Tegengif

14. Some things are really wrong

(Bieke's pov)

'Bye jongens!'roep ik nog een keertje. Ik en Dioni zijn net de voordeur uit als Samuel naar ons loopt. 'Bieke,wacht!'roept hij. Sam komt naast mij tot stilstand.

Ik draai me naar hem en glimlach lief. Hij kijkt me grijnzend aan en trekt me nog een keer in een knuffel. Nadat ik hem daarstraks voor de eerste keer geknuffeld had,kan hij er maar niet mee ophouden. Ik snap hem eigenlijk wel,ik wil Dioni ook heel de tijd knuffelen.

Ik sla mijn armen om Samuel heen en leg mijn hoofd in zijn nek. Ergens heel diep van binnen doet het deugt om deze jongen zo vast te houden.

Zijn armen zijn strak om me heen geslagen en zijn warme adem kietelt in mijn nek. Hij fluistert in mijn oor:'Ik zal je missen,wanneer zien we elkaar weer?'

'Zo snel mogelijk',fluister ik terug. Ik voel hem glimlachen tegen mijn kaak. We blijven nog heel even zo staan tot Sam me loslaat.

Nu pas heb ik door dat Dioni er een beetje awkward bij stond. Snel glimlach ik naar hem en draai me dan weer naar Samuel.

'Doei..'zeg ik en geef hem een kus op zen wang. Ik zie dat er een licht roze tint op zijn kaken verschijnt en er gebeurt waarschijnlijk hetzelfde bij mij.

'Bye,My love!'

......

(Dioni's pov)

'Bieke!Daar ben je eindelijk!'roept haar moeder wanneer we aan hun voordeur staan. Na een lange en stille autorit waren we eindelijk aangekomen.

Het was vooral stil omdat Sam en Bieke net zo een innig afscheid genomen hadden. Eigenlijk was het niet zo innig,maar voor deze situatie toch wel.

Bieke kijkt verward naar de boze vrouw voor haar. Zij weet er natuurlijk niks van. Haar moeder bekijkt me ook even scheef,waarschijnlijk had ze eerder gedacht dat Samuel haar naar huis zou brengen.

Ik loop achter Bieke de woonkamer binnen. Het ziet er nog steeds uit als hoe ik het me herinner. Meneer De Vriendt
zit in de zetel naar televisie te kijken.

'Daar is mijn kleine meisje!'zegt haar vader enthousiast. 'En Dioni,leuk om je weer te zien',zegt hij wanneer ik zijn hand schud. Ik heb deze man altijd al gemogen.

Na alle vragen van Bieke en haar ouders beantwoord te hebben over gisteren,trekt haar moeder een besluit. 'Bieke mag het huis niet meer uit zonder begeleiding',deelt ze mee.

'Maar mam,ik ben geen klein kind meer!'protesteert Bieke. Ik kijk even haar kant uit en grijns lichtjes. Nog steeds zo koppig als vroeger.

'Niks te maar,het is voor je eigen veiligheid',zegt ze,'als de jongens je willen opzoeken,komen ze maar naar hier.'

Bieke kijkt boos voor zich uit.

'Ik vond het heel gezellig,maar ik moet er vandoor',vertel ik aan Bieke en haar ouders. 'Nee,kan je niet nog even blijven?'vraagt ze met puppy ogen. 'Sorry,ik moet ergens heen met Jasha...'

'Ik laat je wel uit',zegt haar moeder.

Bieke trekt me in een sterke knuffel en nestelt haar hoofd in mijn nek. Dit is echt zo fout. 'Ik zal je missen',fluistert ze.

Ze geeft me nog een kus op mijn wang en daarna loop ik naar de gang, waar haar moeder al op mij staat te wachten.

'Kijk Dioni,je bent een goede gast maar sta niet tussen Bieke en Samuel.Die twee horen gewoon samen en daar moet jij niet ineens tussen staan ok?'zegt haar moeder direct.

Verbaast knik ik.

'Ik wil dat je haar niet meer komt opzoeken.'

------
Heyyyy lezertjeS!!!

Hier is speciaal voor jullie een extra hoofdstukje voor de feestdagen!
Dus veel leesplezier!

Kunnen jullie de afbeeldingen zien die ik plaats?
--> op deze foto=huis van Bieke

Vote
Comment
Follow

xxBIEKExx
XxJessi