Tegengif

21. What if...

(Wat vooraf ging....)

"Samuel, alsjeblieft niet gaan!" Smeek ik hem.

"Niet gaan?! Ik ben aan het vechten om ons te redden! Weet je wel hoe pijnlijk dit is voor mij? Ik doe dit voor óns en dan hoor ik hier dat je met hem zoent!" Schreeuwt hij zo kwaad dat ik de aderen in zijn nek kan zien.

"Samuel alsjeblieft, luister even naar me." Smeek ik nu in tranen.

Hij schud wild zijn hoofd nee.

"Je zei me dat het nooit de bedoeling was om mijn hart te breken, maar niemand heeft me ooit zo hard gekwetst." Zegt hij, en loopt weg. Mij in tranen achterlatend. Hij is nog geen seconde weg en ik voel Zoë en Sterre's troostende armen om me heen.

......

(Bieke's pov)

Wat heb ik gedaan? De enige vraag die de laatste dagen in mijn hoofd omgaat.

Het is nu drie dagen geleden dat Samuel ons een soort van heeft opgegeven. Ik voel me slecht, echt slecht.

Het enige wat ik in die drie dagen gedaan heb, is gehuild. Ik heb gehuild om iets waar er waarschijnlijk nooit mee een oplossing voor gevonden zal worden.

Ik zit ook te denken aan Dioni. Hem wil ik nooit meer zien. Hij heeft ervoor gezorgd dat wat ik en Samuel weer hadden kapot is.

Alle jongens zijn kwaad op hem.

Gisteren is Kaj hier geweest en ik heb echt een goed gesprek met hem kunnen voeren. Hij was mijn schouder waar ik op kon uithuilen.

Mijn ouders zijn ongerust. Ze zijn bang dat ik weer zal hervallen als ik het niet wat rustiger aan zal doen. Misschien hebben ze gelijk. Het is misschien maar beter.

Dan hoeft er niemand meer ruzie om mij te maken. Zou dan iedereen gewoon doorgaan met hun leven?

Zou Samuel dan verder kunnen met zijn leven en een nieuw lief gaan zoeken? Eentje die niet psychisch ziek is?

Als ik er niet meer was zouden ze dan om mij treuren nu ik alles toch al verpest heb?

Ik adem diep uit. Dan word er op mijn deur geklopt.

"Binnen." Mompel ik en ga rechtop op mijn bed zitten. Dan komt Ben mijn kamer binnen.

"Heey." Zegt hij, en ik knik even naar hem als groet.

"Hoe gaat het?" Vraagt hij en komt naast me zitten. Ik haal mijn schouders op.

"Het gaat." Mompel ik. Ben blijft me aankijken en ik kijk hem vragend aan.

"Is er wat?" Vraag ik.

"Ik heb Samuel gesproken vandaag." Zegt hij, en meteen worden mijn ogen wijd.

"Wat zei hij!? Wil hij eindelijk mijn kant horen?" Vraag ik. Ben zucht en schud zijn hoofd nee.

"Maar hij is niet boos op je. Hij is alleen heel gekwetst, maar hij wil je voorlopig niet zien." Zegt Ben eerlijk. Ik laat mezelf op mijn bed vallen.

"Dat was het dan." Mompel ik. Ben kijkt me verbaasd aan.

"Hij had dus toch gelijk." Zegt hij dan.

Ik kijk Ben vragend aan.

"Wat bedoel je?" Vraag ik.

"Nou toen Dioni je afwees nam je in eerste instan geen nee als antwoord. En nu dat het even moeilijk wordt met Samuel geef je hem meteen op. Je voelt dus nog duidelijk meer voor Dioni." Dan wordt ik een beetje boos.

"Wat weet jij er nou helemaal vanaf?! Samuel wil me niet meer zien, wat kan ik nou doen om het beter te maken?" Roep ik.

"Voor hem vechten! Voor je relatie vechten!" Roept Ben hard terug.

"Je hebt hem gekwetst oké. Je moet hem bewijzen dat je 100% voor hém kiest, en niet meteen opgeven!" Zegt hij. Even denk ik na en besef ik dat hij helemaal gelijk heeft.

------------
Heyyy!
Dus dit is een iets wat korter hoofdstuk omdat ik deze week twee keer ga updaten in plaats van 1 keer.

Waarom?
Ik ben volgende week niet meer in België, mijn veilige thuishaven, maar ik ga naar Duitsland met vrienden! We hebben daar niks of toch bijna niks van internet dus kan ik een hele f****** week niet updaten :(

Daarom deze week dus 2 hoofdstukjes!

Hoe denken jullie eigenlijk dat het zal aflopen? Niet dat het einde al in zicht is maar aan alles komt een einde dus....

Veel leesplezier x

Ps. Ik vond die foto gewoon leuk ;)

xxBIEKExx
XxJessi