negentien

3 1 0
                                    

Na een vermoeiende reis stond hij in Arlès. De warme wind kwam hem tegemoet. Met zijn spullen onder zijn armen ging hij op weg. Hij waande zich weer die jongen die hij vroeger was, op vakantie in een vreemde stad, die zijn ogen uitkeek. 

Zijn ogen vielen op een groot, geel huis op de hoek van een drukke straat. Er hing een bord aan het raam met de woorden 'te huur'. Er zat een café op de begane grond. Hij liep naar binnen en zette zijn ezel tegen zijn been aan. De man achter de bar keek hem vragend aan.

'Is het mogelijk een paar kamers te huren?'

-'Hoeveel wil je er hebben, jongeman?' 

'Vier, alstublieft.'

De man overhandigde hem vier sleutels en een papier met de kosten. Vincent haalde zijn geld uit zijn zak en overhandigde een bedrag aan de man. Hij knikte en liep vervolgens de trap op, die de man hem gewezen had. Hij wilde anderen laten inwonen in zijn kamers. Kunstenaars. Hij legde zijn spullen op het bed van een kamer en keek uit het raam. Ja, hier voelde hij zich thuis.

Vincent | ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu