Why? (Greek)

16 ~it's starting

Είναι πρωί και οι τρεις μας -Εγώ ο Ναρουτο και ο Σασκε- περιμένουμε τον δάσκαλο εδώ και αρκετή ώρα... πάλι..
Ο Σασκε ούτε που με έχει κοιτάξει.. συμπεριφέρεται τόσο περίεργα.
Όταν έρχεται ο δάσκαλος Σι τον κατσαδιάζουμε και εκείνος μουρμουραει δικαιολογίες.
Μας ανακοινώνει ότι θα κάνουμε ένα μικρό ταξιδάκι και θα πάμε σε ένα άλλο χωριό με τα πόδια συνοδεύοντας έναν άντρα. Ο στόχος είναι να τον στείλουμε ασφαλή στο χωριό του. 
Έτσι ενθουσιαζόμαστε με την πρώτη μας αποστολή ενώ ο Σασκε την έχει πάρει πολύ σοβαρά.
Γνωρίζουμε τον άντρα με το όνομα Τζακ που θα συνοδέψουμε ο οποίος έχει γκρι μουσακι και κάστανα συνηθισμένα μάτια και ξεκινάμε να φύγουμε από την έξοδο του χωριού.
Καθώς περπατάμε θυμάμαι την χθεσινή βραδιά και ανατριχιάζω. Ο Σασκε δίπλα μου παραξένως παρατηρεί την απότομη αλλαγή στην διάθεση μου και σπρώχνει απότομα και νιωθω να ξυπνάω από έναν εφιάλτη.
Όλοι γυρνάνε να μας κοιτάξουν και ακουω τον Ναρουτο να φωνάζει «Σασκε τι σε εποιασε» επιθετικά
«Πίστεψε το χρειαζόταν αυτό» λέει εκείνος ψυχρά
«Ζητά της αμέσως συγνώμη» απαιτεί ο Ναρουτο
«Δεν πειράζει.. ο Σασκε έχει δίκιο..» λέω εγώ κοιτώντας κάτω τα γυμνασμένα πόδια μου.
«Δεν μπορείς να τον αφίνεις να σε συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο» μου λέει θυμωμένα ο ξανθός φίλος μου.
Όμως ο Σασκε όντως μπυ έδωσε ένα σπρώξιμο και με επανέφερε στην πραγματικότητα. Λες και πρόσεξε την αδιαθεσία μου .. αλλά ακόμη κι αν ήταν έτσι ..γιατι να με βοηθήσει να νιώσω καλύτερα; Μπορεί να .. νοιάζεται; Έστω και λιγακι;
Τον κοιτάζω ενώ περπατάει.. με αυτό το αδιάφορο βλέμμα και τα μαύρα του μαλλιά να είναι κατσαρά αφήνοντας κάποιες τούφες να κρύβουν λίγο τα μαύρα του μάτια.. μου βγάζει μια σιγουριά και με παροτρύνει να γίνω εξίσου δυναμική.
Και θα γινω.. το υποσχέθηκα στον εαυτό μου..
Μετά από αρκετή ώρα διαδρομής ο δάσκαλος Σι μας κάνει νόημα να σταματήσουμε. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε πανψιλα πεύκα σε ένα δρομάκι.
«Μας παρακολουθούν» ψυθίριζει
Ο Σασκε αγριεύει το ίδιο και ο Ναρουτο.
«Σακουρα! Πρόσεχε τον Τζακ» με διατάζει ο Σασκε ενώ οι ίδιοι μπαίνουν σε επιθετική θέση.
Εγώ καλύπτω τον κύριο Τζακ ο οποίος φαίνεται ανησυχητικός. Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μας ένας άνδρας γεροδεμένος με ένα τεράστιο τσεκούρι. 
Προτού προλάβουμε να το συνειδητοποιήσουμε μας επιτίθεται. Ο δάσκαλος Σι αμέσως τον χτυπάει.. όμως π άνδρας είναι δυνατός και μετά απο λίγη ώρα μάχης ο δάσκαλος Σι δέχεται ένα χτύπημα από το μεγαλοπρεπές τσεκούρι και πέφτει κάτω νεκρός.
Έχω πανικοβληθεί και νιώθω πάλι τα πόδια μου να τρέμουν ενώ ιδέες θανάτου περνούν από το μυαλό μου. Κρατάω σφικτά το μαχαίρι μου και ακουω τον Ναρουτο « Σακουρα είσαι εντάξει;» Φαίνεται λιγακι τρομαγμένος και ταυτόχρονα γενναίος.
