Stay awake, Agatha (PUBLISHED UNDER PSICOM)

24 : To-get-her

24.

To-get-her

Agatha

Right after everyone left, I had no choice but to stay with Cooper in the office. Kahit na anong gawin kong pagmamakaawa, wala eh, pinagkakaisahan ako eh. Even Reema couldnt do anything about it. I had no choice but to deal with Cooper.

Kesa magreklamo, mas pinili ko na lamang na maglinis para tuluyan na akong makalayo sa kanya. Nagwawalis na ako nang napansin kong nakaupo parin si Cooper sa sahig at hindi pa inililigpit ang mga pinagkainan namin.

He's just there sitting there, looking at me with his annoying signature goofy smile.

I'm no sadist, but seeing the stupid look on his face right now makes me want to bash his stupid face with a stupid broom. 

"Hoy ikaw! tumayo ka na nga diyan! Kailangan na nating linisin to!" Sigaw ko sa kanya habang pilit ipinapakita sa kanyang naiinis ako sa kanya at ayoko siyang makasama ng matagal sa iisang lugar.

"Kiss muna!" He said, puckering his lips and giving me his signature goofy smile.

"Yuck! Kilabutan ka nga!" Napangiwi ako at agad siyang hinampas ng hawak kong walis.

"Aray 'wag!" Sigaw niya at dali-daling gumapang palayo sakin. "Agatha naman eh! Nahawa ka na ba sa kabaliwan ni Reema?! Aish! Pero okay lang, kahit maging kamukha mo pa siya, mahal parin--" 

"Will you please just shut-up!" Before he could finish the bullshit he's about to say, I screamed showing him how pissed I already am.

For a few moments, the room was filled with cold silence. 

The smile on his face vanished in a snap.

I'm still pissed at him pero bakit pakiramdam ko napakasama kong tao bigla? Ughh! See this is why I hate Cooper, seeing him makes me feel different. Minsan hindi ko na rin maintindihan ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko tuloy para akong isang Christmas Light na nag-iiba iba ng kulay. Natatae, kinakabahan, nae-excite, nasusuka, natutuwa, nasasaktan... Ughh! Cooper ano tong nangyayari sakin sa tuwing nakikita kita?!

"Clean up and shut-up Cooper." With all my might, I continued cleaning up. 

Hindi ko alam kung may balak siyang tumulong kaya sinimulan ko nalang na pulutin ang mga pinggan. 

"Tulungan mo akong tumayo." 

Tumigil ako sa ginagawa ko at napatingin sa kanya. Kapwa kami hindi nakangiti.

"Ano?" Tinaasan ko siya ng kilay.

"Sabi ko tulungan mo akong tumayo para matulungan kita." He said firmly as he looked into my eyes and extended both his hands on my direction. 

Napasinghal ako at napahawak sa bewang ko.

Sa tingin ba talaga niya maloloko ako sa damoves niya? Hell to the no. I'm not holding his hands. Nope. 

"Heto, hawakan mo ang walis para hihilahin nalang kita." Sabi ko sabay abot sa kanya ng hawak kong walis.