Vincent | ✓

drie

De houten deur van het Haagse grachtenpand ging open. Een man die hij ergens in de veertig schatte stond in de deuropening.

Vincent knikte. Hij keek langs de man het appartement in - een atelier.

'Anton?' vroeg hij.

-'Dat klopt.'

'Ik-'

-'U komt hier voor de schilderslessen?'

'Ja, graag.'

De man stapte weg uit de deuropening en liet hem binnen. Voor het eerst in zijn leven had hij het gevoel van thuiskomen. Het gevoel dat hij ergens hoorde te zijn. Hij hield zijn pet in zijn handen en wist niet wat hij moest doen. Hij keek vol bewondering het atelier door. Op de achtergrond klonk zacht de radio.

Anton liep naar een schildersezel toe en pakte een penseel vast. Hij plaatste het penseel voorzichtig op het canvas en sloot zijn ogen. Daarna deed hij ze weer open en schilderde rustig verder. Vincent stond achter hem. Het moeras op het canvas zag er mystiek uit. De geur van verf omgaf Vincent als een deken op een koude winterdag. Nergens had hij zich zo thuisgevoeld als hier.