After All: Eccentric Collection No.1

PROLOGUE

E.C.1

Mahigit tatlong oras ng umiinom ang dalaga dito sa loob ng isang eksklusibong bar. Maingay at sobrang dami ng tao. Hindi ugali nito ang uminom ng alak ngunit dahil sa pagpanaw ng kanyang ina na kalilibing lamang ay walang kagatong gatong na nagtungo ito rito. Even though it's her first time to go in this kind of place. Nagkalat na usok ng sigarilyo, tawanan at sayawan ng mga tao, lasing man o hindi and she also witnessed a partners who almost make out. But the pain inside of her helps to ignored and didn't bothered.

Sa isip nya'y ang lugar na ito at ang matapang na likidong gumuguhit ngayon sa lalamunan nya ang syang makakapagpabawas sa pangungulila nya sa ina.

Swerte dahil may okasyon na dinidiwang sa loob ng bar kaya kahit maraming tao at maingay, walang ibang tao na lumalapit sa kanya dahil wari nya'y walang nakakakilala sa dalaga. No one really knows her because she was like a gate crasher who came along and she doesn't care. All her matter is to ease her grief and sorrow. Prenteng nakaupo lang sya habang hawak ang basong kaunti na lamang ang laman.

She was restoring the memories of her mother with her and her dad and that way, she obstracting the waters that wants to fall from her eyes. It is hard to accept the lost of her loving mother but on the other side, her mom doesn't feel now the sufferings and travails from her disease. However, the pain from her mother felt like moved merely to the young lady because she didn't know how to starts continue living without her mom now.

But she still had her dad.

Hindi na alintana nito kung gaano na syang katagal doon gayundin ang lalaking pansin nya na kanina pang nakatitig sa kanya. The young lady easy to noticed since that man was pretty obvious.

Walang ekspresyon na mababasa rito, yan ang komento nya sa lalaki. Palihim nyang sinusulyapan ito at kahit nahihilo at umiikot na ang paningin nagawa nya pa rin abutin ang alak na dala ng isang waiter.

What's with that look?

Hindi na nya matantya kung pang ilang baso ng alak na nya ito. Wala namang reklamo ang waiter na kinuhanan nya ng alak dahil inanunsyo lang kanina na libre at sagot na ng may pakana ng okasyon iyon. Inubos nya ang laman ng baso at napa daing sya sa lasa na nakapagpatawa sa sarili. She only sighed after.

This isn't her.

Bumalik muli ang mata nito sa lalaki, nakita nya na sinapo ng lalaki ang ulo nito. Kaya sa isip ng dalaga ay mukhang may tama at lasing na. She chuckled a bit dahil gayundin ang komento nito sa sarili while shaking her head with a senseless smile.

Makalipas ang ilang minuto, napag desisyunan na ng dalaga na tumayo at humayo na palabas ng bar. Pakiramdam nya kasing bibigay na ang katawan nito kaya kinailangan na nyang umuwi. Beside she remembered that she came here alone.

Nahirapan pa syang maglakad dahil sa hilo. May isa pa ngang lalaki ang nag alok sa kanya sa isang hotel daw kuno, taas kilay na nya sana itong susumbatan nang maunahan sya ng isang babae na kasama nito. Binulyawan nya ang lalaki sa harap at narinig ang pakikipaghiwalay dito. She felt her self that she's going about to vomit not because on what happened between these two people in her front but because of too much alcohol she drank inside. Buti nalang napigilan nya. Nilagpasan nya ang mga ito at nagpatuloy sa paglalakad tungo sa nakaparada nyang sasakyan.

I won't ever drink alcohol again!

Hinihingal na sumandal muna sya sa sasakyan at mariin na pumikit. Hanggang sa kumalma na ang sarili. Kinuha nito ang susi ng kotse sa pouch na dala nya at binuksan ang driver seat at umupo don. Kahit mismo ang pag upo nya ay hindi nakaligtas sa pagkaliyo.

Nakabukas pa ang pinto nito dahil gusto nya muna namnamin ang malamig na hangin ng gabi. Isinandal nya ang sarili sa upuan at muling pumikit. Uuwi sya. Pero hindi na gaya ng dati na madadatnan nya ang kanyang mama at papa dahil ang ama na lamang ang sasalubong sa kanya sa pinto.