ရတဲ့ ရထားတြဲ အတက္အဆင္း ႀကမ္းခင္းေပၚမွာ ပုဆိုးႏွစ္ထည္ ၿဖန္ ့ ခင္းလို ့၊ တစ္ေယာက္က ေက်ာပိုးအိတ္ကို ေခါင္းအုံးလုပ္၊ တစ္ေယာက္က ပါလာတဲ့ အကၤ် ီ ေတြကို ပုဆိုးတစ္ထည္နဲ ့ ထပ္ပတ္ ေခါင္းဘုလုပ္ၿပီး တၿငိမ့္ၿငိမ့္ လိုက္သြားႀကတဲ့ အထိ ညီတဲ့ အတြဲပါ။