Protector 2: The Princess

Καινούρια αρχή....Η μήπως όχι;

8 μέρες αργότερα ....

"Τι έχεις;" τον ρώτησε καθώς το αεροπλάνο άρχισε να προσγειώνεται. Είχαν περάσει ώρες ολόκληρες μέσα στη πτήση και ο Λιαμ δεν έιπε κουβέντα. Ο Γάμος της βγήκε ξινος. Εκείνος έπινε και ήταν συνεχώς αφηρημένος.

"Τίποτα..." της απάντησε και κοίταξε έξω από το παράθυρο τα σύννεφα που αγκάλιαζαν το αεροπλάνο

"Πώς τίποτα ρε Λιαμ ;" Είπε δυνατά τραβώντας την προσοχή του "Πήγαμε για να περάσουμε καλά κι εσύ καθόσουν μίζερα όλη την ώρα σε μια άκρη! Μέχρι και τους γονείς μου με το ζόρι τους γνώρισες!" Άρχισε να παραπονιέται η Ρομπερτα

"Δεν έχω το δικαίωμα να είμαι κουρασμένος γαμω ;; Με σερνεις εδώ και ένα μήνα γι αυτό τον αναθεματισμένο γάμο δεξιά και αριστερά!!" Εκείνη έβαλε τα κλάματα ακούγοντας τον και ο Λιαμ αναστέναξε... Ήξερε αρκετά καλά πως ήταν άδικο να ξεσπαει πάνω της την οργή του. Ο τρόπος του ήταν άσχημος και στην τελική δεν του έφταιγε σε κάτι.

Πόθος : Η συνειδητοποιηση σε εκείνον ήρθε νωρίς αλλά ήξερε πως μόνο κακο θα προκαλούσε μια αντίδραση. Σκεφτόταν συνεχώς τη Λιζ αλλά αυτή τη φορά ο τρόπος ήταν διαφορετικός. Ένιωθε μαλακας στη σκέψη  πως αν δεν έμπαινε εκείνη τη μέρα η Ρομπερτα στο γυμναστήριο , ένας Θεός ξέρει τι θα έκανε στο κορμάκι της Λιζ...Η αυτοσυγκράτηση του βλέποντας την με διαφορετικό πλέον μάτι είχε χαθεί εντελώς... Δεν ήταν ηλίθιος. Του πήρε λίγα μονάχα δευτερόλεπτα.  Τόσα όσα χρειάστηκαν για να ανυψωθεί το όργανο του εκείνη τη μέρα στη πισίνα...Στην αρχή το αρνήθηκε στον εαυτό του . Έπειτα όμως από εκείνο το απόγευμα βεβαιώθηκε...Ελιωνε και μόνο στη σκέψη να αγγίξει το κορμί της...Ένα κορμί άπειραχτο. Ένα κορμί που ηξερε καλά ότι αν άγγιζε θα έφερνε προβλήματα. Δεν τον ένοιαζε για τον εαυτό του . Ούτε ήταν και κανένας γέρος ηλικιακά. Ίσα ίσα θεωρούσε πως στα 36 είχε πιο καθαρό μυαλό από ποτέ. Το πρόβλημα του ήταν ο Ίαν. Η Λέιλα... Η εμπιστοσύνη που του έδειχναν χρόνια ολόκληρα. Ήταν ένας άντρας που δεν φοβήθηκε ποτέ του . Πάντα έλεγε την αλήθεια. Του άρεσαν οι ξεκαθαρες κουβέντες ώσπου η μικρή κατάφερε να διαλύσει την προσωπικότητα του με ένα της και μόνο άγγιγμα...

Προδοσία. Η δεύτερη και πιο ισχυρή λέξη που περιτρυγυριζε το μυαλό του... Σαν άντρας αν την άγγιζε θα το έλεγε στον Ίαν με κάθε κόστος.  Με κάθε απώλεια. Εκείνος θα άντεχε, η μικρή του όμως θα γινόταν σίγουρα σκόνη κι αυτό δεν μπορούσε να το επιτρέψει. Την αγάπησε σαν μωρό...Την αγάπησε σαν παιδί...Σαν κοριτσάκι...Και μετέπειτα κατάλαβε ότι την αγαπάει και σαν γυναίκα... Τα αισθήματα του ήταν τόσο ισχυρά που δεν ήθελε να την στοχοποιήσει. Προτίμησε να πνίξει τα δικά του. Να πνίξει τις ορμές και να ρίξει στο δρόμο της το Τζέικ...