elf

6 1 0
                                    


Eindelijk zat hij in de trein. Het was een oud model en hij was de enige in de coupé. Hij zat aan het raam en genoot van het voorbijrazende landschap, verlicht door de opkomende zon.

Hij haalde zijn notitieboekje uit zijn zak en nam zijn telefoon op tafel. Het schermpje lichtte op. Meldingen verschenen op zijn vergrendelscherm, van berichten tot gemiste oproepen. Zijn ogen schoten over het scherm heen en lazen een aantal meldingen. 

'Zeven gemiste oproepen van Jochem.' 

'Jochem: Waar ben je? We maken ons zorgen.' 
'Jochem: Ella staat hier doodsangsten uit, waar blijf je?'

Misschien had hij de foute keuze gemaakt. Een siddering ging door zijn ruggengraat. Hij deed even zijn ogen dicht en schudde de gedachte van zich af. Hij ontgrendelde zijn telefoon en opende zijn contacten en begon vervolgens met het opschrijven van elke naam en bijbehorend telefoonnummer en adres in zijn kleine notitieboekje, terwijl zijn hart op weg was naar zijn droombestemming.

Vincent | ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu