Hé Liv, kunnen we praten vandaag?
Ja natuurlijk, waar wil je afspreken?
De starbucks bij jou om de hoek?
oké is goed. Rond twee uur afspreken?
Top. Zie je daar. X
Ik word altijd zo gespannen van dit soort berichtjes. Hij wil over iets praten maar God mag weten over wat.
Wanneer Sam me thuis heeft gebracht met de auto is het een uur 's middags dus ga ik me meteen maar klaarmaken om naar de starbucks te vertrekken. Ik doe gewoon een simpele outfit aan en mijn haar in een hoge paardenstaart. Verder doe ik alleen mascara en wat lippenbalsem op en dan vertrek ik lopend naar de starbucks.
Na vijf minuten lopen ben ik er en zie ik dat Jack er nog niet is. Ik ga aan een tafeltje achterin zitten met mijn gezicht naar de deur zodat ik hem aan zie komen lopen. Nu ik hier zo alleen zit voel ik de spanning toch wel een beetje bij me opkomen. Waar zou hij het over willen hebben? Ik ben diep in mijn eigen gedachten verzonken wanneer ik zie dat Jack ineens voor me staat. "Hé Liv, gaat het wel?" ik kijk op en Jack gaat tegenover me zitten. "Ja hoor, ik was gewoon even in gedachten." zeg ik een beetje beschaamd. Er komt een jongen onze kant op om onze bestelling op te nemen en als hij weg is val ik maar meteen met de deur in huis. "Dus waar wilde jou over praten?" Vraag ik dan maar. "Liv ik heb over alles en de hele situatie nagedacht en ik denk dat het voor ons allebei beter is als we een tijdje geen contact meer hebben. Jij kan dan uitzoeken wat je precies wil, en ik kan dan me over je heen zetten en verdergaan." Ouch. Ik heb het oprecht heel erg leuk gehad met Brad gisteren maar deze doet toch pijn. Hij was wel mijn vriendje voor zes maanden lang. "Ja dat lijkt me ook wel een goed idee denk ik." zeg ik toch beetje teleurgesteld terug.
Jack en ik hebben daarna nog even samen onze koffie opgedronken en net als hij opstaat om weer naar huis te gaan komen Brad, Con, Tris en James aanlopen. Ik krijg meteen een jaloerse blik van Bradley. Jack loopt snel de deur uit. De jongens komen bij me zitten en bestellen een koffie. "Wie is dat Liv?" vraagt Connor meteen. Shit, kan deze dag nog ongemakkelijker? "Oh ehm dat was Jack." Connor begrijpt meteen dat het de Jack is van hun liedje en vraagt er gelukkig niet over door. "Liv vanavond moeten we hier weer optreden, heb je misschien zin om backstage te komen kijken?" Vraagt Tristan. Hij zegt er ook meteen achteraan: "Misschien kan je Sam meenemen?" Ik lach en zeg dat we graag komen kijken naar hun concert vanavond. Tris kan maar niet ophouden over hoe leuk hij en Sam het hebben gehad gisteren en terwijl hij het over haar heeft straalt-ie helemaal. Echt schattig.
Wanneer we willen gaan gebaart Bradley dat ik even moet blijven zitten en zegt tegen de andere drie dat we er zo aankomen. "Wat was dat?" Shit hij klinkt boos. "Met Jack bedoel je?" vraag ik. "Ja met Jack ja. Wat deed je hier met hem?" Brad is de afgelopen dagen heel lief tegen me geweest maar nu hij zo jaloers doet kan ik hem niet uitstaan. "Bradley je hoeft je echt geen zorgen te maken. Hij wilde even met me praten over wat er vorige week gebeurd is en hij zei ook meteen dat het goed zou zijn als we even een tijdje geen contact meer hebben." Brad lijkt opgelucht met dit nieuws. "Oké dan is het goed. Als er iets anders gaande was zou je het me vertellen toch?" hij lijkt bijna onzeker door de manier waarop hij het vraagt. "Brad natuurlijk zou ik het je vertellen. Ik wil eerlijk met je zijn." Hij is tevreden met mijn antwoord, geeft me een kus en loopt naar de kassa toe om te betalen voor onze koffies. Wanneer we naar buiten lopen neem ik afscheid van de jongens die naar het concertgebouw vertrekken. Terwijl ik naar huis loop bel ik Sam om het goede nieuws te vertellen over het concert vanavond en ook om te vertellen over wat Jack tegen me heeft gezegd.
Uiteindelijk ben ik ongeveer twee uur bij de starbucks geweest en is het dus rond vieren wanneer ik thuis kom. Mijn moeder is deze week niet thuis omdat ze naar het buitenland moet voor haar werk. Dat komt mooi uit want dan kunnen Sam en ik ons hier klaarmaken en kan ze hier ook gelijk blijven slapen. Een halfuurtje nadat ik thuiskwam belt Sam aan. "Liv hoe zijn we eigenlijk in heel deze situatie terecht gekomen? Het ene moment zijn we nog normale meisjes die gewoon hun ding doen en dan ineen keer hangen we met The Vamps." Ik moet lachen. Sam kan me altijd aan het lachen maken, ook als ik me een beetje down voel. "Sam ik weet het echt niet, het gebeurde gewoon denk ik."
Ik krul mijn haar en doe smokey eyes met rode lippenstift. Mijn outfit houd ik iets simpeler. Een zwarte skinny jeans met een Queen ( de band ) shirtje en een leren jasje. Sam steekt haar haar half op in een knotje en trekt een licht roze jurkje aan. Ze ziet er schattig uit zo. We vertrekken rond zeven uur naar het gebouw. Als we er eenmaal zijn moeten we eerst even de goede ingang vinden aangezien we vandaag gewoon backstage het concert mogen bekijken!! We willen bij de backstage ingang naar binnenlopen maar worden dan tegengehouden. "Dames jullie mogen hier niet naar binnen." zegt een grote gespierde man terwijl hij ons achteruit duwt. "Wij zijn hier uitgenodigd door The Vamps om backstage te komen kijken." zeg ik meteen bot. Sam knikt instemmend. We willen doorlopen maar worden dan weer tegengehouden. "Die smoes heb ik al vaak genoeg gehoord. Leuk geprobeerd dames, om de hoek is de normale ingang." Net op dat moment komt Connor naar buiten gelopen. Hij zegt meteen tegen de bewaker dat we echt door ze zijn uitgenodigd en dan mogen we eindelijk naar binnen.
JE LEEST
Don't take it personal
Hayran Kurgu*DUTCH FANFIC ABOUT THE VAMPS* Don't take it personal, but personally I think you'd be better with somebody like me.