Ο Σασκε εντοπίζει την κατάσταση μου και φαίνεται ενοχλημένος.  Μου δίνει ένα δυνατό βλέμμα και φωνάζει «Σακουρα!» Και τότε καταλαβαίνω όριο άνδρας έρχεται προς το μέρος μου και εγώ πρέπει να προστατεύσω τον κύριο Τζακ έτσι μπενω μπροστά του προστατευτικά ενώ με έχει κυριεύσει ο τρόμος. Δεν έχω καμία ελπίδα εναντίον του.
Όταν αντικρίζω το τσεκούρι να κινείτε εναντίον μου κλείνω τα μάτια σφικτά. Όταν τα ξανά ανοίγω ο Σασκε βρίσκεται μπροστά μου και απωθεί το τσεκουρι με το στιλέτο του. «Όλα καλά» χαμογελάει ενώ βλέπω τον ιδρώτα να κυλάει στο μέτωπο του ενώ συνεχίζει να κρατάει το στιλέτο του εναντίον του τσεκουριού. Καταλαβαίνω ότι από στιγμή σε στιγμή το στιλέτο δεν θα αντέξει την ακαταμάχητη δύναμη. 
Βλέπω τον Ναρουτο να πετάει πολλά στιλέτα πάνω στον άνδρα για να τον απομακρύνει όμως δεν καταφέρνει να τον εμποδίσει.
«Σασκε..» τρέμω
Με κοιτάει με την άκρη του ματιού του φανερά ζορισμένος και στα πρόθυρα να τα παρατήσει και να καταρρεύσει.
Έτσι πεισμωνω και συγκεντρώνω όλη την δύναμη μου στην γροθιά μου. Φεύγω από την πλάτη του Σασκε που μας προστάτεψε και ελευθερώνω την δύναμη της γροθιάς μου στο πρόσωπο του άνδρα. Εκείνος ξαφνιασμένος παραπαταει αρκετά πίσω και έτσι ξεφεύγουμε. Ο Σασκε χαμογελάει με αποφασιστικότητα και του ανταποδίδω το χαμόγελο.
Την στιγμή που ο άνδρας νευριάζει και κινείται απειλητικά προς το μέρος μας ο δάσκαλος Σι ξαφνικά σηκώνεται και μαχαιρώνει τον άνδρα στην καρδιά.  Ο άνδρας πέφτει νεκρός και εχουμε μείνει όλοι άναυδοι.
«Μα .. είχατε πεθάνει..» μουρμουράω
«Αλήθεια πιστεύατε ότι ειμαι τόσο αδύναμος; Απλώς παρίστανα τον νεκρό για να αξιολογήσω τις ικανότητες σας ως ομάδα.» Δηλώνει
«Λοιπον.. -συνεχίζει- .. Σακουρα χρειάζεται να αντιμετοπισεις τον φόβο σου την ώρα της μάχης ώστε να βοηθήσεις τους φίλους σου. Χαίρομαι που τελευταία στιγμή πήρες την απόφαση να επιτεθεις στον άνδρα όσο τρομοκρατημένη κι αν ήσουν.. βοήθησες τον Σασκε πολυ.. Σασκε, δεν περίμενα να θυσιαστείς για να σώσεις την Σακουρα και τον κύριο Τζακ. Ειμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για αυτό και έκπληκτος από την δύναμη της αντοχής σου ενάντια σε ένα γιγαντιαίο τσεκούρι.... Ναρουτο ..εμ.. προσπάθησες να βοηθήσεις τους φίλους σου.. αρκετά καλά παιδιά!»
Χαμογελάω περήφανη που στάθηκα ενάντια στον πανικό μου. Ο Σασκε γελάει υπερήφανα και Ναρουτο φαίνεται.. απογοητευμένος με τον εαυτό του..
«Δεν πρόκειται να αφισω τον Σασκε να ακούει τα καλά λόγια. Την επόμενη φορά εγώ θα είμαι αυτός που θα σας σώσει ολους!» Ξεσπάει
«Ότι πεις» λέει ο Σασκε εξαντλημένος
Ξεκουραζόμαστε και συνεχίζουμε την πορεία μας προς το χωριό του κυρίου Τζακ..