Stay awake, Agatha (PUBLISHED UNDER PSICOM)

26 : Nothing

26.

Nothing

Agatha

 

 

“Yuck!.”

“Super yuck!”

“Whoa?”

Imbes na bumitaw sa kamay ng isa’t-isa, ay mas lalo naming sinadya ni Cooper na ibalandra sa harapan nila ang mga kamay naming hindi mapaghiwalay. Hindi naman sa nag-eenjoy akong ka-holding hands ang baliw nato, sadyang natutuwa lang talaga akong makita ang nakangiwi at gulat na mukha nila Reema, Javi at Trent.

“Oh my God, Agatha are you sure?” Nakangiwing sambi ni Reema na para bang diring-diri, “Okay that’s it, wala na talaga akong ganang mag-dinner.” Dagdag pa nito sabay lapag ng plato sa sahig.

“Move on na kasi Reema, tanggapin mo ng wala akong gusto sayo.” Paang-aasar pa ni Cooper kaya agad napairap si Reema at napahawak na lamang sa sariling sentido.

“Agatha hindi ka ba nandidiri?” Tanong pa ni Javi na hindi parin maalis ang gulat sa mukha. Gaya ni Reema ay tumigil narin siyang kumain.

“Aba’t ginagago mo na talaga ako ah!” Sabi pa ni Cooper habang nakasimangot, akmang babatukan niya si Javi kaya dali-dali kong piningot ang tenga niya, “Aray aray aray, oo na, hindi ko na papatulan. Pa-kiss na nga lang.” Aniya agad kong pinitik ang noo niya. Baliw talaga.

“Mabuti naman at nagkaayos na kayo.” Nakangiting sambit ni Trent kaya ngumiti rin ako pabalik sa kanya.

“Hoy ano yan?!” Biglang tumayo sa harapan ko si Cooper na para bang hinaharanagan si Trent mula sakin. “’Wag mo ngang ngitian ng ganyan si Agatha! Akin siya!” Halos magsalubong na ang kilay niya dahil sa inis. Kahit kailan, napaka-isip bata niya parin.

“Hindi ko na kasalanan kung mahuhulog si Agatha sa ngiti ko.” Pagbibiro ni Trent pero lalo lamang nainis si Cooper bagay na lalong nagpatawa kay Reema at Javi.

Hindi ko alam bakit parating nagseselos si Cooper kay Trent. Magkaibigan lang naman kami at isa pa, alam kong hanggang ngayon ay hindi parin nakaka-move on si Trent sa ex niya. Nakakalungkot talaga ang nangyari sa kanila.

“Hala anong sayo ako? Kapal mo ah.” Pabiro kong sambit kaya sa akin naman siya humarap na para bang isang batang nasa bingit na ng pagta-tantrums.

“’Wag mong sabihing nakalimutan mo?” Nagpapadyak siya sa kinatatayuan, “Agatha naman eh! Nakalimutan mo na ba yung nangyari sa atin kagabi? Diba nga—“ Bago pa man matapos ni Cooper ang sasabihin niya ay dali-dali kong tinakpan ang bibig niya at pinanlisikan siya ng mga mata.

“Teka sandali? Anong nangyari sa inyo kagabi?” Gulat na sambit ni Javi habang palipat-lipat ng tingin sa amin ni Cooper.

Nakita kong naningkit ang mga mata ni Cooper na nakatitig sa akin, tinatakpan ko ang bibig niya pero sigurado akong nakangiti siya ngayon at mayroon na naman siyang kalokohang naiisip.