Don't take it personal

Part 35

Het duurt niet lang voordat Kirstie er is. Met zijn drieën maken we de wijn op die nog open stond. De fles zat niet meer zo heel vol dus dat kon nog makkelijk. 'Dus hoe is het met jou en James?' Sam valt meteen met de deur in huis. 'Het gaat eigenlijk best goed tussen ons. Het is nog een beetje kort dag maar ik denk dat ik hem echt leuk vind. Laatst had hij me een hele dag meegenomen naar een pretpark. Het was echt heel erg gezellig. Plus ik vond het een goed excuus om zijn hand vast te houden in die achtbanen.' Ze knipoogt erbij en Sam en ik moeten allebei lachen.

P.O.V. Bradley

'Dus jongens wat zullen we eens gaan koken?' We lopen net de supermarkt in en we hebben eigenlijk nog niet echt bedacht wat we gaan eten. 'Kunnen we niet gewoon een paar diepvries pizza's kopen?' Connor heeft blijkbaar niet zo veel zin om te koken. Ik snap het wel. Hij is dan ook de enige zonder meisje vanavond. 'Nee, laten we gewoon iets proberen te koken. Als het dan mislukt kunnen we altijd nog pizza bestellen.' Zegt James. 'Laten we pasta koken, dat is niet zo moeilijk. Toch?' Dat is het eerste idee waar ik het eigenlijk mee eens ben. 'Ja, ik pak de pasta wel. Als James en Connor nou voor de saus zorgen. Tristan doe jij dan het toetje? Dan meeten we daarna voor de kassa.' zeg ik. Zo krijgen we er tenminste een beetje tempo in.' Iedereen gaat meteen zijn eigen weg op zoek naar de ingrediënten. Na al een paar minuten kom ik als tweede aan bij de kassa. Connor en James stonden er al. Na nog twee minuten wachten komt Tristan ook aan bij de kassa. 'Tristan hoezo duurde het zo lang, je hoefde letterlijk alleen maar het toetje uit te zoeken.' James heeft een goed punt. 'Ja ik weet het maar ik had zin in ijs maar er zijn echt mega veel verschillende smaken dus eerst twijfelde ik, maar toen dacht ik van joh waarom pak ik niet gewoon alle smaken?' Zegt Tristan terwijl hij nog vier bakken ijs achter zijn rug vandaan haalt. Iedereen lacht en legt zijn dingen op de toonbank neer.

Nadat iedereen heeft afgerekend lopen we terug naar de auto. Ik ga naast James voorin zitten. 'Jongens ik wil jullie om een gunst vragen.' Iedereen kijkt verbaasd naar me. 'Ik wil Liv vanavond ten huwelijk vragen.'

P.O.V. Liv

Het duurt nu wel lang voordat de jongens terug zijn. Er zal vast een goede reden zijn dat het wat langer duurt. Gelukkig is het altijd heel gezellig met Sam en Kirstie en het is ook wel even fijn om gewoon even met de meiden te zijn.

Opeens wordt ons luchtige gesprek een stuk serieuzer. 'Denken jullie dat ze de ware voor jullie zijn?' Vraagt Kirstie ineens. 'Ik durf het eigenlijk niet te zeggen. Voor n u weet ik gewoon dat ik echt verliefd ben en dat ik het leuk heb en dat ik gelukkig met hem ben. En dat is ook waar het voor mij nu om draait. En jij?' Het klinkt alsof Sam er al vaker over nagedacht heeft. 'Ik durf het eigenlijk ook nog niet te zeggen, ik vind James wel echt heel erg leuk maar ik zou het nog niet weten of hij de ware is. Maar hij maakt wel een goede kans hoor.' We lachen even. 'En jij Liv? Wat denk jij ervan?' Ik weet het wel. 'Ja ik denk wel dat Bradley voor mij de ware is. Ik voel het gewoon. Als ik naar hem kijk, of als hij naar mij kijkt. Ik denk dat we er hetzelfde over denken.'

P.O.V. Bradley

Met zijn vieren staan we naar een vitrine te kijken met verschillende ringen erin. 'Weet je haar ringmaat eigenlijk wel man?' Shit. 'Nee eerlijk gezegd niet, als hij niet past dat laat ik hem wel vermaken. Ze heeft niet zo'n grote handen dus het moet niet een grote ring zijn.' Ik kijk nog even naar welke ring ze het mooist zou vinden. Waarschijnlijk een redelijk simpele ring, niet te groot. Er hoeft geen grote diamant of iets dergelijks op te zitten. Dan wijst Con een ring aan. 'Brad, wat denk je van die daar?' De ring is perfect. 'Ja dat wordt hem jongens. Die is echt perfect.' Het is een zilveren ring met een klein donkerblauw steentje erin. Hij is prachtig. Tris loopt naar de verkoper toe en vraagt of we de ring even kunnen zien. Ze haalt hem eruit en geeft hem eerst aan Tris die hem weer doorgeeft aan mij. 'Dit is hem. Dit is de ring. Ik denk zelfs dat dit al de goede maat is.' De verkoper pakt de ring terug en neemt hem mee naar de kassa. Er zit nogal een prijskaartje aan verbonden maar dat is Liv het helemaal waard.

