Güç/Peter Parker (Bitti)

Ölmek Ya Da Ölmemek... (part 2)

Evet evet yazdım. Sonunda buyrun okuyun efendimler.

#######

Odin'in odasının önünde durmuş kapıyla bakışıyorduk.

"Neden girmiyoruz ki?"

Bunu sormam ile bana döndüler. Ben cevap beklemeden kapıyı açtım.

"Merhaba Odin."

Bana ciddiyette baktı. Bizde ciddiyiz reis.

"Ah Su sonunda geldin demek."

Selam verdim. Aaa Heimdall reis.

"Demek Hela ile bir anlaşma yaptın."

"Evet efendim."

Odin başını Heimdall'a çevirdi. Heimdall'ın ise gözleri hala bendeydi.

"Sende inanılmaz bir güç var Su. Hissediliyor. Ancak güçlerini bir şey engelliyor. Sanırım bu anlaşmayla ilgili."

Hela ile anlaşma yapmıycam bir daha. Çektiğim eziyete bak.

"Heimdall sanırım sen çözümü biliyorsun."

Heimdall evet anlamında başını salladı abime.

"Evet yapılması gereken şey şu. Yaşam pınarına gidip orda kara melekle konuşmalı. O daha iyi açıklıycaktır yapılması gerekenleri."

"O zaman hazı-"

"Dur bakalım Şovalye Ateş. Bu yolda tek başına gitmelidir Baş Şovalye Su."

Yavaşça yutkundum.

"Ya tekrar o olanlar olursa? Ya yine kendimi öldürmeye çalışırsam."

Heimdall derin bir nefes aldı. Yavaşça gülümsedi.

"Artık ne olucağınk biliyorsun. Bundan ötürü önlem alabilirsin."

Aman ne iyi.

"Seni ölüm vadisindeki ormanın girişine götürcez. Ondan sonrasını tek başına halletmelisin genç baş şovalye. Gidip hazırlan yakında yola çıkıcaz."

"Pekala efendim."

Odadan yavaşça çıktım. Arkamdan abimler geliyordu. Damla kolumdan tuttu ve durmamı sağladı.

"Merak etme sen başarırsın. Hem yaptıktan sonra sana pizza yaparım yeriz. Ha ne dersin?"

Gergince gülümsedim.

"Çok iyi olur. Teşekkürler. Cansu'ya söyle çayı koysun ben gelesiye."

Kıkırdadı.

"Söylerim."

Abime döndüm. Bana üzüntüyle bakıyordu.

"Abi üzülme. Ölmiyceğimi hepimiz biliyoruz. Yazarda beni öldürmez kesin."

"Yazar?"

Eyvah. Yazar: Lan salak ben sana beni unutta yaşa dedim. Ha belki öldürcem. Deadpool gibi yapıp durma.
Tamam tamam.

"Ben yani canım. Kendi hikayemi yazıyorum sonuçta bu hayatta."

He iyi yırttım. Yazar: Aferin sana. Önemli değil.

Peter'a döndüm bukez. Yahuşuhlum üzüldü. Ya abim olmasa sarılc-

"Ya Ateş biz bi şuralara bakalım ya."

Damla Ateş'in kolundan tutup götürdü. Aha biz Peter la yanlızız. Damla adamdır. Çakallıkta bir numara.

Hemen kollarımı Peter'ın boynuna sardım. O da kollarını belime sardı zaten.

"Merak etme yaşıyor olucam. Ölmem ben."

"Biliyorum dokuz canlısın. Aynı bir kedi gibi."

"Senin kedin."

Ayrılıp gözlerine baktım. O aşık olduğum gözlerine.

"Seni seviyorum unicornum."

"Seni seviyorum örümceğim."

********

"Tamamdır geldik."

Kostümümü giymiştim. Ve önlem olarak bir hançer bile almıştım. Gemiden indim ve ormana baktım. Ürkütücü.

"Tamam Su dikkatli ol. Bir şey olursa hemen haber veriyorsun gücün ile. Anlaştık mı?"

"Tamam abi ya. Anladım."

Ormana giricektim ki bizimkilere döndüm. Umarım son görüşüm olmaz sizleri.

Koşarak ormana girdim. Heimdall'ın dediklerine göre bir mağranın içindeydi burası. Ve ormanın derinliklerindydi. Bu melek başka bir yer bulamamış mı? Merlin şimdiden gıcık oldum.

Bir ışık topu çıkardım ve etrafa bakmaya başladım. Ama sıkıcı bur-

"Su!"

Arkamı döndüm ve ışık topunı daha da büyüttüm. Kimse yok. Halisilasyonlar başladı. Ama ne iyi.

"Su!"

"Kimsin?"

Etrafıma bakıyordum ama kimse yoktu. Yoluna devam et Su. Sesi boşver. O zaman şarkı mırıldanarak gidelim.

Sevdiğim bir şarkıyı mırıldanırken bana seslenen sesler arttı. Tabi ben hala takmıyordum. Birden önüme birş çıktı. Çığlık atarak ona ışık topu attım.

"Hey sakin ol Cansever."

Yüzünü göremiyordum. Ondan biraz uzaklaştım. Sesinden de o kim anlayamamıştım.

"Sen kimsin!?"

Kafasını kaldırıp bana baktı. Ah ciddi misin sen ne alakasın ki!?

"Senin burda ne işin var Hela? Hayatımı zaten yeterince mafettin."

Hela bana kısa bir gülüş attı.

"Kara Melek ile konuşmak istiyorsan ilk önce beni geçmelisin. Su. Eğer kazanırsan gidersin. Eğer kaybedersen."

Dibime geldi ve yüzüme baktı sonra kısık sesle.

"Benimle gelip cezana katlanırsın."

Nasıl kaçıyorduk?