"Ama kanka şimdi bunun için mi bu göz yaşların. Alt tarafı Peter gerçeklikten silindi ne var bunda geri gelicek."
Sinirli gözlerimle Cansu ya baktım. Cansu hemen sustu.
"Banane silmeseydi thanos onu gitsin başkasını silsin ne istiyor benim Peter ımdan."
Infınıty war filminden çıkalı iki saat olmuştu ve ben hala ağlıyordum. Peter silinmek zorundamıydı!?
Cansu nun telefonu çaldı birden. Annesi kesin.
"Tamam anne yarım saatte ordayım."
Ben demiştim.
"Benim gitmem gerek Su hadi görüşürüz. Ve sil şu göz yaşlarını huysuz şirin."
Ona dil çıkardım. Oda bana dil çıkartıp odamdan gitti. Ben burnumu çekip spaydiyi yine izlemeye başladım.
Ben size kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Su Cansever 16 yaşında bir lise öğrencisiyim. Kumral saçlarım ve ela gözlerim artı 1.70 boyum. Artı pizza ve Marval delisiyim. Ha bide Tom Holland a aşığım.
Ev dönüş filmini bilmem kaçıncı kere izlerken.
"Su neden ağlıyorsun?"
Kafamı kaldırıp Ateş abime baktım.
"Gitti."
"Kim?"
Burnumu çekip daha da ağlamaya başladım.
"Peter ım gitti."
Abim derin bir nefes alıp yanıma gelip bana sarıldı.
"Huysuz şirinem ağlama artık bunun için ağlanır mı? Hem o geri gelir."
Burnumu çekip biraz abimden uzaklaştım.
"Eğer gelmez ise valla marvel şirketini basıp yakarım ve Russo kardeşleri öldürürüm."
Abim alnımı öpüp odadan çıktı. Neden ki!?
Ben biraz daha ağladıktan sonra acıktığımı hissedip mutfağa gittim. Annem yemek yapıyordu. Arkasına dönüp bana döndü.
"Su kuzum niye ağladın?"
Gidip dolaptan son pizza dilimini aldım.
"Thonos yüzündem pislik yok edicek başkası mı yoktu!? Ama yok ilka yok edecek nüfusun yarısını. En olmayacak kişiler olcak bide bunlar sonra Su ağlasın. Ama ben Su isem o Thonos u öldürürdüm."
Pizza dilimim ile salona geçtim abim kankası Mert ile pes oynuyorlardı.
"Hila var oğlum. Hepsen kazanamazsın."
Mert yine kızgın anlaşılan.
"Mert abi sen kazanmayı bilmiyorsun ki? Biraz gözlem yapta ne yapacağını öğren."
Mert in elinden konsolu aldım ve oynamaya başladım. Zaten kızgın ve üzgünğm yapmayın.
Ve gol.
"Çok basit seni yenmek abi."
Derin bir nefes alıp kalktım. Mert tek bir gol bile atamamişken benim atmama şaşırmıştı.
Odama gidip unicornlu pijamalarımı giydim sonra eve dönüş filmini açıp pizza dilimim ile izlemeye başladım.
************
Gözlerimi gözüme gelen ışıkla açtım. Kapatın lan şunu. Yorganımı ararken birşey fark ettim. Yorganım yok. Her halde yere düştü. Gözlerimi açtım. Bir saniye benim odamda ağaç dalları yok ki. Ben nerde yatıyorum? Yattığım yerden doğruldum. Ve baktım bir ağaç dalı mı? Ben nasıl dışarıya çıktım lan. Uyur gezerde değilim ıq nasıl geldim buraya.
Etrafıma baktım. Burası bir mezarlık. Ağaçtan zorda olsa indim. Üstüme baktım unicornlu pijamalarımla bide ölülerin arasında geziyorum ayağımda ayakkabı bile yok. Ve bastığım yer ıslak. Ve çok pis donuyorum.
Biraz ikerledikten sonra buranın çok garip bir mezarlık olduğunu anladım.
İleride biri vardı ona sorabilirim buranın neresi olduğunu. Biraz ilerledikten sonra mezarlıktaki yazıyı okudum. Okumamlar kesin delirdiğimş anlamam bir oldu. Yazan isimse. Ben Parker'dı
********
Kelime sayısı: 457
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güç/Peter Parker (Bitti)
FanfictionPizza mı Dondurma mı? Serisinin ilk kitabı. ********* "Ben burda olamam kesin öldümde cennetteyim." Bunu demem ile Peter yani Tom bana döndü. Valla eğer doğruysa deliricem. Pizzalar aşkına ben New York ta yım. Ve karşımda Tom var. "Senin ismin Pete...