17. Just not meant to be...

328 20 8
                                    

(Dioni's pov)

'Het was net als vroeger!'zegt Samuel enthousiast. Heel de morgen al is hij bezig over zijn afspraakje met Bieke gisteren. Niet dat ik het niet leuk vind voor hem dat het weer beter gaat, maar het irriteert wel een beetje.

Net zoals het moment dat Cassius verliefd werd op Zoë en Jai verliefd werd op Sterre, ze konden hun mond maar niet houden over hoe mooi en lief ze wel niet waren. Dat zijn zo van die momenten dat je een vriendin hebben mist. Ook als we afspreken in een club ofzo, dan waren Bieke, Zoë en Sterre er ook altijd bij en ja soms deden ze klef...

'Aarde aan Dioni!'hoor ik iemand zeggen. Ik draai mijn hoofd en zie Sam geërgerd mijn kant op kijken. 'Heb je wel iets gehoord van wat ik gezegd heb?'vraagt hij boos.

'Sorry man, was er even niet bij met men gedachten', vertel ik hem. 'Zoals ik al zei:ik en Bieke gaan het opnieuw proberen!" Zegt hij enthousiast.

"Ik ben blij voor je man!" Zeg ik maar ergens voel ik het toch steken. Bieke is een leuk meisje, ik heb haar alleen nooit zo gezien omdat ze Sam zijn meisje was. En nu vind ze míj leuk, en ik weet dat het fout is, het voelde toch zo goed.

"Ik ben ook blij. Het duurde lang genoeg, en binnenkort kan ik haar gewoon weer mijn meisje noemen." Zegt hij. Waarom ben ik nou niet blij voor hem?

(Bij Bieke thuis)

"Heey, Bieke!" Zeg ik vrolijk als ik haar zie. "Dioni!" Zegt ze en rent zowat op me af. Dan voel ik haar armen om mijn nek. 'Hmmm wat ruikt ze lekker' denk ik bij mezelf.

"Waar zijn je ouders?" Vraag ik. Bieke weet natuurlijk niet dat haar moeder me eigenlijk verboden heeft om nog met haar om te gaan. Gelukkig was Ben er en liet hij me binnen.

"Ze zijn boodschappen doen. Wil je mee naar mijn kamer?" Vraagt ze, en ik knik. Ze pakt mijn hand vast en loopt voor me uit de trap op.

"Hoe gaat het met je?" Vraag ik haar , en ze lacht.

"Het gaat goed met me. Ik begin me steeds meer te herinneren van dingen die in het nu gebeuren. Het is wel fijn dat ik nu niet alles vergeet een dag nadat het gebeurd is." Lacht ze.

"Ik ben al niet zo vaak bij je, dan wil ik natuurlijk ieder moment onthouden." Lacht ze blozend.

"Hoe zit het met jou en Sam?" vraag ik. Bieke's houding verandert meteen.

"Hoezo?"

"Ik hoorde dat jullie het heel leuk hadden gisteren?"

Het blijft even stil.

"Klopt. En ik begin ook steeds meer te geloven dat wat ik en hij samen hadden echt heel mooi was. Ik bedoel hij weet dingen over me die ik zelf vergeten was!" Zegt ze, en ergens diep van binnen ben ik teleurgesteld.

"Maar als het gaat om wat ik voel... Dan ben jij nog steeds de enige." Zegt ze.

Dan kijken we elkaar in de ogen aan. Het lijkt alsof er iets klikt in mijn hersens en ik leg mijn vingers onder haar kin en duw die naar boven.

Ze kijkt me net grote ogen aan en ik buig langzaam naar voren. Wanneer onze lippen elkaar raken voelt het in één woord geweldig. Ik ga met mijn tong langs haar onderlip, om te vragen om toestemming en dan opent ze haar mond. Even draaien onze tongen om elkaar heen, en ik wou dat het voor altijd zo kon zijn.

Dan bekruipt een vreselijk schuldgevoel me. Wat ben ik aan het doen?! Samuel, mijn beste vriend. Ik hou van hem als een broer, maar hier sta ik dan net mijn tong half in de keel van zijn meisje.

Snel trek ik me los.

"Wat is er Dion?" Vraagt Bieke, en ik schud mijn hoofd.

"Dit kan niet." Mompel ik.

Bieke kijkt niet begrijpend.

"Maar waarom niet? Het voelde toch goed? "

Ik schud mijn hoofd

"Ik kan het gewoon niet. Het spijt me Bieke, ik moet gaan." Zeg ik snel.

(Bieke pov)

"Dioni, wacht!" Roep ik hem nog na, maar hij is al weg.

Ik hoor voetstappen op de trap en dan komt Ben mijn kamer binnenkomen.

"Wat is er gebeurd?" Zegt hij. Ik haal mijn schouders op, maar mijn lip begint te trillen en ik heb moeite om mijn tranen binnen te houden.

"Bieke, wat is er nou?"

"Ik wil er niet over praten." Zeg ik. Dan trek ik mijn benen in en leun mijn hoofd tegen mijn knieën aan.

Ik voel dat Ben naast me komt zitten. Ik kijk hem weer aan en hij kijkt meelevend terug.

"Heeft hij je afgewezen?" Vraagt Ben, en ik knik. Nu beginnen de tranen ook te stromen en Ben omhelst me.

"Niet huilen gek! Jij en Dioni zijn gewoon niet meant to be." Zegt hij sussend, maar daardoor begin ik alleen maar harder te huilen. Wanneer ik die stekende pijn in mijn borst voel weet ik zeker dat mijn hart gebroken is. 'Dus dit is wat Samuel voelt' denk ik bij mezelf. En ook al heb ik niet 'zulke' gevoelens voor hem ben ik bereid me 100% in te zetten want dit gevoel is verschrikkelijk en dat wens ik niemand toe.

---------------
Hey lezertjes!

Veel plezier met lezen!
Laat iets achter in de comments!

Vote
Comment
Follow

xxBIEKExx
XxJessi

TegengifWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu