My Husband is a 7th Grader

Chapter 17 - Preparation for the King's Day

Chapter 17 - Preparation for the King's Day

"Rika, where have you been?" tanong agad ni Corona since hindi ako nagpaalam sa kanya. Kakabalik ko lang dito sa office niya a few minutes ago kaya naman nasa hot seat na ko.
"Ah. Sa kaibigan ko." pagsisinungaling ko na lang. Di ko naman pwedeng sabihin na galing ako sa fave place namin ni Lavi.
"I see. Anyway, I'll be busy accompanying Lizzy on her tour."
"At bakit naman ikaw ang sasama sa kanya?" inis kong tanong.
"Nagseselos ang aso ko. Tsk." sabi niya.
"Sinong aso mo? Sapakin kaya kita diyan?"
"Tss. Come here Poochi. Here's the bone." tawag niya sakin at pang-iinis.
"Ewan ko sayo. Bwisit ka talaga Corona virus!"
"I miss that name. Haha. You always call me like that before."
"Eh? Haha. Oo nga no. Bwisit ka kasi. Hahaha."
"But you love me." he said making me blush and caught offguard.
"Yeah. I love you." I spoke while staring at him.
"I love you too, my beautiful wife." he answered making my heart melt.

I love this man.

Out of the 'i love yous' we exchanged, sitting and leaning on his table, I reached for him who's sitting on his chair then giving him a sweet deep and passionate kiss.

"Child abuse." sabi niya habang namumula.
"Baliw. Child abuse ka diyan eh dumedede ka nga sakin!"
"Hey Poochi that's embarassing! Wag mo nga ipagsigawan yan dito sa office." nahihiya niyang sabi. Hahaha. Ang pula pula na ng mukha ng mestizong hilaw na to. Hahahaha.
"Wala. Hahaha. Uulitin ko! Si Corona Vista ay dumedede sakin! Hahahaha."
"Rika? Shut up. Flat ka nga eh! Wala yan laman. Wala nga kong makapitan."
"Anong sabi mo?! Flat? Corona virus ka talagaaaaaa!"
"Hahaha. Flat flat flat flat flat flat!" pagkanta niya pa. Lakas talaga mang-inis nito.
"Humanda ka sakin pag naabutan kita!"

Kinuha ko yung dalawang unan at pinagbabato yun sa kaniya. Pero useless lang kasi di naman tumama sa kaniya. Ang bilis niya tumakbo at umiwas eh.

"Flaaaaaat si Lola Rika! Hahaha"

"Humanda ka talaga sakin virus!"

"Cory!!!"

Pareho kaming napahinto ni Corona sa paghahabulan ng marinig namin ang malakas na boses ni Lizzy kasabay ng pagbukas ng pinto.

"Huli ka Corona" sabi ko ng mahawakan ko na siya. Niyakap ko siya mula sa likuran pero halos ang yakap ko ay ang ulo na lang niya. Haha. Cute little guy.
"Daya mo. Tss. We're temporarily relieved." pagrereklamo niya. Hahaha. Panalo pa din ako.

"Ehem ehem. Excuse me. But would you mind if I sit here?" tanong ni Lizzy.

Medyo nalimutan kong nandyan siya. Hehe.

"Yeah. Sure." sagot ni Corona at inayos ang sarili niya at pinulot yung mga unan na nagkalat sa sahig.

Nang maayos niya ay naupo siya sa opposite na sofa na inuupuan ni Lizzy. Pinaupo din ako ni Corona sa tabi niya.

"So what's the problem? I thought you already left." tanong ni Corona kay Lizzy.

"Cory, I think you should already have a plan for your birthday party."

Agad akong napalingon kay Corona dahil sa sinabi niya. Birthday ni Corona? Kailan?

"You don't know that it's his birthday next week? What kind of wife are you?" pang-iinis na naman ni Lizzy.

"Stop it, Lizzy." pagtataas ni Corona ng boses.

Pero tama siya. Hindi ko nga alam birthday ng asawa ko tapos next week na pala yun. Nakakahiya.

Bakit ba hindi sinasabi ni Corona? Wala ba siyang balak sabihin sakin?

"I volunteer as your partner in your party. I hope they'll be surprised and will put up gossips if ever she will be your partner for that night. I bet uncle won't like that. Slowing down of sales because of unwanted things? Not so Vista like." Pagpuput up niya ng argument niya.