Tegengif

1. Liefde doorstaat veel maar niet alles...

Hey flappy'ss

Owke uhm ik wil effe mededelen dat dit hoofdstuk misschien een beetje onduidelijk kan zijn maar in de volgende hoofdstukken wordt het wel duidelijk. Dus ga relaxt zitten en geniet van het hoofdstuk... en achteraf VOTE COMMENT FOLLOW

xxBIEKExx

---------

(Verteller)

Stel je voor,je zit in een auto samen met je drie beste vriendinnen. Jullie komen net van een wild feestje en hebben allemaal te veel gedronken. Jullie kennen geen risico's. Maar gevaar ligt altijd op de loer...

En dan...BAM! Chaos,je hoort mensen je naam roepen,maar ziet niemand. Kreunen van mensen die pijn hebben,hoor je ook. Maar je kan niks doen. Je zit als verlamd in het wrak van de auto. Je wil ze helpen,maar je bent machteloos.

Je kan er niks aan doen,maar het gebeurt toch. Die ene gebeurtenis in je leven die alles veranderd. Je kan de tijd niet terugspoelen of op pauze zetten,ook al zouden we dat graag hebben. Wat gebeurt is,is gebeurt. En daar zal je altijd de gevolgen van meedragen.

Je zweeft rond in de oneindige duisternis en weet niet wanneer het ophoud.

Dit overkwam Bieke. 5 maand geleden gebeurde het tragische ongeval waarbij haar 3 vriendinnen op slag dood waren. Bieke overleefde de crash,maar ligt sindsdien in coma. Al 5 maanden toont ze geen teken van leven. Haar ouders en overgebleven vrienden kijken moeizaam toe,hoe ze iedere dag wat verder wegzakt.

Haar vriendje zit al vanaf dag 1,iedere dag aan haar bed. Hopend op de dag dat ze wakker wordt. Veel mensen hebben de hoop al opgegeven maar Samuel blijft doorzetten. Liefde doorstaat alles,dat is zijn motto.

Hij blijft hopen dat ze ooit nog eens haar ogen zal openen en hem liefdevol zal aankijken. Dat ze zal kunnen spreken en zeggen:'Ik hou van je!' Op die dag wacht hij al zo lang,maar tot nu toe is er nog geen resultaat te zien.

Tot het moment dat je die irritante piep hoort. Het signaal dat het hier eindigt en ze voor altijd weg is. Ze heeft het al een paar keer doorstaan,maar haar hart zal niet voor eeuwig blijven vechten.

Het moet verzorgt worden en dat kan alleen maar door Sam.

Hij blijft over haar waken tot het einde,maar niemand weet hoelang dat nog zal duren.

Dat ene moment,wanneer het tot nu toe levenloze lichaam ineens beweegt. Haar ogen openen zich moeizaam en kijken verward de kamer rond. Dan landen haar ogen op Samuel,die haar met tranen in zijn ogen aankijkt.

Ze kan geen woord uitbrengen,het enige wat ze doet is verward voor zich uit staren. Op het moment dat ze haar keel schraapt en iedereen haar verwachtingsvol aankijkt. En er gewoon een simpele vraag uit haar mond komt. 'Wie zijn jullie?' Ze haar hand wegtrekt uit dat van haar lief.

Loslaten,het enige wat haar hart nog kon genezen heeft ze losgelaten...