CHAPTER 38

1.5K 36 0
                                    

CHAPTER 38

WEIRD

Mas naging busy sila this days, everything is weird, and everyone seems like avoiding me, I get my phone and text Noah.

AKO:
Hey! where are you? are you busy? i'm still not eating lunch. Bring me some.

I texted, gusto ko lang talaga sya makita medyo kaso bihira na lang kaming mag kita. I checked my phone wala naman syang reply. May kumatok naman sa office ko.

"Come in"

"Lay pinapabigay mi sir Noah, mag lunch ka na daw" si Samantha, tumango naman ako lumabas na sya. Why he didin't text me?

AKO:
Are you avoiding me? :(

I text, nag beep nama  ang phone ko.

NOAH:
I'm just busy.

Nalungkot ako sa text nya kinain ko na lang ang pagkain na binigay nya na for sure inutos nya lang naman.

AKO:
I'm sad :(

NOAH:
Don't be.

Ang tipid nya pa mag reply. Nagpatuloy na lang ako sa pag kain alas sais na, biglang pumasok si Sam sa office ko.

"Why?" tanong ko.

"Pwede mo ba ako samahan?" tanong nya.

Nagtaka namana ko. "Saan?" tanong ko.

"Basta! tara na" aniya pa.

"Ngayon na?!" gulat na sabi ko.

"Oo!"

"Ang weird mo" I saod at inayon na din ang gamit. Minsan lang naman sya mag pasama so samahan ko na lang baka din mamaya ano pang mangyare dito.

Sa isang exclusive palce kami bumaba at ang dilim!

"Hoy! san ba tayo pupunta bakit ang dilim!?" tanong ki Samantha.

"Basta may kikitain lang ako!" aniya pa.

"Bakit dito?" tanong ko, hindi naman sya sumagot nah lakad pa kami ang dilim talaga bigla naman nawala si Sam sa gilid ko at kasabay noon ang pag bukas ng mga ilaw.

Nasa gitna ako ng hugis puso ng mga roses andoon sina mommy pati ang family ni Noah andoon din sina Elijah. At si Sam andoon na din katabi nila they all smiling at me nag taka naman ako. Napatingin ako sa likod ng tingnan nila ito tumugtog ang violin as he slowly walk toward me may dala sya na flowers.

Nang makalapit sya ay binigay nya ito sa akin.

"What are you doing?" I asked still confused of what's happening.

"You make me happier than I ever thought I could be. And if you let me, I will spend the rest of my life trying to make you feel the same way" aniya.

Hindi ako makapagsalita, naguguluhan ako pero alam kung ano ang nagyayare natigilan pa akl kahit expect ko na sa nangyayareng ito ng lumuhod sya sa harap ko at may nilabas na box, he opened it.

"In all my life, I never thought I would be so lucky as to fall in love with you" aniya pa. "Lay will you marry me?"

Now this explain everything why they were so busy, pero halos two months yun ah! Nahihilo ako pero pilit na hindi ko yun pinakita. I'm feeling this since last week.

STILL INTO YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon