Don't take it personal

Part 16

Als het hele fiasco voorbij is komt Sam meteen naar me toe. Ze heeft een geschokte blik. "Waarom heb je mij hierover niks verteld Liv?!" Shit. Ik wil haar het liefst alles meteen vertellen maar niet hier. "Sam, Ik ga je alles vertellen maar niet hier en niet nu." Ze pakt me bij de hand en neemt me mee naar boven waar het een stuk rustiger is. We gaan de badkamer binnen en ze doet de deur op slot. "Liv wat is er in godsnaam aan de hand?" Ik barst in huilen uit  en vertel haar het hele verhaal. Ik begin bij het begin, dat het fout liep met Bradley, alles over wat er met Con is gebeurd en uiteindelijk ook de hele Liam-situatie. "Liv, waarom heb je me hier nog niet eerder over verteld? Ik had je kunnen helpen." Ik wil iets terug zeggen maar kan maar niet stoppen met huilen. "Ik ga je helpen Liv, ik weet nog niet hoe maar ik doe mijn best."

Na een tijdje ben ik weer wat gekalmeerd en lopen we samen naar beneden waar het feest nog in volle gang is. Ik loop naar de keuken om nog wat drinken voor mezelf in te schenken en kom daar Liam tegen. "Livje ben je me aan het ontlopen? Ik hoop het niet voor jou of voor Brad." Hij knipoogt naar me en vult mijn beker met wodka. Liam geeft me een kus en loopt naar zijn vrienden toe. "Liv, het spijt me dat ik dit zeg maar je ziet er niet heel gelukkig uit met hem." hoor ik opeens James achter me zeggen. Ik draai me om en zie de teleurgestelde blik in zijn ogen. "Ik begrijp dat je verward bent over Brad en Con maar dit had ik echt nooit verwacht van je." Ik verstijf en kan ook niks meer terugzeggen. Hij heeft gelijk, ook al kan ik op dit moment niet anders. "Liv ik weet niet wat er met je aan de hand is maar ik hoop maar dat je er een heel erg goede reden voor hebt." Geloof me James die heb ik. 

Na een paar uur heb ik wel genoeg van dit feest en ga ik op zoek naar Liam. Omdat we met zijn auto zijn gegaan moet ik ook samen met hem naar huis. Ik heb tegen Sam al dag gezegd en Liam vind ik in de woonkamer bij zijn vrienden. "Liam, ik wil naar huis, ik ben moe." Zijn vrienden kijken me onderzoekend aan. "Heb je goed gedaan Liam, mag ik haar een keer lenen?" Zegt een van zijn vrienden grappend. Ik vind het in tegenstelling van de rest van de groep niet zo grappig en richt me weer tot Liam. "Liam, alsjeblieft. Ik wil echt graag naar huis." Hij knikt en zegt: "Jongens wij gaan, ik zie jullie later wel." We lopen samen naar buiten en stappen de auto in. 

We zitten ongeveer tien minuten in de auto totdat we voor een huis stoppen. "Ehm Liam, dit is niet mijn huis." Hij draait zich om en kijkt me nu aan. "Nee weet ik. Dit is mijn huis, je slaapt bij mij vannacht." Eerst wil ik tegen hem in gaan maar dan bedenk ik me dat ik geen schijn van kans maak. Als ik het nu al verpest dan stapt hij meteen naar de pers toe en dat wil ik koste wat het kost vermijden. We lopen naar binnen en komen een kleine hal in. Zijn huis is net zoals Liam zelf. Kil en koud. Hij neemt me mee naar boven en we lopen zijn slaapkamer in. "Liam ik ga niet bij je op de kamer slapen, ik neem de bank wel." Ik wil de deur weer uitlopen als ik zijn handen om mijn schouders voel. Hij heeft heel erg koude handen en ik huiver. "Jij gaat nergens heen. Jij slaapt gewoon hier bij mij vannacht." Waarom moet ik nou weer hier slapen? De deal was dat ik me voor zou doen als zijn vriendin. Niemand hier kan ons zien en er is hier niemand die ons erop kan betrappen dat alles nep is. Hij gooit een shirt van hem naar me toe. "Hier kan je in slapen." Ik trek het aan en ga dan maar bij hem in bed liggen. 

De volgende ochtend word ik wakker met een arm van Liam om me heen. Eerst was ik bang dat hij iets zou proberen maar dat heeft hij gelukkig niet gedaan. Ik probeer geluidloos het bed uit te komen maar Liam wordt er toch wakker van. "Waar ga je heen?" Ik kleed me weer aan en zeg: Ik ga even wat eten beneden. Hij knikt en ik loop de trap af naar beneden waar een of andere gozer aan de keukentafel zit. Daarom moest ik dus bij hem slapen vannacht. Hij woont helemaal niet alleen. "Jij moet vast Liv zijn." Ik knik en loop naar hem toe om hem een hand te geven. "Mijn naam is Bram. Heb je hier geslapen vannacht?" Hij lijkt me wel vriendelijk. "Ja, Liam en ik zijn gisteravond samen naar een feest gegaan en het leek ons handiger als ik dan hier bleef slapen." Bram en ik hebben een prettig gesprek en dan komt Liam naar beneden. "Liv kom, ik breng je naar huis." Ik doe maar beter meteen wat-ie zegt want ik weet niet wat er gebeurd als ik dat niet doe. "Dag Bram, ik zie je nog wel eens." Hij knikt en knipoogt naar me en dan loop ik achter Liam aan naar buiten. 

Tijdens de rit naar huis zeggen we niks tegen elkaar. Als we voor mijn huis gestopt zijn wil ik het portier open doen maar dan begint Liam met praten. "Liv, als ik erachter kom dat je ook maar een woord tegen iemand over onze overeenkomst gezegd hebt dan doe ik je wat. Begrepen?" Ik knik geschrokken en stap de auto uit. 

Als ik thuis kom zie ik dat Sam op de bank zit. Dit gebeurd wel eens vaker want ze weet waar de reservesleutel ligt. Ze springt blij op als ze ziet dat ik binnen ben gekomen. "Liv! Goed nieuws! We hebben een plan."