Don't take it personal

Part 17

"Wacht Sam, wie is we? Aan wie heb je het allemaal al verteld?" In raak nu een beetje in paniek. Als Liam erachter komt dat Sam het al weet doet hij me echt iets aan, laat staan als dus nog meer mensen het weten. "Nou ik heb het er met Tris over gehad en James kwam opeens binnenlopen en die hoorde het dus die weet het nu ook." Shit. Ik sleur alleen maar meer mensen mee in mijn problemen. "Nou het plan is dus dat Tristan en James Liams telefoon in handen proberen te krijgen. Aanstaande vrijdag is er weer een feest en dat is hun kans. We hopen dat hij jou ook mee vraagt naar het feest en anders kom je gewoon met ons mee. Jij moet Liam af te zien leiden zodat een van de jongens zijn telefoon kan pakken en het filmpje kan verwijderen." Dit klinkt als een redelijk goed plan. Het is ook echt super lief dat ze dit hebben bedacht om mij uit deze situatie te halen. Maar dan komt er opeens een gedachte bij me op. "Eh Sam? Hebben jullie Bradley erover verteld? Dat hij gefilmd is zegmaar?" Ze lacht geruststellend naar me. "Nee Liv we hebben het niet verteld, we hebben erover getwijfeld, maar het leek ons beter om het in ieder geval nog niet te vertellen." Daar ben ik blij om.

De rest van de week glijdt langzaam voorbij en ik zit vooral te wachten totdat het vrijdag is. Liam heeft me ondertussen nog wel een paar berichtjes gestuurd en hij heeft inderdaad gezegd dat ik vrijdag ook mee naar het feest moet komen. Dat komt mooi uit, hij zou het namelijk misschien verdacht kunnen vinden als ik met Sam en Tris meegekomen was. 

Op donderdagavond kreeg ik opeens een berichtje binnen.. 

Hoi Liv, ik vroeg me af hoe het met je gaat. We hebben elkaar al een tijdje niet gesproken. X Con

Hé Connor, het gaat. Sorry dat ik een beetje van de radar ben, ik leg het je later wel uit. X 

Ik zie dat Con online komt en het berichtje leest maar hij reageert er niet op. Dan gaat mijn telefoon over. Ik had verwacht dat het Connor was maar het is iemand ander. Bradley. Mijn hart klopt in mijn keel wanneer ik opneem. 

"Hoi Liv." Hij klinkt verlegen. 

"Hoi Bradley." zeg ik een tikje nerveus.

"Ik ehm... Liv.. Ik mis je."

"Brad ik mis jou ook, je moest eens weten."

"Ik heb het gehoord van jou en Liam." Brad klinkt verdrietig.

"Oh..." Ik hoopte eigenlijk dat dit nieuws Brad niet zou bereiken.

"De jongens hebben het verteld nadat ze terugkwamen van het feest." Het blijft een paar seconden stil. We weten allebei niet zo goed wat we moeten zeggen.

"Ik hoop dat jullie gelukkig zijn samen. Dat gun ik je echt."

"Thanks Brad dat waardeer ik." zeg ik nog steeds teleurgesteld.

"Dusss... Ben je happy met hem?" Er klinkt een sprankje hoop in zijn stem.

"Ik weet niet. Ben jij gelukkig op het moment?" vraag ik.

"Nee. Ik heb te lang gewacht Liv, en nu heeft hij je al ingepikt." Bradley klinkt echt heel verdrietig.

"Het spijt me Bradley." En dan hang ik op. Ik kan dit gesprek nu niet verder voeren. Ik moet eerst zorgen dat het plan morgen goed verloopt zodat ik ervan af ben. Dan pas kan ik dingen voortzetten met Brad. 

Vrijdag gaat voor mijn gevoel veel te langzaam voorbij dus besluit ik om even naar Sam te gaan om het precieze plan voor vanavond door te spreken. Als ik bij Sam aankom zie ik dat Tris er ook is. Leuk, derde wiel. Gelukkig zijn Tris en Sam niet zo klef en heb ik er niet zo heel veel last van. 

"Oké. Dit is de planning: Liv, jij komt samen met Liam binnen. Je houdt me op de hoogte en stuurt me een berichtje als jullie er zijn zodat ik en James er meteen op af kunnen gaan. Je moet ook opletten waar hij zijn telefoon heeft gestopt. Bij de begroeting geven we Liam een knuffel en kijken we of we bij zijn telefoon kunnen komen. Als dat niet lukt zorgen we er voor dat jij hem een tijdje later afleidt zodat James of ik dan alsnog zijn mobiel kunnen pakken. Sam, Jij kunt wel helpen met afleiden. Ohja ook nog: Sam, jij moet proberen om Brad en Con bij Liam en Liv uit de buurt te houden oké?" Klinkt als een strak plan. Als we alles doorgesproken hebben is het alweer tijd om naar huis te gaan en om me klaar te gaan maken voor het feest. 

Ik ben net bezig om mijn haar te krullen als de bel gaat. Ik doe open en Liam staat voor de deur. Hij zegt nog niet eens hoi en loopt al naar binnen. "Liam we hadden toch pas om negen uur afgesproken?" Hij is een uur te vroeg. "Ja weet ik maar ik verveelde me en bedacht me toen dat ik alvast hierheen kon gaan." Fijn dit. Ik loop weer naar boven en Liam komt achter me aan. Hij gaat op mijn bed liggen en zegt verder niet zo veel. Na een half uur is mijn haar gekruld en wil ik me gaan omkleden. "Liam kan je effe weg gaan dan kan ik me gaan omkleden." Hij lacht en blijft gewoon zitten. "Nee ik zit hier wel prima eigenlijk." Wat een eikel. Hij denkt dat hij nu gewonnen heeft maar zo makkelijk geef ik het niet op. Ik pak de kleren die ik aan wil doen en loop er snel mee naar de badkamer. Ik draai de deur op slot en hoor Liam achter me aan lopen. Hij is net te laat. Nu kan ik in alle rust omkleden. 

Onderweg in Liams auto is het stil totdat Liam begint met praten. "Liv als je me nog een keer zoiets flikt dan zijn de poppen aan het dansen begrepen?" Hij klinkt dreigend. Hopelijk is dit na vanavond allemaal voorbij en hoef ik Liam nooit meer te zien. 

Hee Tris, we zitten nu in de auto. Zijn er over vijf minuten. Zijn jullie er al? X

Hoi Liv, ja we zijn er al en staan klaar! X

Laat de missie beginnen ;) X