Güç/Peter Parker (Bitti)

Sen Kimsin?

Selamlar sayın okuyucular. Nasılsınız? İyi misiniz? Ya ne garip giriş oldu neyse. Bu bölüm marvelokispidey itaf ediyorum. Ehuehu seviliyon kız...

************

Lanet baş ağrısıyla gözlerimi zar zor açtım. Ağlamaktan gözlerim ağrıyordu. Yataktan zorda olsa kalktım. Ya ben en son Peter ile yatıyordum. O nerde? Beni bıraktı mı lan o. Püüü.

Beyaz üstüne unicorn olan tişörtümü ve Hello Kity'li pijama altımı çıkardım. Onun yerine siyah sweatimi ve kotumu giydim. Yastayız.

Odamdan çıkıp mutfağa gittim. Abimde kahvaltı yapıyordu. Bana tripli kesin. Bende olsam bana tripli olurdum.

Bana kısa bir bakış attı. Daha sonra ayağa kalkıp mutaftan tam çıkıcakken kolundan tuttum.

"Üzgünüm."

Bana hala dönmemişti. Baya kırgın kesin.

"Sana gitme demiştim. Ama sen beni dinlemeyip gittin."

"Üzgünüm. Anlamıyor musun? Ben de isterdim Loki'nin ölmemesini. Ben de ölebilirdim."

Hemen beni kendine çekip sarıldı. Ben de ona sıkıca sarıldım.

"Bir daha ağzından ben ölmeliyim gibi sözler duymuycam."

Ayrılıp yüzüme baktı. Ne ara aktığını bikmediğim göz yaşlarımı sildim.

"Zor ama tamam."

Kıkırdadı. Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.

"Hadi bakalım plan yapmaya. Bukez bu plana uyulcak Su hanım."

"Hay hay Ateş bey."

***********

Kaç saat geçti bilmiyordum. Ama ben şu an elimde dondurma kabı ile yere oturmuş plan tahtasına bakıyordum.

"Ya anlamlı bence. Ant-man'i yollasak Thanos un gö-"

"Öyle bir şey olmıycak dedim Su."

Ama anlamlıydı. Tony ordan söze girdi.

"Şimdi dediniz ki bu taşları taşıycak güçlü biri lazım. Peki o kişi kim?"

Birbirimize baktık. Tony olamaz o konuda anlaşalım bi.

Peter gelip yanıma oturdu. O da dondurmamdan yemeye başladı. Ona kötü kötü baktım.

"Dondurmamdan uzak dur Parker."

Omuz silkti ve yemeye devam etti. Kaşığımdaki dondurmayı burnuna sürdüm. Bana tip tip bakıyordu.

"Uzak dur demiştim."

O da biraz alıp burnuma sürdü. Gıcık şey.

Ayağa kalktım. Üstümü silkeleyip diğerlerine döndüm.

"Mütüş planı size bıraktım. Ben kısa bir tur yapıp geliyorum."

Diyip çıktım. Daha sonrada terasa çıktım. Baya iyi manzara.

"OHA"

Birinin bağırmasıyla arkama döndüm. Bizim kostümlerden giyen bir kız. What!?

"OHA OHA OHA. AVENGERS KULESİNDEYİM."

Tip tip bakmaya başladım ona. Yeni gelmiş kesin o da. Kızım bizdekide kulak.

Yavaşça ona doğru gittim. Beni sonunda fark etti. Kaşlarını çattı.

"Sen kimsin? Hatırladığım kadarıyla Marvel evreninde senin gibi bir karakter yok."

Bizim evrenden bi de.

"Onu benim sana sormam gerek. Sen kimsin?"

"İlk önce ben sordum!"

Derin bir nefes aldım. Ayy ilk geldiğimde ben de böylemiydim.

"Ben Su. Peter Parker'ın kaderini değiştiren Kahinat Şovalyesi. Ya sen?"

Çok heycanlı gibiydi. Kız bi sakin.

"Vay canına. Demek Spaydi. Ya o çok tatlı ve yakışıklı. Ve tatlı."

Kıskanmadım. Neden kıskaniyim? Azıcık belki evet.

"Öhm. Sen kimsin yabancı?"

"Ah ben Damla. Thor'un göbeksiz halinin kaderini değiştiricek Kahinat Şovalyesi."

Kıkırdadım. Thor'daki de göbekti ha. Baya büyüktü. Maşallah yani.

"Endgame'i izledin mi!"

Yüzü birden düştü. Evet izlemiş.

"Tony aşkım gitti. 3000 kez seviyorum onu."

Gidip sarıldım. Marvel hayranı demek tanımasanda o kişi üzüldüğünde sarılmak demek.

"Merak etme. Bu oyunu düzgünce bitircez biz."

Benden ayrıldı.

"Ne yaptığınıza dair yaptığınız şeylerden haberim var. Ama Loki..."

"Evet. Ne yazık ki o ruh taşı için kendini feda etti."

"Ya ama ama. Neden ya!?"

"Valla onu yazara sormak lazım." yazar- Beni karıştırma lan. Git işine.

Damla bana garipçe baktı. Ben gülümseyip onun koluna girdim.

"Hadi gel seni diğerleri ile tanıştıriyim."

"Olur."

Onu plan odasına götürdüm. Ben de kapı çalma adabı olmadığından bodozloma girdim. Bütün bakışlar yine ben de.

"Size yeni bir Kahinat Şovalyesi getirdim."

Cansu gözleri büyümüş bir şekilde bana baktı.

"Nasıl lan?"

"O da benim sırrım."

Damla kostümünü zor iknalarım sayesinde çıkardı. Ay baya güzel kızda şimdi.

"Cansu kanka abim nerde?"

"En son san-"

Demeden abim geldi. Bakışları ilk beni buldu. Tam bir şey diycekti ki Damla'yı gördü. Anlamadığım bir bakışla Damla'ya bakıyordu.

Damla kulağıma yaklaşıp.

"Bu hangi kahraman? Yani çok yakışıklıda."

Kıkırdadım.

"Benim kahramanım. Kendisi abim olur."

Şaşırmış bşr şekilde bana baktı.

"Analar neler doğuruyor be. Tü tü tü nazar değmesin. Bunu alıcak kız yaşadı."

Kahkaha atmaya başladım. Zar zor durup.

"Acaba kim alıcak. Kimse almaz bu odunu. Yengem olucak kişi bunu iyice yontmalı yani."

Damla da gülmeye başladı. Biz gülmeye devam ederken abim yanımıza geldi.

"Su bu arkadaşın kim?"

"Bu Damla. Kendisi Thor'un kaderini değiştiricek Kahinat Şovalyesi. Damla bu odu- abimde Ateş."

Abim bana kızgın bir bakış attı. Ama sonra yumuşamış bir şekilde Damla'ya döndü.

"Tanıştığımıza memnun oldum Damla. Aramıza hoş geldin."

Elini ona doğru uzattı. Damla bi ona bi de ele baktı. Sonra tutup salladı.

"Hoş buldum."

*********

Bu bölümde bitti. Huu... Her gün bölüm atmak manyakça oldu. Üç bölüm birden be.

Kelime sayısı: 727