Gizli Aşık||YapBar

~1~

Her zamanki bade ve Naz'ın bağırışlarıyla uyanmıştım sabaha. Biz üçümüz bir evde beraber kalıyorduk.

Yaprak: yaa napıyorsunuz?! Böyle uyandırılır mı?!
Bade: valla uyanacağın yoktu. Biz de bu  şekilde uyandırdık seni.
Naz: hadi bak okula geç kalıcaz. Kalk giyin.
Yaprak: off! S*çtığımın okulu! Her sabah okul mu olur ya?!
Bade: ama okulda Barış var 😉

Barış diyince gülümsemiştim. Okula gitmemin tek sebebi o olabilirdi. Hemen kalktım ve üstümü giydim. Tabii ki bizim okuldaki kızlar gibi etek giymiyordum. Niye kendimi erkeklere beğendirmek için uğraşıyım ki? Siyah kotumu ve üstüme okul tişörtümü giydim. Saçlarımı da at kuyruğu yaptıktan Sonra kızlarla okula gittik.

Naz: yaprak bir baksana!
Yaprak: noldu?
Naz: şu salak Elif, Barış'la konuşuyor!

Dediği şeyi duydum ve başımı o tarafa çevirdim. Elif'ten oldum olası nefret ederdim. Kendisi o*ospunun teki!

Yaprak: ben bu kızı gebertirim bak!!
Bade: şşş sakin. Ben ne yapacağımızı biliyorum.
Yaprak: anlat çabuk!

Bade bir şeyler anlatmıştı ve bu plan hoşuma gitmişti. Gör bakalım Elif hanım, yaprak ayvazın sevdiğine sulanmak ne demek görürsün sen 😏
Dersin başlamasına 1 dakika kaldığını görünce hemen sınıfa koştuk. Ama geç kalmıştık. Hoca çoktan girmişti sınıfa! Hemen kapıyı tıklattık.

Fizikçi: siz geç kalmaktan bıkmadınız mı?! Kaç oldu bu?
Yaprak: ama ho-
Fizikçi: müdürün odasına gidin, geç kağıdı alıp gelin.

Biz tam çıkarken Barış atladı olaya. Evet, aynı sınıftaydık! 😍 Ama o beni hiçbir zaman fark etmemişti.

Barış: hocam alt tarafı 2 dakika geç kaldılar. Bunun için müdürün odasına gitmek saçma olur. Sizin de geç kaldığınız oluyor, biz müdüre bir şey demediysek. Siz de diyemezsiniz.

Ben ona hayranlıkla bakıyordum. Bana sırıtarak göz kırpmıştı. Ama umutlanmamalıydım. Çünkü: Barış bunu her kıza yapıyordu. Benim yanaklarım domates gibi olmuştu. Bizi kurtarmıştı bu durumdan. Ee, boşuna sevmiyorum onu.

Fizikçi: t-tamam. O zaman geçin oturun. Ama bir daha istemiyorum.

Onaylar anlamında başımızı salladık. Ve sıraya oturduk. Kızlar beraber oturmuştu ama tek boş yer Barış'ın yanı kalmıştı.

Fizikçi: yaprak otursana kızım bir yere.
Yaprak: t-tamam hocam, oturuyorum.

Barış'ın yanına oturdum. Şimdi ben ona bakmaktan nasıl ders dinleyecektim?  Bana bakmıyordu allahtan. Ben bazen göz ucuyla bakıyordum ona. Yazı yazarken bir anda kolumda bir ağırlık hissettim. Barış uyumuştu ve kafasını bana yaslamıştı. İlk defa bu kadar yakındık. Ben de kafamı sıraya koydum. Onu izlemeye başladım. Zil çalmıştı. Sınıf da kimse kalmamıştı. Bu durum beni ayrıca daha çok heyecanlandırıyordu. Sonra sınıfın kapısından bizimkiler geldi. Ellerinde çikolatalı sütler vardı.
Onlar gelince kafamı kaldırdım sıradan.

Bade: yaprak hanım? 😉
Yaprak: sus ya! Uyumuş işte. Yanlışıkla kafa kafası koluma düştü.
Bade: tabi tabi.
Yaprak: 🤬

O sırada Barış kafasını kaldırdı.

Evet! İlk bölümümüz böyleydi. Sizce nasıl olmuş?

Sizi çok seviyorum kuşlarım ❤️😘

Vote: 5
Yorum: 3