STILL INTO YOU

CHAPTER 32

CHAPTER 32

SICK

Bakas sa mga mata nya ang pag ka gulat na makita akong nasa likod nya bahagya nya pang sinara ang pintuan, mahahalata mo ang tensyon at kaba sakanya ng tanungin ko yun.

"Tell me Kyl are you sick?" I asked hindi pa din sya makapag salita halatang gulat padin. "Please sige na, mas lalo akong mag tatampo kung may sakit ka tapks hindi mo sa akin sinabi! tayo panaman din ang pinaka bestest of friends diba?" Hindi pa din sya maka sagot.

"I-I'm not sick" nauutal na sagot nya.

"Then may binibisita ka dito, sino? bakit hindi mo sakin sinasabi? tapos kina Andrea oo, and bakit hindi ka bumisita ki Nico? o kahit nag pa kita sa akin?" sunod sunod na tanong ko. She looks bothered palipat lipat ang tingin nya sa akin at sa pintuan ng kwarto na bubuksan nya dapat kanina.

"A-Ahh yes, I was about to go sa room ni Nico" aniya na nauutal pa. "Tara!" yaya nya.

Hinigit nya ako kung saan ang daan papunta sa kwarto ni Nico leaving that room, I wonder sino kaya ang nandoon.

"Kyl" tawag ko sakanya habang nag lalakad na kami papunta sa room ni Nico.

"H-Ha?! what?" aniya.

"Is it true umalis na si Noah?" tanong ko sakanya hindi namab sya makatingin.

"Y-Yes, may aasikasuhin daw kasi sya doon" aniya pa, hindi naman ako sumagot andito na kami sa room ni Nico, masaya si Nico ng makita si Kyl.

"Your question got answered na ba?" napalingin ako sa nag salita sa tabi ko si Samantha. "Nag hihinala ka pa din"

"It makes wonder anong gagawin nya sa room na yun" I said.

"You're just overthingking, let it go" aniya pa, Lumalit si Sam ki Nico at si Kyl naman sa akin, naupo sya sa tabi ko.

"Wag ka na mag tampo sakin" aniya. "May binisita lang talaga akong kaibigan" aniya pa hindi naman ako sumagot niyaka nya ako. "Hey! diba best friends tayo! kaya wag ka na mag tampo!" aniya pa.

"Bakit mo sinabi kina Andrea then sakin hindi, eh akala ko ba best friends tayo!" sabi ko naman na nag pout pa.

"Sorry na! eh baka kasi pumunta ka don and makita mo si Kuya, magalit ka pa sakin" aniya pa, hinarap ko naman sya.

"Why you asked me na lumayo sakanya?" tanong ko nag iwas naman sya ng tingin.

"A-Ahhh" aniya na hindi makahanao ng sagot. "Sure naman ako na kaya mo rin sya pina alis dahil nag ka roon ka ng reason" aniya pa, tumango tango naman ako, sasagot na sana ako kaso biglang nag ring ang phone nya. "Excuse me" aniya at tumayo, pumunta sya sa ising sulok at doon sinagot ang tawag, pinag masdan ko lang sya pero lahat kami napa lingon sakanya ng sumigaw sya. "What?! sige pa punta na ako jan!" aniya.

"Hey, what's wrong?!" tanong ko, agad nyang tinago ang cellphone nya.

"I need to go!" aniya pa. "Bye Nico, it's emergency!" aniya pa na maiiyak na, lumabas na sya sa kwarto hindi an hinintay ang respong namin.

"Mom sundan ko lang po" sabi ko naman.

"Okay inagt ka baby!" si mommy, lumabas na ako.

"Samahan ko na po tita" rinig kong sabi ni Sam, ramdam kong sumusunod si Sam sa likod ko ang tinatahak ni Kyl na daanan ay ang daanan kanina kung saan namin sya nakita.

Dere deretso syang pumasok doon nag kakagulo ang mga doctor umiiyak na si Kyl pero hindi ko makita kung sino ang patiente natatabunan ito ng mga nurses and doctors, si Kyl naman ay todo ang iyak pero mas nag taka ako ng makita ko doon ang Mommy at Daddy ni Kyl.

"Sino ba nanjan?" si Sam kaya napatingin ako sakanya, nag kibit balikat ako.

Ngunit pag harap ko ay halos matumba na ako sa nakita kong nakahiga doon, hindi ako pwedeng magkamali, the doctor move dahikan uoang makita ko ang mukha ng nakaratay doon, andaming mga machines na naka kabit sakanya.

Noah.