Gizli Aşık||YapBar

~2~

Barış: merhaba kızlar.
Bade: m-merhaba.
Barış: özür dilerim. Çok uykum gelmişti o yüzden yanlışıkla uyuya kaldım kolunda.
Yaprak: y-yok önemli değil.

Gülümsedi ve sınıftan çıktı. Bense erimiştim.

Naz: yaprak iyi misin?
Bade: kız bir gün felç geçirecek valla. Yaprak sana diyoruz!
Yaprak: he? He tamam ben iyiyim.
Bade: ne zaman açılacaksın?
Yaprak: hiçbir zaman.
Bade: hep böyle arkasından mı bakacaksın?
Yaprak: off boşverin tamam. Biz Elif'le ilgilenelim.
Naz: aa evet. Onu unuttuk. Hadi gidelim.
Yaprak: iyi de nerde?
Naz: nerde olacak? Anca tuvalette yüzüne badana boya yapıyor.
Yaprak: 😂 doğru.
Bade: e hadi gidelim o zaman.

Kalktık ve tuvalete girdik. Elif yanında 2 kızla beraber bir şeyler konuşuyordu. Dinlemeye başladık.

Deniz: şimdi aşık mı sana?
Elif: galiba öyle görünüyor. Amacıma ulaşıyorum. Dibi düşüyor bana. Yakında yeniden sevgilim. 😏
Çağla: valla senden korkulur!

Hepsi birden gülüşmeye başladılar. Gerçekten bir kere daha anlamıştım: Elif iğrenç bir insandı! Hemen içeri girdik.

Yaprak: vaay Elif! Bugün kaç kilo boya var yüzünde?
Elif: üf git başımdan ya.
Yaprak: Barış'a neler yapacağını duydum.
Elif: sana ne bundan! Eğer ona söylersen gebertirim seni! Ayrıca, Barış sana mı inanacak? Sen kimsin pardon?

Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Hemen çıktım tuvaletten. Kızlar arkamdan bağırıyordu. Ama şu an umrumda değildi. Ağlayarak hızlı bir şekilde koridorda yürüyordum. Bir anda bir şeye çarptım. Kafamı kaldırmadan:

Yaprak: ya önüne baksana!

Kafamı kaldırınca anladım kim olduğunu. Bu Barış'tı. Daha da çok ağlamaya başladım.

Barış: iyi misin?
Yaprak: i-iyiyim.
Barış: öyle gözükmüyor ama.
Yaprak: iyiyim dedim ya!

Yanından ayrıldım ve koşarak bahçeye çıktım.

Barış'tan
Kızı takmayıp, kantinde beni bekleyen arkadaşlarımın yanına gittim.

Ali: nerde kaldın?
Barış: bir tane kıza çarptım. Bir şeyler vızıldadı. Aman boşverin. Siz nabersiniz?
Gökhan: yani idare eder.
Ali: bu arada yarın matematik sınavı varmış.
Barış: lan bu ne ya?! Her gün sınav oluyoruz. Bıktım valla.
Gökhan: Barış bey böyle diyorsunuz ama 80'den aşağı notunuz yok.
Barış: çalıyorum bazen ama sıktı artık.
Ali: seninki de burayı gözetliyor.
Barış: benimki?
Ali: elif işte.

Kafasıyla işaret ettiği yere baktım. Bu kızdan bir türlü kurtulamamıştım. Seni sevmiyorum desem de anlamıyordu.

Barış: artık benimki değil anlayın şunu. Biz 3 ay önce ayrıldık, bitti.

*ders zili çalar

Barış: hadi ders başlayacak. Gidelim.
                                   ***
Bahçeye gidip bir banka oturdum. Elif'in dedikleri hala aklımdaydı. Dedikleri maalesefki doğruydu. Ben kimdim ki? Barış bana mı bakacaktı? Boşuna hayaller kurma ayvaz. Böyle bir şey imkansız! Sonra yanıma kızlar geldi.

Bade: yaprak iyi misin? Niye birden gittin?
Yaprak: Elif sürtüğünün dedikleri...
Bade: ya sen onu niye ciddiyet alıyorsun? Takma o salağı.
Naz: bade haklı. Bak hem birazdan zil çalacak. Sınıf gidelim.
Yaprak: istemiyorum.
Naz: ama bak devamsızlığın sınırda.
Yaprak: iyi tamam.

Sınıfa girdik. Yüzüm hala asıktı. Gidip Barış'ın yanına oturdum. Hiçbir şey demedim. Hoca geldi ve derse başladı.
                                   ***
Sonunda bir okul günü de bitmişti. Eve gidip, en sevdiğim şeyi yapabilirdim: UYUMAK! Yolda giderken 3 tane zibidi yanıma geldi. Ben onları takmamaya çalışıyordum. Ama çok rahatsız ediyorlardı.

X2: bizim buralarda böyle güzel kızlar var mıydı ya?
X3: böylesi görülmemiştir.
X1: şşt fıstık! Baksana bir!

Ben daha da hızlandım. Ama kolumdan tutup beni bir köşeye çektiler.

Yaprak: napıyorsun ya?! İMDAAAT!!
X2: şşt sus! Mahalleyi başımıza toplayacaksın!
Yaprak: ya bırakın beni lütfen!
X1: böyle boş göndermek olmaz ama değil mi?

Benim gözlerimden yine yaşlar akmaya başladı. Bir tane adam geldi ve elini belime koyup aşağı inmeye başladı eli. Anlamadığım bir şekilde kendimi yerde buldum ve adam yerdeydi. Onu biri dövüyordu...

Bu bölüm nasıldı sizce?

Yaprağı kurtaran kişi Barış mı yoksa başka biri mi?

İstediğiniz bir şey varsa yazabilirsiniz. 😊

Vote: 10
Yorum: 5