EVRENDE YALNIZ DEĞİLİZ SINIRSIZ EVREN

İLK DOST

Uyandığımda  değişen  hiç bir  şey yoktu.  Gene  uzay  gemisindeydim.  Her  şey  aynıydı. Oysa  rüya  olması  için  içimden  sürekli  olarak  dua  etmiştim. Fakat bu bir türlü  işe yaramamıştı.

"Biz  düşman  değiliz "diyen  uzaylının  sesi  yerimden sıçramama  neden  oldu.  Dalmıştım.  Bu  yüzden  de  beni  korkutmuştu.

"Git  uzak  dur  benden"  diye  bağırdım.

"Bizler sana  zarar vermeyeceğiz, neyse  zamanla  bunu  kabul  edeceğini  umuyoruz, "diyerek  gözden kayboldu, Uzaylı. Sinir  olmuştum.  Ayağa kalktım.

Karnım  acıkmıştı. Susamıştım.

"Beni  mi  emrettiniz  efendim? " diyerek aniden  gözümün önünde  bir  robot  belirdi.

"Hayır  bunu  da  nereden  çıkardın?".

"Bizler insanın  düşüncelerini  okuyabilen  robotlarız. Karnın  acıktığı  anda hizmetinizdeyim".

"Aslında susadım. Ve  evet  acıktım".

"Uzayda  işler  böyle  yürüyor.  Biz  robotlar beslenme  gereksinimlerini  sağlıyoruz. Buyurun diyerek" önüme  bir şişe  suyla,  yemeği  bırakıp, gitti.  Çok  acıkmıştım.  Bu  nedenden dolayı  da  hiç  düşünmeden  hızlıca  yemeye  başladım.  Artık  içinde  zehir  filan  varsa ölüp,  gider  kurtulurdum. Artık  hiç  bir  şey  umurumda  değildi. Dünya  bile  diyeceğim,  de  zaten  dünya  artık  çok  uzaklarda  kalmıştı.  Ben bilinmeyen  bir  yerde durmadan  gidiyordum. Nereye  gittiğimiz  belli  değildi.

Bilinmezliğe belki  de...

Sonsuzluğa  gider  gibiydik.  Burada  hiçliği,  boşluğu  adeta iliklerime  kadar hissediyordum. Bazen  bunalıyor,  sıkıntıdan  çatlayacakmış  gibi  hissediyordum. Burada  yalnızdım.  Sohbet  edebileceğim  kimse yoktu. Uzaylılar  benimle  arkadaş  olmak  istiyor , gibiydiler, ama, ben  nedense  onlara bir  türlü güvenemiyordum. Yemeğimi yemeği sürdürüyordum  ki,  merhaba  dedi  bir  ses. Arkamı  dönüp baktığımda kendim gibi bir genç  kız görüyordum. Şaşırmıştım.

"Merhaba diyerek karşılık verdim,  bende".

"İsmim Aslı.  Sende  uzun  süredir,  benim  gibi  buradasın  değil mi? diye sordu,  bana".

"Maalesef öyle  diyerek  yanıt  verdim".

"Ben kaçırıldım.  Bir  sabah  uyanmıştım. Su almıştım.  Tuvalete  gidip,  yüzümü  yıkamak üzereyken bir  uzay  gemisinin yaklaşmasıyla  dünyam  karardı. Bayılmıştım.  Uyandığımda işte  buradaydım.  Evimi, ailemi, İstanbul'u çok  özlüyorum".

"Bende bir  gece  odamdayken kaçırıldım.  O  gün  beni  uyku  tutmamıştı. 18 yaşındayım, ve gerçekleştirmek  istediğim bir sürü  hayalim,  hedefim  vardı.  Ta  ki kaçırılıncaya  kadar. Artık dünyaya  asla  geri  dönemeyeceğiz.  Burada  hapisiz.  Canım  çok  sıkılıyor. Burada  sohbet  edebileceğim  kimse  yok. Bu arada benimde  ismim Merve".

"Memnun  oldum. Merak  etme.  Seni  çok  iyi  anlıyorum.  Burada bende  tıpkı senin  gibi  hissediyorum.  Buranın  cehennemden bir  farkı  yok. Seni  bulduğum  için  kendimi çok şanslı hissediyorum.  Burada  arkadaş  olabilir,  beraber iyi vakit geçirebiliriz. Hem  böylelikle vakit  de  geçmiş  olur.  Aksi  taktirde  ölürüz. Yalnızlığa  dayanamayız. Sohbet  etmek  bir  ihtiyaçtır. Kimse konuşmadan  duramaz. Bir  insan konuşmadan ne  kadar gün  dayanabilir  ki? bu arada  bende  17  yaşındayım.  Aramızda  1  yaş  var.  Yaşıtız. İyi  anlaşırız , diye düşünüyorum".

"Bende memnun oldum. Dediğin  gibi tanışmamız kesinlikle çok iyi oldu.  Yoksa çoktan ölmüş  olurduk".

İki  kız sohbet  etmeye  başladılar. Sohbet  etmeyi o  kadar çok özlemişlerdi ,ki. Bu yüzden  bunun tadını çıkarıyorlardı. Zaman  nasıl  geçiyor, bilmiyorum, deseler de  burada  zaman kavramı yoktu. Ne saat vardı, ne  de  ışık. Her  daim karanlıktı. Bir  de şu uzay gemisinin içindeki soğuk bir türlü geçmek bilmiyordu. Üşüyorlardı. Gene  de bu  sohbet  etmelerini  engellemiyordu. Bundan sonra hiç bir şey birbirleriyle olan sohbetlerini engelleyemezdi.

"Biliyor  musun? önceden inanmıyordum,  ancak  uzaylılarla ilgili bir çok hikaye okudum. Bir  makalede uzaydan gelen yaratıkların yaklaşık 300  yıldır insanları kaçırdığından bahsediyordu. İddialara göre yıllardır ,bir  ya  da birden fazla insan dünya dışı varlıklar tarafından geçici bir süre alıkonulmakta. Ayrıca  farklı yerlerde yaşayan birbirleriyle iletişim kurmaları hiçbir şekilde mümkün olmayan kişiler tarafından verilen detaylı kaçırılma raporlarının şaşırtıcı bir biçimde birbirleriyle tutarlılık gösterdiği görülmüş,  dedi, " Aslı.

"Bu  anlattıkların ilginç dedi" Merve. "Fakat  bir o  kadar  da  gerçek olduğunu  şu  anda  içinde  bulunduğumuz  durum gösteriyor".

"Kesinlikle diyerek kendisine katıldığını  belirtti, " Aslı. Konuşmayı  sürdürüyorlardı  ki, bakıyorum da, çabuk  kaynaşmışsınız ne  mutlu size diyen uzaylıyla ikisinin de bakışları  aynı  anda  uzaylıya  çevrildi.

Mutlulukları  bir  anda yerini derin bir üzüntüye bırakmıştı.