Eenmaal terug in de auto hebben we allemaal een beetje een adrenaline kick. 'Ik kan echt niet geloven dat je haar echt ten huwelijk gaat vragen!' Roept Tristan. 'Heel erg gezegd geloof ik het zelf ook nog niet echt.' De sfeer is goed en nog druk pratend rijden we naar huis.

P.O.V. Liv

Eindelijk zijn de jongens weer terug. Ze zijn anderhalf weggeweest voor alleen maar een paar boodschapjes. Ze beginnen meteen met koken. God wat ziet Bradley er goed uit als hij in de keuken staat. Dat mag hij vaker doen. Hij heeft een schort aan en stroopt zijn mouwen op. Dan begint hij met het snijden van de groentes. Ik kom achter hem staan en omhels hem. 'Jij mag wel vaker voor me koken hoor.' Hij lacht. 'Ohjaa? Ziet het er zo goed uit?' Ik houd hem nog iets steviger vast. 'Mmmm ja best wel.' Ik geef hem een kus op zijn wang en loop weer terug naar Sam en Kirstie. 'De jongens zien er goed uit als ze in de keuken staan hè?' Zegt Kirstie. 'Ja en hoe!' Roept Sam. Ik ben het honderd procent met ze eens.

Omdat de jongens koken hebben wij de tafel gedekt. Con zet een grote pan met penne en een soort witte, romige saus op tafel. Het ziet er heerlijk uit. James schept voor iedereen op. Gentleman. Na een halfuurtje is iedereen eigenlijk al klaar met eten en zet Tristan het ijs op tafel. Sam kijkt hem verbaasd aan. 'Tristan, waarom 6 bakken ijs? 1 of 2 was ook al genoeg geweest hoor.' Speels lacht ze naar hem. 'Er waren zo veel smaken dus ik kon niet kiezen..' Eigenlijk is het wel goed dat hij zo veel smaken heeft gepakt want bijna iedereen schept een andere smaak ijs op. 'Zie je wel, iedereen had zin in iets anders!' Zegt Tristan als hij het ziet.

Opeens staat Bradley op alsof hij iets belangrijks heeft te zeggen. 'Ehm jongens ik zou graag even iets willen zeggen.' Iedereen wordt stil en luistert aandachtig. 'Liv, we zijn nu al best wel een tijdje bij elkaar en ik denk dat jij het voor mij bent. Nee dat denk ik niet, dat weet ik gewoon. Daarnaast kan jij natuurlijk mijn geweldige charmes niet weerstaan, dat weet ik ook wel.' ij knipoogt naar me en ik moet lachen. 'Ik hou van je en daarom zou ik je willen vragen..' Ondertussen gaat hij voor me op 1 knie zitten. Ik kan niet geloven wat ik zie. Doet hij dit echt? 'of alsjeblieft met me willen trouwen.' Iedereen wacht mijn antwoord af. Ik kan geen woorden uitbrengen zo in shock ben ik. 'Natuurlijk wil ik dat!!' Bradley staat op en ik knuffel hem zo hard als ik kan. 'Livvie ik denk dat ik stik en ik kan helaas niet met je trouwen als ik dood ben.' Daarna trek ik me een klein beetje terug en geef hem een passionele zoen. Om ons heen begint iedereen te klappen en te joelen. Ik hoor het niet eens meer. Ik zit zo erg in het moment en ik ben zo gelukkig.

Later is iedereen weg en liggen ik in Brads bed. Bradley staat nog zijn tanden te poetsen in de badkamer die aan zijn slaapkamer grenst. In bed lig ik naar mijn ring te staren. Hij is heel mooi en subtiel met een donkerblauw steentje erin. Het is echt de mooiste ring die ik ooit heb gezien. Terwijl ik er nog steeds naar lig te kijken komt Brad binnen in alleen zijn boxer. 'Je vindt hem echt mooi hè?' Ik knik iets harder dan nodig was. Bradley komt naast me onder de dekens liggen en zoent me. Ik zoen hem terug. Ik haal mijn hand even door zijn prachtige haar en trek me dan terug. Ik wil gewoon even in zijn ogen kijken. 'Ik hou van je Bradley.' Hij lacht en kijkt even naar beneden alsof hij verlegen wordt. 'Ik ook van jou Liv.' dan gaan we liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn blote borst, sluit mijn ogen en val dan rustig in een heerlijke slaap.