STILL INTO YOU

CHAPTER 11

CHAPTER 11

KNOW

Nasa isa kaming expensive restaurant ni Noah nakaupo na kami nag order na din kami at hinihintay namin yung order namin.

"Thank you" aniya at inangat ko naman sakanya ang paningin ko

"For what?" tanong ko pa

"Kasi pumayag ka na lumabas tayo i mean mag date" aniya at nag smile i miss he's smile.

"Yeah it's fine" sabi ko.

Well okay lang naman talaga sa akin eh ganito naman kahit kanino pero syempre di ko din matatanggi sa sarili ko na mahal ko pa din sya.

Maya maya pa ay dumating na ang pagkain namin at nag start na kami kumain ng biglang may gusto ako sakanyang itanong.

"Noah" usal ko at nag angat naman sya ng tingin sa akin.

"Mmm?" tanging usal nya

"Can i ask a question?"

"Sure....what it is?"

"Why you us to go out?" tanong ko ngumisi naman sya.

"Because i want to know you better" aniya

"So tou still think that you didn't know me?"

"Well i guess yes" aniya at di naman ako sumagot "I want to know you more why your like that na kahit i hurt you you still being too friendly with me"

"Your still friendly with me naman din eh"

"Yeah i know but you know even a person inflicted a pain to you your just smile then forgive them"

"Wala naman mangyayari kung sasaktan ko sya" sabi ko at di naman sya kaagad nag salita "You know i'm not the type of person that wants vengeance"

"Yeah because you always want peace"

"If you really wanna know me may pupuntahan tayo" sabi ko

"Saan naman?"

"Basta"

Pagkatapos namin kumain ay lumabas na kami dumeretso sa parking lot at tinuro ko ki Noah ang papunta doon sa tinutukoy ko.

Pumunta kami sa isang secret garden pinagawa ko to kasi kita dito ang city nakaka relax at kahit sumigaw ka walang makakarinig sayo.

Tumaas kami para makita nya yung pinaka taas.

"Wow ang ganda dito" namamanghang aniya

"Yeah pinagawa ko talaga to"

"Bakit naman?" aniya at nilingon ako tumingin naman ako ng deretso at pinagmasdan ang mga ilaw.

"Kasi nakak relax dito at kapag may problema ako dito ako pumupunta"

"Bakit kagaya parin dati gusto mo parin mapag isa noh?"

"Oo naman kasi don lang ako nakakahanap ng peace"

"You know you deserve to be happy"

"Everybody does" sabi ko di ko pa din sya nililingon.

"Yeah" aniya at di na muna ako kumibo "Sorry" aniya.

"It's fine wag ka na humingi ng sorry ng paulit ulit kasi iisa lang din naman ang sasabihin ko" sabi ko pa at nilingon ko naman dya natitig na titig sakin.

"But still sorry" aniya at tumingin ako ulit ng deretso saka nagsalita.....

"Sorry accepted" sabi ko at tumawa tawa pa.
At nilingon ko sya na nakatingin sa akin and naka smile pa ang gwapo nya pa rin.

"Nagalit ka ba sakin?" aniya at di naman ako sumagot "O galit ka parin sakin?" aniya kaya napalingon ako sakanya.

"Hindi ako nagalit" sabi ko at di naman sya nag salita. Iniwas ko naman ang tingin ko sakanya saka nag salita ulit "Nasaktan ako" sabi ko at naramdaman ko namang nangngingilid na ang mga luha sa mata ko.

"Sorry" aniya

"It's fine tsaka kilala naman kita eh for sure you have a great reason"

"Yeah-" di ko sya pinatapis

"But you still not ready to tell me right?" sabi ko at nioingon sya tumango naman sya kaya nag smile naman ako sakanya at unti unting tumulo ang luha sa mga mata ko.

Nabalot kami ng konting katahimikan naupo na kami at nararamdaman kong nakatitig sya sa akin.

"May problema ka?" tanong ko sakanya

"Bakit mo natanong?" tanong nya naman sa akin.

"Halata eh" sabi ko naman di ko parin sya nililingon ayaw ko makita ang mga mata nyang malukungkot dahil ako lang ang masasaktan.

"Yeah" aniya

"Kaya ka ba nakipag kita sa akin?" tanong ko

"Yes" aniya di ko naman sy sinagot. "Wala kasi akong ibang malapitan eh bukod sayo kasi alam ko of all people ikaw lang ang makakaintindi sa akin." aniya dahilan oara lingonin ko sya.

"It's fine sabihin mo sa akin ano yun?"

"Masyado na akong nahihirapan at nasasaktan eh alam mo yun gusto kong magalit pero di ko magawa" sabi nya.

"Kaya yung galit naiipon and its not good Well i guess mas lalo ka lang masasaktan pag sinabi mo pa yung problema mo try to shout" sabi ko at nilingon sya di na sya sakin nakatingin. "Isigaw mo walang makakarinig sayo dito" sabi ko pero di pa rin sya kumibo Nararamdaman ko ang galit sa kanya halatang galit sya nag sisisi malungkot isang bagay kaya pumayag din akong makipag kita sakanya. "Hindi makakatulong na iniipon mo ang galit mo Noah"

"I-I just don't know Trix" aniya habang tumutulo ang luha dahilan upang iiwas ko din ang paningin ko.

"Basta im always here okay?"

"I know" aniya "Kaya nga sayo ako lumapit eh kasi makita lang kita nakakalma na ako"

"But lagi mong tatandaan wag mong iipunin yung galit mo" sabi ko "And you can go here if you want to be alone"

"Really?"

"Yes"

"Im so lucky to have you sorry for cheating i know di ko na yun mababawi but sana hayaan mo kong bumawi sayo?" aniya at di naman muna ako sumagot "Sana hayaan mo kong maka bawi sayo kasi if not i would be very mad at myself kagaya ngayon"

"You've got a lot of time para bumawi Noah"

"I hope so" at natigilan naman ako sa sinabi nya.