tien

5 1 0
                                    


Het duurde uren voordat de volgende trein kwam. Hij had uren op het station gezeten in eenzaamheid. Het was niet de eenzaamheid die hem zo pijn deed, het was het feit dat hij zijn huis en haard plotseling achter zich liet. De eenzaamheid was hij wel gewend. Hij wist diep vanbinnen dat hij in Frankrijk zijn nieuwe thuis zou vinden.

Met trillende handen drukte hij de sigaret die op zijn lippen lag op de grond uit en keek op naar de hemel, waar de zon langzaam van de horizon naar boven rees. De klok op het station gaf vijf uur aan. Nog een klein halfuur zou hij moeten wachten, eer hij naar Parijs kon. De reis naar zijn redding begon.

Vincent | ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu