Ik word wakker door Brad die zachtjes in mijn oor fluistert. "Livie wakker worden, anders missen we dadelijk het vliegtuig. Word maar wakker." Ik open langzaam mijn ogen en zie dat Brad ook al ontbijt op bed heeft gemaakt. "Ah yes je bent wakker. Eindelijk. Ik ben al een tijdje op dus ik dacht dat ik maar alvast wat ontbijt voor je zou maken." Hij geeft me een soort dienblad aan met het ontbijtje erop en gaat dan aan de rand van het bed zitten. Ik ga rechtop zitten en wrijf nog even het slaap uit mijn ogen voordat ik het eten aanpak. "Ah Thanks Bradley." Ik zet het neer en buig me voorover om hem een kus te geven. "Dankjewel nog voor gisteren trouwens. Ik weet niet wat er gebeurd zou zijn als je niet op tijd terug was. En het was eigenlijk best cool dat je die gozer gewoon een hoek gaf." Dan begin ik maar eens aan mijn ontbijtje dat er trouwens echt vet lekker uitziet. "Liv wat dacht je dan dat ik zou doen? Ik ga je toch niet zomaar met die gast mee laten gaan. En die klap was eigenlijk echt pure improvisatie. Maar het werkte wel." Zegt-ie met een knipoog.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
( Sorry jongens maar ik kon echt niet kiezen ;) )
Een paar uur later zitten Bradley en ik bij onze gate te wachten tot we kunnen gaan boarden. "Hoi, sorry maar mag ik even iets vragen?" Een onbekend meisje komt onze kant op. "Ja natuurlijk." Zegt Brad terug. "Ben jij Brad van The Vamps?" Het meisje lijkt een beetje zenuwachtig en Brad geeft haar een geruststellende glimlach. "Haha Ja dat ben ik inderdaad." Het onbekende meisje pakt meteen haar telefoon erbij. "Zou ik misschien met je op de foto mogen?" Bradley knikt en ze nemen een paar selfies. Dan gaat ze weer terug naar waar ze vandaan kwam. "Jij bent echt schattig met je fans weet je dat?" Brad kijkt me fronsend aan. "Ik ben helemaal niet schattig." "Ehm jawel je bent wel schattig." Brad kijkt me nu nog fronsender aan als dat al mogelijk was. "Niet ik ben een super mannelijke man." Ik barst bijna in lachen uit. "Ja schat jij wel ja." Ik zie dat hij eerst nog met me in discussie wil gaan maar dan laat hij het toch zitten. Ik pak zijn hand vast en wrijf met mijn duim over zijn hand heen. Hij kijkt me even aan, zet zijn vrije hand in mijn haar, trekt mijn hoofd naar de zijne en geeft me dan een kus op mijn voorhoofd.
In het vliegtuig val ik al snel in slaap maar ik word wakker van Brad die tegen me aan zit te porren. "Brad wat is er, waarom zit je zo in me te prikken?" Hij fluistert iets terug. "Liv je moet me echt even helpen. Meet me over vijf minuten in de wc." Dan staat-ie op en vertrekt naar de wc. Ik wacht een paar minuutjes en ga dan ook naar de wc. Als ik op de deur klop doet Bradley meteen open en trekt me naar binnen. Hij begint me meteen te zoenen, met tong en alles. Het is wilder dan normaal. Meestal is hij best teder en zachtjes maar deze keer is het gewilder. Alsof hij me nu moet hebben. Ik zoen hem terug. Hij gaat met zijn lippen en tong verder naar beneden. Mijn kaak, Mijn hals, Mijn sleutelbeen en dan weer terug naar mijn mond. Met mijn hand ga ik door zijn haar. God zijn haar is zacht. Ik moet echt een keer vragen wat voor conditioner hij gebruikt. Nu is het mijn beurt. Ik laat mijn lippen nou ook zijn kaak afdwalen en ook zijn hals. In zijn hals laat ik een zuigzoen achter voordat ik weer terug naar zijn mond ga.
Ik ga als eerste terug naar onze plekken en een paar minuten later komt Bradley weer naast me zitten. Niet dat het echt nodig was om na elkaar uit de wc te komen want volgens mij kun je aan onze verhitte en verwarde hoofden wel zien wat we net gedaan hebben. Ik buig me naar Brad toe. "Bradley hebben we dat nou echt serieus gedaan." Hij knikt. "Mhm." Zijn wangen zijn nog helemaal rood en zijn haar zit door de war. "Brad we hebben het gewoon gedaan. In het vliegtuig." Hij legt zijn hand op mijn knie. "Jep ik weet het." Hij lijkt er wel een beetje trots op. Achja wat kan mij het ook schelen.
Bij de luchthaven worden we opgewacht door Connor, James, Sam en Tristan. Ze omhelzen ons meteen, allemaal tegelijk waardoor er een soort grote groepsknuffel ontstaat. Terwijl de jongens al vooruit lopen naar de auto lopen ik en Sam een eindje achter hun aan. "Sam ik moet je echt iets vertellen." Ze geeft me een nieuwsgierige blik. "Bradley en ik hebben het gedaan in de wc van het vliegtuig." Haar ogen worden groot en ze kijkt me geschokt aan. "Wow Liv dat had ik eerlijk gezegd niet van je verwacht. Niet dat ik er iets op tegen heb ofzo, helemaal niet want heel eerlijk gezegd zou ik dat ook zo met Tris doen. Maar het is meer dat voordat je Brad kende zou je zoiets nooit doen. Hij laat je een beetje uit je mossel komen." Ik kijk haar verbaasd aan. "Uit je mossel komen?" Ik lach een beetje terwijl ik het zeg. "Ja je weet wel uit je schulp komen." Samen lopen we lachend naar de jongens toe en klimmen we de auto in.
