Olympus Prime

Chapter 54: Instinct

AGAD napasalampak sa lupa si Saeko habol-habol ang kaniyang hininga. It was a close encounter with death at hanggang ngayon ay hindi siya makapaniwalang buhay at humihinga pa rin siya.

Wala siyang balak gumalaw sa kaniyang kinahihigaan. Pinagmasdan niya lamang ang paggalaw ng mga ulap sa kalangitan. Maraming tumatakbo sa kaniyang isipan. Was it because of what happened? Maybe yes. Dinama niya ang lamig dulot ng hangin.

***

Bago pa man siya matamaan ng malalaking tipak ng bato, Saeko swayed his body on the right side of the cliff. Agad siyang kumapit sa isang sanga gawa sa kaniyang black hollows. Halos tatlong segundo lamang ang pagitan nito bago siya tuluyang nakalipat at tuluyang nawasak ang ginawang obsidian sword.

Ilang butil ng malalamig na pawis ang tumulo sa kaniyang noo habang pinanood niyang mahulog ang mga iyon mula sa bangin. Kung nagkataong kinapos siya sa bilis ay siguradong kasama at wasak ang kaniyang katawan.

Mahigpit pa rin ang pagkakahawak niya mula sa sanga. Dalawang minuto na ang nakalipas mula nang mangyari iyon. Kung hindi siya gagawa ng paraan upang makaalis sa ganitong sitwayson ay siguradong unti-unting manghihina ang kaniyang mga daliri hanggang sa maging manhid ang mga ito at tuluyang makabitaw.

Gamit ang natitirang lakas, Saeko summoned enough black hollows to reach the surface of the cliff. Those things started to bloat that made a domino effect. Wala nang sinayang na pagkakataon si Saeko pagkatapos ay inakyat ito gamitang mga bagay na 'yon.

***

"Do clouds get tired?" he thought of himself. Kasalukuyan pa rin siyang hindi umaalis sa kinahihigaan niya.

He envy those things around him. The trees, the running waters, birds, the sun, even the air. They have their free will to exist, no rules to follow and doesn't have someone to tell them what to do. They have their own responsibility and it's inevitable.

Humugot si Saeko ng malalim na paghinga bago siya muling napa-isip. His responsibility is to win and survive. They might have the control in the game pero hindi nila hawak ang kapalaran for him to just lose and die.

Maingat siyang bumangon. Muli niyang sinuri ang lugar. Dahil sa nangyari ay mukhang hindi na niya maitutuloy ang plano. Even his bag got lost kung saan naglalaman ito ng ilang mahahalagang kagamitan niya.

Kinapa ni Saeko ang buong katawan niya nang may maalalang bagay. Nang mahawakan ang matigas na bagay mula sa bulsa ng likurang bahagi ng suit niya ay mistulang nabawasan ang bigat sa kaniyang dibdib. It was his dagger.

"Fuck. I thought I've lost it," bulong niya pagkatapos ay muling itinago ito sa kaniyang likuran.

May ilang natumbang puno ang sumalubong sa kaniya. Bahagya rin nagkaroon ng bitak sa ilang parte ng lupa. He still haven't got an idea kung may kinalaman ba ang nangyari sa ilan pang natitirang araw nila sa laro. Maybe it's a sign? Nagkibit balikat na lamang ito. It can be.

Pagkalabas niya kakahuyan ay mabilis rumehistro ang kabuoan ng lugar. The empty space grounds suddenly changed making the regions of the island compressed. He believe that it's the center base na rin sa geographical location nito. Pansin niya rin ang paglapit ng bulkan. Mas lalo lamang itong lumaki sa kaniyang paningin. Kitang-kita niya rin ang kakaibang usok na ibinubuga nito. Kumpara sa nakaraang mga araw ay mas kumapal ang inilalabas ng bulkan ngayon.