zestien

4 1 0
                                    


De eerste paar maanden bracht hij schilderend door in Parijs.

Hij liep langs de boulevards met zijn schildersezel in de ene hand en zijn verfkoffer in zijn andere hand. De mensen keken hem met minachting aan, maar hij kon enkel denken aan datgeen wat hij op zijn doek zou zetten.

Hij zette zijn doek neer op een kruispunt, naast een lantaarnpaal. Zijn koffer zette hij ernaast en hij graaide in zijn zak, op zoek naar een sigaret. De zon stond op zijn hoogste punt en Vincent voelde hem branden op zijn hoofd. Op straat was het een drukte van jewelste. Er liepen mensen door elkaar, vrijwel allemaal verzonken in hun eigen gedachten, hun weg banend naar hun bestemming. Velen hadden hun ogen gericht op hun telefoon, en het liefst zou hij hen toeschreeuwen dat ze eens om zich heen moesten kijken. Er toeterden auto's en scooters raasden overal tussendoor.

Hij bukte zich en mengde enkele kleuren op zijn palet. Hij voelde zich voor het eerst in jaren weer gelukkig, op zijn plek. Met een sigaret op zijn lippen ging hij aan de slag, niets kon hem meer tegenhouden.

Vincent | ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu