De zon was al een tijdje weggezakt achter de horizon, maar duizenden sterren dansten op het donkerblauwe doek dat de naam 'avond' droeg. Een van de enige verlichte huizen was dat van hem.
Zacht gedempt licht scheen een straal op het canvas. Een stadsgezicht, zoals altijd. Donkere tinten olieverf vonden hun plaats op het canvas. Vincent was als de God die alles hun plaats gaf.
Door de kamer klonk de muziek van een of ander orkest dat bekend was geweest in de jaren veertig van de vorige eeuw. Het was afkomstig van een stoffige platenspeler in de hoek van de kleine woonkamer.
Zijn telefoon trilde. Het led-scherm lichtte op en gooide een waas van kunstmatig licht over het doek. Een bericht, van Jochem. De vraag of hij vanavond het bier wilde meenemen stond op het scherm. Hij deed zijn telefoon uit en ging zitten. Hij stopte zijn handen in zijn haar. Hij wilde weg. Verdwijnen. Weg uit dit gat waar hij zich in bevond. Hij was te moe. Te moe van alles. Het gaf hem heimwee.
JE LEEST
Vincent | ✓
Historia CortaVincent, een twintiger die op zoek is naar zijn passie. Hij besluit schilderslessen te volgen en gaat vervolgens zijn droom achterna. Hij reist naar Frankrijk om te schilderen, maar ook daar lukt het hem niet om zichzelf volledig over te geven aan z...
