achttien

3 1 0
                                    


Hij keek op zijn horloge. Het was elf uur en hij zat op het station van Parijs. Naast hem stonden zijn ezel en zijn koffer. Met zijn laatste geld op zak had hij besloten naar Arlès te gaan. De afgelopen maanden had hij in Parijs doorgebracht, waar hij op weg was zijn passie te vinden, maar waar hij werd tegengehouden door zijn omgeving. Hij verlangde naar een nieuwe omgeving, waar hij rustig zijn gang kon gaan.

De trein kwam iets te laat het station binnen, maar niets kon Vincent's vreugde drukken. Hij nam zijn ezel en een aantal doeken onder zijn arm en pakte zijn koffer op. Hij baande zich door de drukte op het station en stapte in de trein, waar hij naast het raam plaatsnam. Hij wachtte totdat de trein begon te rijden en keek toen onophoudelijk naar het voorbijrazende landschap.

Uit zijn zak haalde hij zijn notitieboekje en zijn briefpapier. Hij schreef een brief aan Theo, met uitleg. Dat hij halsoverkop was vertrokken uit Parijs, omdat hij de drukte niet meer kon hebben. Hij hoopte op begrip. Daarna dommelde hij langzaam weg bij de aanblik van het landschap.

Vincent | ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu