Olympus Prime

Chapter 14: Coordinate

SAEKO

I quietly yawn habang nakikinig kay Professor Harmonie. Kasalukuyan kaming naglalakad patungo sa susunod na location kung saan matatagpuan ang theatron.

"Prepare yourselves because will be there in just an hour," pakantang inform nito sa amin habang may pakumpas-kumpas pa siyang nalalaman.

To be honest, there's no wrong in singing. But listening to Professor Harmonie's high-pitched voice, somehow, it's kinda annoying to hear.

I just rolled my eyes at ipinagpatuloy na lamang ang paglalakad. According to her, magkakaroon daw muna ng briefing dahil bubuo raw kami ng choir para sa nalalapit na mga events dito sa loob ng Olympus. that'll serve us our performance task and entry namin as a whole section. Ayon din sa kanya, marami raw talaga ang nag-e-expect na pasabog daw ang gagawin namin. Speaking of pressured, there's one thing in mind that hates the most.

And that's singing.

We're Alphas. The descendants of the major deities. We supposedly doing some cool stuffs like training or killing monsters. Not singing and forming a choir. I want the real thing. Bullshit!

As usual, sa amin ang tingin ng lahat. Awtomatikong mayro'n at mayro'ng mapapalingon sa bawat malalagpasan namin. Mas lalo lamang akong naasiwa ng may tumiling ilang mga babaing Silvers mula sa grupo naming mga kalalakihan.

Ughk, if only I could slit their necks one by one. Maybe magkakaroon ako ng peace of mind.

Nagbitaw naman ng flying kiss si Alphy dahilan upang mas lalo lamang napuno ang hallway ng malalakas na pakiming hagik-gikan.

Tss..

Nakarating kami sa isang lugar kung saan punong-puno ito ng mga malalawak na hagdan pababa. Napagigitnaan ito ng malawak na puting flat na sahig habang kapansin-pansin ang napaglipasang kabuon ng lugar dahil sa mga bitak-bitak at ilang sira na sa tingin ko'y matagal na panahon nang bumigay. Agaw pansin din ang malaking rebulto ni Dionysus kung saan ito ang naging sentro ng theatron.

Sinundan namin si Professor Harmonie pababa sa itinuturo nitong theatron. Gamit ang ilang mga rebulto ng anghel ay nagsilbi itong hawakan namin upang alalayan kami at hindi dumiretsyo paibaba. Mukhang delikado pa naman ito dahil sa matatarik na hagdan.

Medyo may kahabaan ang binagtas namin bago kami makarating sa mismong spot na sinasabi ni Professor. Dito bumungad sa amin ang malawak na theatron habang diretsyong nakaharap ito mula sa malalawak na hagdan na sa tingin ko ay nagsisilbing upuan ng mga manonood.

"Fuck it. It's so hot," muttered the fish guy bago ito nagpaypay gamit ang mga daliri notong dikit-dikit ang balat sa gitna. The hell are those?

"As for our new lesson, let me give you a short but not specific background details that you must know before we go on to the next major thing," she started singing again. I sighed in frustration.

Here we go again..

"A Greek chrous, or simply chorus in the context pf Ancient Greek tragedy, comedy, satyr plays, and modern works inspired by them, is a homogenous, non-individualised group of performers, who comment with a collective voice on dramatic action," she sang in tune.

Seriously? Talaga bang ganito siya? Kahit sa pagtuturo niya ay kumakanta siya? What the-

"The chorus consisted of between 12 and 50 players, who variously danced, sang or spoke their lines in unison and sometimes wore masks," she explained. "But in our case, let's remove the 12 and 50 player rules."