Tegengif

18. Flashbacks and awkward moments...

(Bieke's pov)

Ik trek men kap nog wat verder over mijn hoofd. Het is erg koud buiten en zeker als je er al uren loopt. Het is nacht, denk ik.

Nadat Dioni naar me toe was gekomen en ik met mijn broer gepraat had, was ik vertrokken. Gewoon midden in de nacht, alleen op straat. Mijn ouders flippen straks waarschijnlijk als ze zien dat ik niet in bed lig. Maar dat boeit me op dit moment niet.

Ik steek mijn handen diep in men zakken, op zoek naar mijn iPhone. Wanneer ik hem heb gevonden, zie ik dat ik een berichtje heb van Dioni.

"Je moet het niet persoonlijk opnemen, wat ik daarjuist deed was voor je eigen bestwil.Ik vind jou ook heel leuk, maar het kan gewoon niet op die manier.Jij hoort bij Samuel en ik, ja dat zien we wel... Blijf niet boos xxDion"

Met betraande ogen kijk ik naar het nu troebele scherm. Meent hij dit nu echt? Waarom moet ik nu ook in zo een stront situatie zitten? Kan ik niet gewoon verliefd zijn op Sam, net als vroeger. Nee, ik moet verliefd worden op zijn beste vriend. Goed bezig.

Terwijl ik verder de donkere straten inloop, schiet er me ineens een beeld voor ogen...

(Flashback -->)

'Nee Sam,stoooooppp!'gil ik het uit. Samuel zit bovenop me en is me aan het kietelen. Even voor de duidelijkheid,ik kan daar niet tegen. 'Alleen als je zegt dat ik de knapste jongen van de wereld ben',grijnst hij en neemt effe een pauze tijdens het kietelen. Nee,ik ga hem negeren. Ik houd mijn lippen stevig op elkaar.

'Ohw gaan we het zo spelen!'hij doet gewoon verder,hij blijft me verder kietelen. 'Samuel-l je bent de k-knapste jongen van de hele w-wereld',fluister ik. 'Wat zei je?Ik heb je niet verstaan,babe',vraagt hij onschuldig. 'Nee,ik ga het niet opnieuw zeggen.Als je het niet gehoord hebt dan heb je pech',lach ik hem uit.

Er valt een stilte. Geen ongemakkelijke stilte,gewoon normaal. Langzaam buigt Sam zich naar voor en blijft een paar centimeter boven mijn lippen hangen. Ik voel zijn warmte zelfs,maar ik kan er niet bij. Hij weet gewoon dat ik naar zijn lippen verlang en hij daagt me nog een beetje uit ook.

Zijn lippen strelen zachtjes over de mijne. Er ontsnapt een lichte kreun uit mijn mond. Het is eerder een smeekend geluid dan een geluid van genot. Nu plant hij rustig zijn lippen op de mijne. Ze bewegen traag maar mooi gelijk over elkaar. Meteen ontploft er een vonk in mijn buik,een gevoel dat ik nog nooit eerder heb gevoeld.

Langzaam voel ik zijn lippen van de mijne gaan,daar gaat het gevoel. Hij gaat naast mij op het bed liggen. Ik nestel me tegen hem en hij slaat beschermend zijn arm om me heen. 'Sam,ik ben moe',vertel ik hem. Hij zucht even en probeert zich dan weer recht te zetten.

'Ik moet er vandoor,tot later Bieke',hij drukt nog een laatste kus op mijn haren en verdwijnt uit mijn kamer. Samuel heeft een druk leven,vrienden en familie,maar ook zijn carrière moet onderhouden worden. Hij is zanger in één of andere groep,boeit me niet echt. We hebben ieder ons eigen leven.

Ookal komen we vaak met dat van elkaar in aanraking. Ik kijk glimlachend naar de foto op mijn muur. Ik en mijn vijf vrienden...

(Einde flashback<--)

Wat moeten die tijden van vroeger toch top geweest zijn. De jongen waar ik van hield, zo dicht bij mij en nu kan ik me bijna niet meer herinneren wat die gast voor mij betekende... Waarom is alles zo ingewikkeld?

