STILL INTO YOU

CHAPTER 25

CHAPTER 25

LAYUAN

May nag doorbell at pinagbukdan na ni yaya si Kylyne na sinabihan ko din na matulog na at ako ng bahala.

"Can we talk" aniya.

"Yeah" I said.

"Don na muna ako Lay sa kwarto." si Samantha pinanood namin na tumaas si Samantha saka muli nag salita si Kylyne na naiiyak, at di ko alam kung bakit ako kinabahan bigla.

"I know I don't have a rights to say these pero I hope you will understand me Trix, You kno I love yoy right? that we we're best friends, sana walang mag bago" aniya na tumutulo ang luha.

"Just say it Kyl" sabi ko pa. "Maiintindiha  ko kung anong pinaghuhugutan mo nyan just say it" I said.

"Layuan mo na si Kuya" aniya.

"Why?" litong tanong ko.

"Just listen to me, ayaw ko lang na baka sa huli ikaw ang masaktan" aniya pa.

"Does he knows na sinasabi mo to sakin?" tanong ko umiling naman sya ng bahagya.

"No, no, he didn't kasi ayaw ka nyang lumayo sakanya, but look Trix ang gulo na diba, he doesn't have time for you, yes di mo pa sya sinasagot, pero alam ko yung relationship nyo is more than na doon" Aniya. "Para sakanya at sa sarili mo, layuan mo na sya, ayoko lang na in the end ikaw ang sasaktan, kagaya ng nangyare dati" aniya pa.

"But-" pinutol nya ang sasabihi  ko.

"No more but's Trix just listen to me, I have to go, maniwala ka sakin, magtiwala ka, layuan mo na si kuya before it's too late for you" aniya pa. "Ayaw ko lang na makita kang masaktan ulit dahil ki Kuya"

"Let me think" I said.

"Just do it! mauun na ako" naiya pa na niyakap ako ng sobrang higpit. "Don't be mad" aniya tsaka lumabas at umalis na.

I eas still shock sa mga sinabi nya, bakit ba gustong gusto nya na layuan ko si Noah. And what did She says? baka mangyare lang yung dati?

"Hey!" si Sam. "Anong sabi nya?"

"She wants me na layuan si Noah" I said honestly.

"What will you do?" alala namang tanong nya.

"I don't know why pero parang gusto ko na alang sya sundin especially sa mga nangyayare ngayon." I said.

"Better sleep bukas ka na kang mag isip, And I already texted tita na nandito tayo" aniya.

"Did you say why?" tanong ko.

"No, I have no rights to say that" aniya pa.

"Thank you" sabi ko tumango naman sya.

"Let's sleep" aniya tumango na din ako, pumasok na ako sa kwarto ko, hindi ako makatulog sa mga naririnig ko at nakita ko.

Lalayuan ko ba sya? maniniwala ba ako at magtitiwala sa mga sinabi ni Kylyne? pero masasaktan sya kami oag ginawa ko yun. Pero paano naman kung ako ang masasaktan pag hindi naman?

Now I wonder if he even realise how confused he make me feel.

I was breathing, but I know that I was not living. And I know it all start back when I was sixteen, I never thought that until now I was not living.

I realize today that I have stopped living life. I am literally just trying to get to the next day, just living in the thought of tomorrow. I am not living, I am waiting. And the trouble is, I don't know what I am exactly waiting for. I am kind of scared for what it might be.