Alexandria Academy 2: The Reborn

Chapter 11: Walking Out

EDITED VERSION

**********

Althea's POV

"No, Chase! Mali 'yang ginagawa mo!" Kasper yelled at Chase. Nakapiring siya habang hawak ang crossbow. Kung saan-saan niya lang pinapakawalan ang arrow nang hindi man lang pinag-iisipan.

"Delton, stop playing with that axe, ano ba?!" hindi ko maiwasang sigawan sila. At wala rin silang alam gawin kun'di mag-sorry. I don't want to be like this. Ayaw ko silang sigawan, pero wala akong choice dahil hindi sila nakikinig.

"Gennie, bakit nakatayo ka lang diyan?! Do your task!" Um-oo naman siya at wala sa sariling kumuha ng crossbow.

"Miss Althea--"

"What?!" Hindi ko maiwasang masigawan din ang babaeng lumapit sa akin. Halata namang natakot siya kaya natauhan na ako bigla. "I'm sorry, pagod lang ako. Bakit?"

"Ipinapatawag po kayo ni Sir Kurt sa office niya." Nanginginig pa siya kaya hindi ko maiwasang mainis sa sarili ko. Masyado na akong dinadala ng pagod. Umalis na ang babae at napabuntong-hininga ako.

"Hey, Althea. Are you okay?" Kasper asked. Nginitian ko siya. A fake half smile.

"I'm fine. Don't worry. Ikaw na muna ang bahala rito. Kurt asked me to come." Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya at umalis na ako. May ilang mga estudyante akong nakakasalubong na yumuyuko sa akin pero hindi ko sila magawang ngitian. Ano bang nangyayari sa akin?

Napalinga-linga ako sa paligid. May nagmamanman sa akin. Hindi lang gabi, pati araw ay parang may nanonood sa bawat kilos ko. And it started to freak me out. Pakiramdam ko hindi ako ligtas. I tried to tell Isaac about it, pero sinabi niya na baka raw masyado lang akong pagod at napa-paranoid. But I know, I'm not! kaya hindi ko na ulit sinabi sa kaniya ang tungkol doon.

Naabutan kong bukas ang pinto ng opisina ni Kurt, papasok na sana ako pero narinig kong may nag-uusap sa loob. I don't want to listen but I heard my name.

"Kurt, hindi mo muna dapat 'to sabihin kay Althea." I heard Cath's voice. "She'll freak out!"

"Alam ko 'yon, pero karapatan din niyang malaman--"

"Ang alin?" tanong ko. Pumasok ako sa loob at halatang nagulat sila sa pagdating ko. "Ano ang dapat kong malaman?"

Hindi agad sila nakasagot at nagkatinginan sila na parang nagdadalawang-isip kung sasabihin ba sa akin. "Wala! pinapunta ka lang ni Kurt dito para sabihing goodluck sa Tournament." Cath smiled, a fake one.

"Cath!" Kurt hissed at tiningnan niya nang masama si Cath.

"Cath, may tinatago nanaman ba kayo sa akin?" tanong ko. Napabuntong-hininga naman sila at lumapit na sa akin si Cath. She hugged me so, tightly. Pagkatapos ay tinitigan ako.

"Kaya ko lang naman gustong itago sa 'yo ang lahat ay ayaw ko nang masaktan ka pa," paliwanag niya. Ngumiti ako at tinapik ang balikat niya para ipakitang ayos lang at naiintindihan ko.

"I've prepared myself from all the pain this world has to give, Cath. Kaya sige na, sabihin niyo na sa akin." I smiled to them.

"The investigator came earlier and gave this to us." Lumapit sa akin si Kurt at iniabot ang isang brown envelope. Binuksan ko 'yon at may ilang larawan na nandoon. Agad ko 'yong kinuha at natutop ako sa nakita.

"Is this my Dad?" tukoy ko sa lalaking nasa larawan. Hindi niya alam na kinukuhanan na pala siya ng litrato. Seryoso ang kaniyang aura at hindi mapagkakailang kamukha ko siya. Pero nagtaka ako nang puro sugat siya at malayo sa iniisip kong kalagayan niya.