Verward kijk ik om me heen. Op de één of andere manier komt deze wijk me bekend voor...

(Flashback-->)

Samuel kust me intens op de lippen. Ik kruip naar hem toe,wat moeilijk gaat als je in een auto zit. Sam trekt me op zijn schoot, maar heeft het niet door dat hij daardoor op de toeter drukt.

De luide toeter galmt door de wijk. Ineens begin ik luidop te lachen en Samuel doet vrolijk mee. Wat alcohol toch allemaal met je kan doen...

'Zullen we naar binnen gaan?'vraagt hij verleidelijk in mijn oor. Als antwoord giechel ik maar wat. Dit is echt abnormaal,ik giechel nooit.

We strompelen de auto uit. Samuel kan me nog net tegenhouden of ik lag op de grond. Gefascineerd kijk ik om me heen,allemaal gezellige huisje. Fijn, zo stil en rustig.

Totdat Samuel het idee krijgt op me in bruidsstijl naar binnen te dragen. Het enige wat ik kan doen is lachen op zijn originaliteit.

(Einde flashback<--)

Ik heb vandaag echt veel van die gedachte momentjes. Soms is het heel raar, alles nog een keer opnieuw te beleven ookal lijkt jet de eerste keer.

Daarvan ken ik het, Sam woont hier! Zoekend kijk ik rond naar het juiste huis. Daar aan de overkant van de straat staat een normaal huisje,met Sams auto en een andere voor de deur.

Ik wandel er snel heen. Om een onbekende reden wil ik nu heel snel bij Samuel zijn. Ik kijk nog eens naar het uurwerk op men iPhone, 9:20. Zo laat al... Maarja met al die gedachten gangen gaat de tijd snel.

Aarzelend druk ik op de bel. Ik hoor voetstappen de deur naderen. Een meisje van een jaar of 16-17 doet de deur open. Heel even kijkt ze me verbaasd aan, maar dan trekt ze me glimlachend in een knuffel.

Ok dit is weird. 'Zal ik Samuel even roepen?'vraagt ze zonder meer uitleg. Traag knik ik. 'SAM!'roept ze luid naast me, ik ben bijna doof...
'WA IS ER?!'roept hij geërgerd terug. Door het horen van zijn stem krijg ik het warm. 'ER IS IEMAND VOOR JE!'roept ze weer,ik ga echt doof worden door deze meid.

Ze steekt nog net haar duim naar me op, als ze in een andere deur verdwijnt. Ze laat me gewoon achter!

Dan hoor ik gestrompel van de trap komen, ik draai me traag op en kijk naar boven. Samuel komt in een snel tempo de trap afgelopen terwijl hij zijn gezicht afdroogt in een hand doek.

Hij heeft zelf nog niet gemerkt dat ik hier sta. Hij draagt een zwarte trainingsbroek en verder niks. Met wijde ogen kijk ik naar zijn sixpack. Ik kan nog steeds niet geloven dat die gast ooit mijn vriendje was.

Pas als Sam op de voorlaatste trede staat, haalt hij de handdoek weg.
'Bieke...'zegt hij ongelovig en verliest een beetje zijn evenwicht, waardoor hij van de tweede laatste treden valt.

'Oh my Sam!Gaat alles wel goed?'vraag ik in paniek terwijl ik naast hem kniel. 'Nu jij er bent, gaat alles al veel beter', zegt hij schattig.

Ineens staat hij naast mij recht, heel dichtbij. Ik begin er zelf lichtjes door te zweten. Hij is zeker een kop groter dan ik dus kijkt op me neer. Hij leunt dichter naar me toe en net op het moment dat ik zijn zachte adem tegen men lippen voel strijken.

Vliegt er een deur open en staat het meisje van daarjuist en een iets wat oudere vrouw lachend naar ons te kijken. Awkward...

-------------
Heyy lezertjes!

Een nieuw hoofdstuk vers van de pers voor jullie!

Much love from me! X

Comment
Vote
Follow

xxBIEKExx
XxJessi