Protector 2: The Princess

Μια...Μόνο τόση ήταν...

Τέντωσε το κορμί του. Είχε πάει 5 το ξημέρωμα κι εκείνη ακόμα κοιμόταν. Βόλεψε καλύτερα το κορμί του και άκουσε το κινητό του να δονείται.

"Τι διάολο;" μουρμουρησε και σηκώθηκε σιγάνα

"...Λιαμ;" χουρχουρησε η Λιζ κι εκείνος ακούγοντας την να νιαουρίζει γέλασε

"Κοιμήσου μωρό μου ... Έρχομαι σε λιγάκι" απάντησε και παίρνοντας το τηλέφωνο βγήκε προς τα έξω. Όποιος κι ας έπαιρνε ήταν επίμονος γιατί ο Λιαμ είδε άλλες τρεις κλήσεις.

Βγήκε από την μπαλκονόπορτα στην αμμουδιά και το σήκωσε

"Ποιος;" είπε σοβαρός και άκουσε κάποιον να κλαίει από την άλλη πλευρά . "ΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ ;" είπε πιο δυνατά και έπειτα άκουσε κάποιον να γελάει.

"Σου έλειψα;" ανατρίχιασε ολόκληρος ακούγοντας τη φωνή της. "Γιατι δεν μιλάς μωρό μου; Ωωωω μήπως ο καημένος ο Λιαμ κρυώνει έξω στην αμμουδιά;; Μήπως θα ήταν καλύτερο να σε αφήσω να πας μέσα στην μικρή πουτανα που σε περιμένει ξαπλωμένη στο κρεβάτι;" ο Λιαμ σαστισε και προσπαθώντας να μην δείξει κάποιο συναίσθημα αφού κατάλαβε ότι τους παρακολουθούν παρέμεινε στην ίδια ακριβώς θέση

"Τι θες;"  ρώτησε και η Ρομπερτα ξέσπασε σε γέλια "Εσένα φυσικά!! Στην αρχή ήθελα μόνο το συμβολαίο με τους Ρώσους. Αχ καημένε Λιαμ...Ήμουν πολύ καλή πίστεψε με...Κι αν δεν υπήρχε εκείνη τώρα θα τα είχα όλα χωρίς να με καταλάβει κανείς...." Ο Λιαμ αηδιασε . Έκλεισε τα βλέφαρα και ξέροντας πως αν ήθελε να τους σκοτώσει θα είχε προσπαθήσει παρέμεινε στο ακουστικό.

"Λοιπόν να μην σε κουράζω...Ξέρεις, μετά το σεξ ποτέ δεν είχες τις δυνάμεις σου...Βέβαια θα σε μαλώσω....Σε έμενα ποτέ δεν έκανες αυτά που είδαν τα ματάκια μου λίγες ώρες πριν αλλά δε πειράζει. Θα έχουμε μια ζωή μπροστά μας για να τα κάνουμε!'

"ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΝΟΪΚΉ!" Είπε ανεβάζοντας μια οκταβα το τονο του.

"Μπορεί...Ας μη σε καθυστερώ όμως. Απόλαυσε το ξημέρωμα σου Λιαμ. Το τελευταίο σου  μαζί της.... Αύριο θα σε περιμένω πίσω από τη Παραλία Ντε Κρουζ. Έλα μόνος. Αν κάνεις καμία βλακεία να σε ενημερώσω πως έχω ήδη άνθρωπο μέσα. Εκτός από άνθρωπο έχω και το καινούριο σου παιχνιδάκι....Πώς την είπαμε;;;" ξαφνικά η Ρομπερτα έκανε μια παύση και ο ήχος από ένα χαστούκι τον τάραξε "ΠΩΣ ΣΕ ΛΕΝΕ ΕΊΠΑ!!" Τσιριξε η Ρομπερτα "Τζε.....Τζε..Τζειν..."

"Μπράβο Τζέιν! Όπως είδες Λιαμ έχω καλή παρέα....Αύριο θα σε περιμένω...Μωρό μου!" Η Ρομπερτα έκλεισε  και ο Λιαμ πανικόβλητος πήγε να ελέγξει τη μικρή. Κοιμόταν σαν άγγελος...Ένας άγγελος που σύντομα θα έμενε χωρίς φτερά...