Part 3

244 11 0
                                    

De avond met Jack ging snel voorbij. Hij heeft eerst voor me gekookt en daarna hebben we The Breakfast Club gekeken, mijn favoriete film. Jack is altijd zo lief voor me. Te lief voor me. Ik ben daar ook blijven slapen, maar echt slapen kon ik niet want ik zat met mijn gedachten alleen maar bij Brad en ons afspraakje. Is het fout dat ik dit doe? Is de afspraak met Brad echt een date? Moet ik het aan Jack vertellen? Ik besluit om eerst maar gewoon te kijken wat eruit komt met Brad en om dan pas conclusies te trekken. Toch voel ik me een beetje schuldig.

De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door Jack die vraagt of ik met hem mee wil lopen naar beneden. Wanneer ik beneden kom zie ik dat-ie een heel ontbijt heeft klaargemaakt voor me. Hij is echt te goed voor deze wereld. Er staan ook kaarsen op tafel en hij heeft ook rozenblaadjes neergelegd. "Ah Jack wat lief! Dankjewel." zeg ik, nog helemaal overdonderd van het tafereel voor me. "Het is niks schoonheid." We gaan aan tafel zitten en beginnen met ontbijten. Het is erg lekker, hij kan echt goed koken. Na het ontbijt help ik mee de tafel af te ruimen en de spullen af te wassen. Daarna stap ik weer op mijn fiets en fiets dan weer naar huis. Het is vandaag zaterdag en dat betekent dus dat mijn afspraak met Bradley vandaag dus is. Ik heb om vier uur met hem afgesproken in de starbucks bij ons om de hoek. Het is nu één uur dus heb ik nog genoeg tijd om me klaar te maken. Ik laat mijn haar loshangen, doe wat lichte lippenstift op en doe mijn ogen ook niet te heftig, alleen mascara. Het is naturel maar wel mooi. In mijn kast zie ik opeens een jurkje hangen waarvan ik denk dat het perfect is voor de koffie-date. Het is wit en vrij simpel maar het maakt mijn look vandaag helemaal af. Ik check nog een laatste keer in de spiegel of ik er oké uitzie en dan is het tijd om te gaan.

Aangezien de Starbucks voor mij om de hoek is ga ik gewoon te voet. Na vijf minuten kom ik aan en zie ik hem al zitten. Hij zit met zijn rug naar me toe dus hij ziet me niet aankomen. Ik loop naar hem toe en ga zitten. "Hé." zeg ik voorzichtig. "Hoi." zegt-ie terug. Meteen komt er al een meisje aangelopen die onze bestelling opneemt. Brad bestelt een zwarte koffie en ik een cappuccino. We raken in gesprek en er zijn geen ongemakkelijke stiltes, alles gaat eigenlijk vanzelf. "Doe je dit altijd met meisjes die je in het publiek ziet staan?" vraag ik. "Eerlijk? Nee echt nooit. Je bent de eerste. Zo'n mooi meisje kan je niet zomaar laten schieten toch?" Ik bloos. "Sorry maar ik moet het gewoon vragen, wie was die jongen waar je mee was?". Shit deze had ik niet aan zien komen. "Oh uhm dat is mijn vriendje, hij had me meegenomen naar jullie concert voor ons jubileum." Brad lacht een beetje ongemakkelijk. "Oh.. Wat lief van hem."

Wanneer ik naar buiten kijk zie ik ineens een horde mensen met camera's staan. "Ehm Brad..." begin ik. "Ja, wat is er?" hij kijkt me niet-begrijpend aan. Ik wijs naar de mensen en zeg: "er staan allemaal mensen buiten en ik heb zomaar het idee dat dat voor jou is." Hij kijkt achterom en ziet de mensen nu ook. "Liv ik denk dat het tijd is om te gaan." Hij pakt me bij de hand en neemt me via de achterdeur mee naar buiten. Hier is het gelukkig helemaal leeg. "Zullen we dit anders voortzetten bij mij thuis?" Vraagt Bradley voorzichtig. "Ja, oké waarom ook niet." Brad had zijn auto in de straat staan alleen moeten we nu dus een stukje omlopen omdat we via de achter uitgang zijn weggegaan.

We stoppen precies voor Brads huis en voordat we uitstappen wil hij nog iets zeggen. "Liv het kan zijn dat de andere jongens er ook zijn. Ik woon hier samen met Tristan en het kan dus zijn dat hij Connor en James heeft uitgenodigd. Is dat een probleem?" Ik antwoord meteen: "Nee joh tuurlijk niet!" We lopen naar binnen. Het huis heeft een ruime hal met een grote trap naar boven. Het is groter dan dat het er van buiten uitziet. We lopen de gang uit en slaan linksaf waar blijkbaar de woonkamer is. Daar zitten de andere drie jongens tv te kijken. Ik kan het niet geloven. Ik ben gewoon in Brads huis en de hele band is hier! Ik denk dat ik droom. "Jongens dit is Liv." De drie jongens kijken meteen om en komen naar me toe. "Aha dus jij bent het meisje waar Brad het 24/7 over heeft." roept Tristan meteen. Ik kijk naar Brad en voel dat ik bloos, hij kijkt een beetje ongemakkelijk terug en geeft Tristan een por. "Hé Liv leuk je te ontmoeten" zegt James. "Hoi Liv, Hoe is het?" Vraagt Connor. "Ja het gaat goed hoor" zeg ik koeltjes terug. Het gaat meer dan goed. Het gaat helemaal super zelfs.

Het is supergezellig met de vier jongens en ik blijf er uiteindelijk zelfs eten. James kookt en Tristan en Connor helpen hem en dekken ook gelijk de tafel. Dat is mooi want dan kan ik nog even een op een met Bradley praten. "Liv ik heb het echt leuk met je gehad vandaag. Ik hoop eigenlijk dat we misschien binnenkort nog een keertje iets kunnen doen." zegt-ie verlegen. Deze jongen maakt me helemaal gek. Hij is zo schattig als hij zoiets zegt. "Ja dat zou ik erg leuk vinden Bradley."

Na het eten wil ik nog helpen met opruimen maar James zegt tegen me dat dat echt niet hoeft. Ik blijf nog even kletsen om de jongens beter te leren kennen en dan is het wel echt tijd om naar huis te gaan. Brad brengt me met zijn auto naar huis aangezien ik lopend naar de starbucks ben gegaan en we toen naar zijn huis zijn gegaan en het vanaf daar te ver is om naar huis te lopen. Hij stopt voor mijn deur en om de een of andere reden blijf ik zitten in de auto en mak ik geen aanstalten om uit te stappen. "Dus ehm hier woon ik" zeg ik een beetje ongemakkelijk. "Liv, ik weet dat ik je maar een dag echt ken en dat dit misschien te snel is maar, ik vind je echt leuk." Wow dit is onverwachts. Ik schrik er zelfs een beetje van. Jack. Ik ben samen met Jack. "Bradley, ik kan dit nu niet doen ik ben samen met Jack." zeg ik dan. Brad kijkt een beetje teleurgesteld. "Ja ik weet het, maar ik wil dat je dat weet." Ik glimlach naar hem geef hem een knuffel en loop naar mijn voordeur. Ik kijk nog een keertje om voordat ik de deur open doe en zie dat Brad zijn raampje naar beneden rolt. "Weltrusten Liv." "Weltrusten Brad." Daarna doe ik de voordeur open en rijd Brad de nacht tegemoet.

Don't take it personalWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu