Tegengif

2. I will save you...

(Samuels pov)

De warmte die haar hand uitstraalde is verdwenen. Het voelt leeg,ik dacht dat ze terug was. Maar eigenlijk is ze nu nog verder weg.

Ze keek me aan alsof ik een wildvreemde was,geen enkel spoor van emotie in haar ogen. De liefdevolle sterretjes waren weg. Het leek wel alsof ze leeggezogen waren. Ik had zo het gevoel dat die blik voor eeuwig weg was.

'Wie zijn jullie?'vraagt ze opnieuw,deze keer ietsje luider. Haar moeder is in tranen uitgebarsten en haar man probeert haar wat te kalmeren. 'Wij zijn het,je familie',probeert haar broer haar duidelijk te maken.

Mijn Bieke herkende de mensen die van haar houden niet meer. Hoever is het kunnen komen? Hoever is ze hier vandaan geweest,dat ze het is vergeten?

Langzamerhand stromen dokters de kamer binnen. Iedereen wordt weggestuurd. Ik kijk nog éénkeer achterom recht in het gezicht van een verward meisje en dan gaat de deur dicht.

------

'Meneer en mevrouw De Vriendt?'vraagt een dokter die de wachtkamer binnenwandelt. De ouders van Bieke staan recht en volgen de dokter op de voet.

Omdat ik geen echte familie ben,mag ik nooit bij zulke gesprekken aanwezig zijn. Ik word er gek van! Ik behoor evengoed tot haar familie. Ik was haar vertrouwenspersoon en zij de mijne.

Haar moeder komt al huilend binnen en haar vader loopt er doelloos achter. Meteen schieten ik en Ben Bieke's broer recht. 'Wat heeft hij gezegd?'vraagt Ben met trillende stem.

'Ze is haar geheugen kwijt,ze lijdt aan Anterograde Amnesia.Dat wil zeggen dat ze zich niks meer herinnert van voor het ongeluk',maakt haar vader duidelijk. De man die al die maanden sterk is gebleven,krijgt nu ook tranen in de ogen.

Ik moet het nog even laten bezinken. Ze weet niks meer,niks. Alle mooie dingen die we samen hebben beleefd,weg voor altijd.

(Flashback)(verteller)

Hand in hand loopt het verliefde stel over het strand. Oké het klinkt cliché,maar het is gewoon romantisch.

Samuel vertelt een verhaal over iets wat hij met de band heeft meegemaakt. Bieke luistert aandachtig en houd zijn hand stevig vast.

Hoe oplettend ze ook zijn. Ze zien het niet wanneer er opeens een iets wat grotere gol hun kant opkomt.

Je raad het al. Ze worden alle twee de zee in getrokken.

Daar staan ze dan nat,maar nog steeds glimlachend naar elkaar te kijken.

Dan komt het moment dat hun lippen elkaar raken en het vuurwerk er vanaf springt. Zo cliché,maar oo zo schattig...

(Einde flashback)

(Terug naar Sams pov)

Die mooie herinnering voor eeuwig en altijd weg. Maar ik zal ervoor zorgen dat ze zich weer helemaal voelt als vroeger.

Ik heb er alles voorover om mijn Bieke weer terug te krijgen. Ookal moet ik daar al de rest voor opgeven.

-Being deeply loved by someone gives you strength, while loving someone deeply, gives you courage.-

-------

Heyyyy flappy's

Thnx for reading this!! Het kan nu nog een beetje saai/onduidelijk maar het wordt beterder!!

Nog een vraagje!! Ik ga elk hoofdstuk proberen afronden of beginne met een bijpassende quote... Wat vinden jullie??? Doen of nahhh???

VOTE

COMMENT

FOLLOW

xxBIEKExx