" နွဲ့ဆိုးဗိုလ် "

အပိုင်း ၂၉

( ၂၉ )

“ဗိုလ်ဗိုလ် ..”

“ခင်ဗျာ .. အကို။”

“မင်း ဒီအခန်းထဲမှာ နေပေါ့ ဟုတ်လား .. အဲ့မှာ Computer လည်းရှိတယ် .. Internet လည်း သုံးလို့ရတယ်။ Restroom ကတော့ ဒီဘေးမှာ။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေနော်။”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ အကို။”

ကိုလင်းပြတဲ့ အိပ်ခန်းက အကျယ်ကြီးပါ။ တစ်ယောက်ခွဲအိပ် ကုတင်ကြီးက ဗိုလ်ဗိုလ့် အတွက် ကြီးတောင် ကြီးနေပါသေးတယ်။

ကိုလင်းက တအောင့်နေရင် ထမင်းစားကြမယ် ဆိုလို့.. ဗိုလ်ဗိုလ် ကမန်းကတန်း ရေချိုးရအောင် Restroom ထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။

Wow! .. ရေချိုးခန်း တစ်ခုလုံးနီးပါး မှန်တွေ ကာထားတာပဲ။ ဟိုမှာ ဗိုလ်ဗိုလ် တစ်ယောက် .. ဟိုးဘက်မှာလည်း ဗိုလ်ဗိုလ် တစ်ယောက် .. ဟိုး ဒေါင့်နားမှာလည်း ဗိုလ်ဗိုလ် နောက်တစ်ယောက်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ .. ဗိုလ်ဗိုလ် တွေချည်းပဲ။ ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ချရမှာတောင် .. ဗိုလ်ဗိုလ် ရှက်သွားတယ်။ ဖင်တုံးလုံးပေါ်လာမယ့် ဗိုလ်ဗိုလ့်ကို .. ဗိုလ်ဗိုလ် တွေက .. ဝိုင်းကြည့်နေကြတာလေ။

အိမ်သာ ကမုတ်မှာ ရှုရှုပေါက်တော့လည်း .. လီးတွေ .. လီးတွေ .. ဗိုလ်ဗိုလ့် နံဘေးမှာ .. ဗိုလ်ဗိုလ် နဲ့ အပြိုင် .. ရှုရှုပေါက်နေကြတယ်လေ။ ဗိုလ်ဗိုလ် ရပ်လိုက်တာနဲ့ .. သူတို့ တတွေလည်း .. လီးကို ခါလိုက်ကြတာပဲ။

ဗိုလ်ဗိုလ် ရေမချိုးသေးဘဲ .. မှန်ထဲမှာ .. သူ့ဘော်ဒီကို .. တဝကြီး ရပ်ကြည့်လိုက်ရင်း .. သူ့ ရင်အုံ မို့မို့ ဖောင်းဖောင်းကို .. သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး .. သာသာပွတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ စောစောက ရှုရှုပေါက်တုန်းက .. ဗိုလ်ဗိုလ် နဲ့ အပြိုင် ဝိုင်းပေါက်ကြတဲ့ .. ကောင်တွေရဲ့ လီးကို မြင်လိုက်ကတည်းက .. တောင်ချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ .. ဗိုလ်ဗိုလ့် လီးကို .. မှန်ကြည့်နေရင်း ကိုင်လိုက်တော့ .. မှန်တွေထဲက ကိုကိုတွေကလည်း .. လိုက်ကိုင်ကြပြန်ပါရော။

တော်မှ .. တော်မှ .. ဒီတစ်ခါလည်း တော်ဦးမှ။ .. ဒီတစ်ခါ ပန်းထွက်ရင် .. မှန်ထဲက ကောင်တွေပါ လိုက်ထွက်ကြလို့ .. တစ်ယောက်တည်း ရပ်နေတဲ့ ဗိုလ်ဗိုလ့်ကို .. အကုန် လာစင်ကြမှာ။